panno Moni - myslę, że problem jest nieco wydumany, prosze się nie gniewać. Mysle tak z kilku powodów:
- 2 lata to nie 10 - nie jest to b. długi okres czasu, po upływie którego moze być np. za późno na macierzyństwo
- studia podyplomowe na ogół prowadzone sa w systemie zaocznym, z załozenia przewidzianym dla ludzi juz pracujacych. Nie absorbuja więc tyle czasu, co dzienne, nie uniemozliwiają pracy zawodowej, w sytuacji, gdy już załozy się rodzine i rzeba ją zabepzieczyć finansowo
- pierwsze słyszę, by bycie zonatym/ mezatką uniemlziwiało studiowanie. Na pewno trudno jest studiowac, nawet zocznie, mając maleńkie dziecko. Jest to trudne, ale wykonalne. Jesli dzieci jeszcze nie ma nie diostrzegam utrudnień.

Moja synoiwa wychodziła za mąz tuż przed obrona swej pracy magisterskiej. Teraz pracuje, studiuje podyplomowo i w niczym jej mąz nie przeszkadza

na pewno warto w młodosci sie kształcic, inwestowac w siebie, w swoje kwalifikacje. Nie widze jednak problemu: mozna poczekac dwa lata, to nie wiecznosc, alo nie czekac - znaci i mezatki też studiują, a wiec, jak kto woli:)

Ale dlaczego uważasz, że się to wyklucza? Nie można podjąć drugich studiów i założyć rodziny?

- pierwsze słyszę, by bycie zonatym/ mezatką uniemlziwiało studiowanie. Na pewno trudno jest studiowac, nawet zocznie, mając maleńkie dziecko. Jest to trudne, ale wykonalne. Jesli dzieci jeszcze nie ma nie diostrzegam utrudnień.

Nie uważam, że mąż i dzieci uniemożliwiają dalszą naukę, ale nie wszystko zawsze jest takie oczywiste i proste jak się Pani/Panu wydaje.

Panno Moi - usciślając jestem mezczyzną ...

Co do tego, ze nie zawsze jest tak prosto, jak się wydaje:): ma oani rację - kazda sytuacja jest indywidualna!
Ja kończyłem studia cwierc wieku temu, ponad i miałem na roku, studia dzienne, kolezanki, które w tym czasie po dwójce dzieci urodziły. U mojego syna na roku też takowa dziewczyna była. Ale nie powiedziałbym, zeby to było godne polecenia, to trudne.

Niemniej, tak jak mówiłem - poczekac z zakładaniem rodziny 2 lata to chyba zaden dramat, a załozyc ją, odwlekając narozdiny dziecka i studiować zaocznie przez 4 semestry bedąc zonatym/mezatką też zaden wyczyn

Jeśli masz z kim założyć rodzinę, to ten "problem" powinnaś z nim omówić. Inna sytuacja gdy, chcesz szczegółowo zaplanować sobie przyszłość w stylu - teraz studia, za dwa lata praca, za trzy lata znalezienie chłopaka, za pięć ślub... Takie coś wychodzi tylko w założeniach. Ja już dawno skończyłem studia, przez 5 lat byłem jednocześnie na dwóch kierunkach dziennych, w czasach gdy studiowanie kilku kierunków było raczej niespotykane. Trudno powiedzieć czy mi to coś pomogło w znalezieniu pracy, potem i tak zacząłem następne kierunki studiów podyplomowych, a w pracy i tak bardziej liczy się praktyka i doświadczenie, niż ileś tam dyplomów. Teraz to wiem, mając do czynienia z nowymi pracownikami w firmie gdzie pracuję. Nie o to jednak chodzi, chodzi o to że nie zawsze udaje się wszystko tak jak się zakłada. Kiedyś wymyśliłem sobie że najpierw studia skończę, znajdę dobrą pracę i ustawię się finansowo, potem poszukam dziewczyny i założę rodzinę. Plan powiódł się częściowo, bo przez lata studiów i pracy, z nikim świadomie się nie wiązałem, co później przełożyło się na trudności w kontaktach z dziewczynami, teraz to już straciłem zainteresowanie płcią przeciwną i stwierdziłem że nie ma sensu nikogo krzywdzić swoją osobą.
Z perspektywy tego jak zrealizowałem swój "plan", wiem że unikanie kontaktów oraz zwlekanie z założeniem rodziny nie zawsze jest korzystne.

