Zastanawiałem się długo nad jakimś elementem wspólnym, łączącym te nauki KK w dziedzinie ludzkiej seksualności, których nie rozumiem, które w żaden sposób nie zgadzają się z tym, co mówi mi sumienie. Jakimś zadziwiającym fenomenem jest dla mnie to, że nauka ta, mądra w dziedzinie ochrony ludzkiego życia i godności ma w moim odczuciu i rozumieniu parę zasad, wydających się po prostu głupimi. Są reguły, których podawane uzasadnienie jest pokrętne i mętne a ich literalne przestrzeganie może prowadzić do groteski. Kpiny z sumienia, kpiny z grzechu.

Myślę, że w końcu znalazłem ten wiążący czynnik. Jest nim podana w tytule zmarnowana sperma! Z uporem godnym lepszej sprawy KK broni nasienia! Nie godności i świętości ludzkiego ciała, ale plemników! Chyba tu właśnie moje sumienie jest źle ukształtowane, chyba tu jest pies pogrzebany. Nie mam nabożnego stosunku do swojej spermy.

Popatrzmy:
1. Stosunek małżeński. Nie ma grzechu cokolwiek małżonkowie robią, jakichkolwiek nie wyczynialiby "świństw", pod warunkiem, że wytrysk następuje w pochwie. Antykoncepcja - grzech, stosunek przerywany - grzech, stosunek analny z finałem poza pochwą - grzech. Ale - przerwanie stosunku bez wytrysku - nie grzech. Stosowanie antykoncepcji "naturalnej" - też nie grzech.
Ciekawe, czy jeśli mężczyzna pozostając w pochwie będzie miał orgazm, ale powstrzyma wytrysk (możliwe) to też będzie grzech? A co z orgazmem kobiety. Jeśli ona będzie miała, mężczyzna zaś nie i tak sprawa się zakończy to grzech?
2. Masturbacja. Oczywiście grzech. A czy masturbacja bez wytrysku (i bez pornografii, "świńskich" myśli itp) to grzech? Na to nie mam jeszcze odpowiedzi, a ciekawie byłoby poznać, podobnie jak odpowiedzi na pytanie o masturbację z wytryskiem ale bez myśli i innych działań sprzecznych z VI przykazaniem. Ciekawa jest też sprawa masturbacji kobiet. Kiedy będzie grzech? Dopiero w chwili orgazmu, a może kobiety grzeszą masturbacją tylko przez analogię do mężczyzn? Może zresztą w ogóle nie grzeszą?

A co na przykład ze współżyciem przedmałżeńskim, ale bez wytrysku?

Jeśli potraficie - wytłumaczcie o co tu chodzi. Nie tłumaczcie mi słowami encyklik i katechizmu. Znam je. Spróbujcie wytłumaczyć prostymi słowami, płynącymi z Waszych sumień.

A ja myślę, że powinni się zajmować ci, których autentycznie problem dotyczy- bo stosunek bez wytrysku- to jakaś dysfunkcja seksualna, której na forum się wyleczy...

Naprawdę nie powinno nam wszystkim być głupio, że w temacie rodzina chrześcijańska jedyne watki to seks,seks,seks, seks przed ślubem, antykoncepcja, seks,seks...

Bardzo proszę, Tereso! Temat seksu w dziale Rodzina jest jak najbardziej na miejscu, czyż nie? Są i inne tematy w tym dziale. A jeśli wstydzisz się czytać, nie czytaj. Jeśli nie masz nic do powiedzenia, nie mów.

Stosunek bez wytrysku jako dysfunkcja? Nie o impotencji pisałem, gdyż dysfunkcje i patologie nie mogą być przecież grzechem. Pisałem o świadomym unikaniu wytrysku, jako o "metodzie antykoncepcyjnej". Nie jest to dysfunkcja i jest to możliwe.

Ja mam wrażenie, że nie tyle sama spema, co sztywne połączenie każdego stosunku z możliwością zapłodnienia, nawet wtedy, gdy to zapłodnienie jest niemożliwe: np. w ciąży, w fazie III, po menopauzie, po operacji wycięcia przydatków, przy braku plemników w spermie itd. Nawet wtedy nauka KK nie zezwala na warianty inne, niż "klasyczne" zakończenie stosunku "sperma w pochwie". Nawet wtedy małżonkowie mają współżyć jedynie tak, "jakby zapodnienie było możliwe", mimo, że w tych przypadkach sperma jest jak najbardziej "marnowana", bo z góry wiadomo, że do zapodnienia nie dojdzie...