Wiecie co państwo - ja nadal jestem zdania, ze tu nie ma żadnego dylematu, ani tym bardziej problemu. Pamietam czas, kiedy byla reforma w oswiacie i od nauczyciela zaczęto wymagac wyższego wykształcenia przynajmniej na poziomie licencjatu chyba, zależnie od stopnia szkoły, gdzie uczyli. Wszystkie babki po SN-ach, które od lat uczyły w podstawówych klasach młodszych musialy na gwałt dorobic studia. Były to panie po 30 i 40 o ile pamietam, wiekszośc mezatki, dzieciate i jakos dawały radę. Nie przesadzajmy wiec, ze to jakieś niesamowicie trudne. Ostatecznie żonami i matkami sa lekarki, doktorantki, aplikantki dziedzin prawniczych. Nie przesadzajmy więc. Wg mnie prawdziwą przeszkodą do zawierania małzeństwa sa studia, czy staż za granicą. Wtedy chyba warto poczekac, zamiast zwierac małzestwo i potem nie widzieć się tygodniami, choc teraz przy obecnych cenach za przeloty po Europie to też nie problem.

Studiuję kierunek, który jest spełnieniem moich marzeń, chciałabym podjąć później pracę w zawodzie. Kierunek, który mogę zrobić podyplomowo wiąże się z tym wcześniejszym, dlatego to też mnie interesuje. Pomogłoby mi to w pracy, a także w wychowywaniu dzieci. Dwa lata to dość długo, bo już dwa lata czekamy...

Panno Moni

Jesli to nie jest tajemnica: dlaczego załozenie rodziny, czego pani pragnie, jak rozumiem teraz, miałoby pani utrudnić studiowanie?
Chyba nie ma pani narzeczonego, który wychodzi z załozenia, ze po slubie ma pani miec czas tylko dla niego, podawać mu o okreslonej godzinie posilki, a on jest zbyt meski na sprzątanie, czy gotowanie?

Chodzi o coś zupełnie innego. Łatwiej będzie mi zrobić studia podyplomowe w miejscu, gdzie obecnie studiuję, niż tam, gdzie miałabym się przeprowadzić zaraz po skończeniu studiów magisterskich. Studia podyplomowe będę musiała prawdopodobnie opłacić sama, a rodzice nie dołożą nam do wesela, więc na to też będę musiała odłożyć ze swojej małej pensji, a opłacając studia nie odłożę aż tyle i wszystko się opóźni...

hmm panno Moni

a czy musicie panstwo oganizowac jakies kosztowne wesele? wele par dzś z tego rezygnuje, nawet mając na to pieniądze. młodzi ludzie wolą szaloną podróż poslubną,albo zakup czegoś powazniejszego na nową drogę zycia:)

Sądze, ze rodzice nie wezmą państwu za złe braku wystawnego wesela dla całej bliższej i dalszej rodziny, tym bardziej, ze nie s agotowi w partycypowaniu w kosztach. Dodam,z e nie mają obowiazku partycypowania.

Temu pytaniu poświęcony jest cały wątek

ja konczylam 3 rok studiow licencjackich bedac juz mezatka z obrona bylo juz trudniej bo mieszkam gdzie indziej niz studiowalam a urodzilam wtedy gdy moja grupa sie bronila ale wszystko sie udalo. na mgr raczej nie pojde bo mnie nie ciagnie jak narazie na uczelnie.
moja kolezanka ma chorego synka a robi mgr bez problemu i nawet wykladowcy sa przychylniejsi bynajmniej co niektorzy
wiec nie widze najmniejszego problemu w tejze sprawie
a czy slub musi byc taki huczny zeby w okolicy wszyscy wiedzieli??