Znana rzecz w ramach kultur wschodnich, szczególnie związanych z Tao - tam jak najdłuższy stosunek seksualny połączony z brakiem wytrysku był częścią praktyk religijnych, spotkałem się z tym także w tantrze - sprawa do wyćwiczenia jest, niezależnie i w oderwaniu od duchowości - tu chodzi o skierowanie wytrysku nasienia za pomocą mięśni do pęcherza moczowego

zabawne jest też to niktszczególkny ,że grzechem jest stosunek przerywany ,to znaczy wtedy kiedy mężczyzna wylewa spermę na zewnątrz i to sie nazywa stosunkiem przerywanym .Lecz nie jest już stosunek przerywany kiedy mężczyzna ma orgazm do wewnątrz ,a kobieta juz nie .Jeżeli kobieta nie miała orgazmu to nie ma" grzechu",najwazniejsze ,aby mężczyzna się zadowolił to wtedy ni będzie grzechu .Widać więc ,że te prawa wymyślali mężczyżni ,bo tylko dla nich sa one kożystne ,a kobieta jest tutaj tylko jego nałożnicą .Widać więc ,że najwazniejsza jest własnie sperma ,nasienie ,bo tylko dzieki nasieniu będą rodzić się dzieci .A skoro mężczyzna jest włascicielem nasienia to on ma tutaj wartość i liczy się tylko on ,a nie kobieta ,która może mieć orgazm ,lub nie ,bez znaczenia .Najważniejsza jest forma ,aby była zalana ,a reszta ma mniejszą wartość .I ciągle sie tylko słyszy ,mało dzieci ,mało dzieci ,więcej dzieci ,więcej ,jakby było jeszcze ludzi za mało.Nie dziwota ,dzieci to chrzciny ,to komunie ,to śluby ,to powołania ,pogrzeby itd.-tak się Kościół kręci .

Stare haslo, a jakze aktualne.
Piles? Nie pisz!

Masturbacja jako działanie świadome i dobrowolne to zawsze grzech. Nie ma znaczenia czy dotyczy kobiety, czy mężczyzny.



Również grzech, wytrysk czy jego brak nic tu nie zmienia.
Jeśli znasz dokumenty Kościoła, to chyba nie ma co tłumaczyć. Sprawa jest postawiona dość jasno i nie pozostawia tu żadnej dowolności.




[/b]

Ale dlaczego? Argumenty jakieś plox.

Sory za dubla, zróbcie edycję.



Dokumenty dokumentami, ale życie życiem. Poza tym te dokumenty są ustanowione przez LUDZI, a chyba zdajemy sobie wszyscy sprawę z tego, że ludzie się mylą.

To co to jest zatem współżycie? Gdzie granica, do której "wolno się posunąć"? Co będzie jeszcze pieszczotą a co już grzesznym współżyciem?
Kto to definiuje i na jakiej zasadzie?

Nie będę się tu upierał i bronił współżycia przedmałżeńskiego, nie w tym rzecz. Sam go nie traktuję jako czegoś niewinnego, nie ma sensu, żebym stawiał się tu z własnej woli po stronie poglądów, z którymi się nie zgadzam.

Nadal jednak uważam, że KK za daleko wchodzi w seksualność z arbitralnymi decyzjami co jest dobre a co złe. Dopóki rzecz dotyczy ochrony ludzkiego życia, walki z traktowaniem sobie spraw z tym związanych lekko - rozumiem i zgadzam się w 100%. Kiedy jednak tym samym tonem wypowiada się o sposobie współżycia dwojga małżonków, gotowych ponieść wszelką odpowiedzialność za nowe życie - "miesza się w nie swoje sprawy".

Odważę się powiedzieć, że nazywanie stosunku przerywanego złem moralnym jest po prostu śmieszne.

Mysle, ze sam fakt, ze ludzie o to pytaja, daje Kosciolowi mandat do wypowiadania sie. Jakie te wypowiedzi moga byc? Seks to temat tabu w wielu kulturach, z wielu powodow. Kosciol jest dla ludzi, niezaleznie od kultury obowiazujacej w konkretnym srodowisku, ale takze z poszanowaniem tejze.
To trudny temat i nie widze powodu, zeby oczekiwac w nim oczywistych i prostych odpowiedzi.

Stosunek przerywany jest smieszny i glupi, odwaze sie powiedziec.

No tu mamy już odpowiedź Pisma Świętego w tej materii więc to zło nie jest wymysłem Kościoła Katolickiego.


Prawo miłości przypomniane na nowo przez Chrystusa zakłada patrzenie na intencję działania. Jeśli intencją jest zadowolenie seksualne (co przy braku orgazmu jest wątpliwe- chyba że ktoś tak lubi, jego sprawa) otrzymane w ramach substytutu aktu małżeńskiego (jakim jest masturbacja) to jest to grzech. Grzechem jest nie to że dany czyn wykonam tak jak podaje instrukcja działania, ale co mam na myśli już chcąc to wykonać! Jeśli tylko myślałbym o tym by to zrobić, a nie zrobiłbym tylko dlatego, że coś mi w tym przeszkodziło to już popełniam grzech! Myślą też zgrzeszyć można! I nie bez powodu jest owy grzech myślą na jako pierwszy wymieniany podczas spowiedzi powszechnej podczas Mszy (zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem).

Po prostu "zakazy" i "nakazy:!:" co do seksu i samego stosunku są tak głupie, że mnie dziwota bierze.