ostatnio często odczuwam wewnętrzna potrzebę posiadania dziecka.moze zle sie wyrazam w tym zdaniu. Ale czuje bardzo mocno, że chcę miec dziecko. Oczywiscie wiem, ze teraz nie mogę zajść w ciąże, bo nie mam zadnych perspektyw w tej chwili by ulozyc zycie tak by zapewnic maluchowi dobry start i warunki. Mam dopiero 20 lat. Ale jestem zdziwiona, bo jeszcze rok temu nie chcialam miec dzieci, a teraz taka zmiana troche mnie zaskakuje. Pytanie kieruje do Pań, czy Wy też czasem czułyście to co ja teraz. Bo naprawdę czuje sie rozdarta teraz.

jak dla mnie to jest naturalny stan rzeczy. oczywiscie kazda kobieta jest inna i roznie odczuwalny jest taki stan. ale to jest jak najbardziej normalne. fakt ze dojrzewasz do maciezynstwa poprostu. osobiscie tez to przerabialam ze tak sie wyraze. pozdrawiam

Mnie to dopadło mniej więcej w Twoim wieku - tez koło 20tki.
I niestety nie odpuściło aż do dziś dnia.
Męczę się koszmarnie chcąc i nie mając możliwości już 10 lat.
Ale teraz mam już termin początku starań ustalony i jest mi łatwiej... bo widzę jakiś cel.
Oby tylko Bóg miał podobne zdanie na ten temat, bo tak to sobie mogę planować cuda niewidy!

Nurhia normalne, stajesz się dorosłą kobietą, odczuwasz instyktowną kobiecą potrzebę "budowania gniazda". Natura tak nas stworzyła że w Twoim wieku biologicznie jesteśmy w pełni dojrzałe do macierzyństwa- niestety warunki i sposób życia często powodują że musimy jeszcze poczekać. U mnie było inaczej, jakoś nie czułam wielkiej potrzeby dziecka i to długo, w zasadzie do końca studiów nie myślałam o ciąży. Nigdy nie byłam nastawiona na "nie", poprostu zajmowało mnie co innego. Skończyłam studia i mając 26 lat poszłam do pracy, miałam pracę, mąż pracował, mielismy gdzie mieszkać - i nagla stało się jakoś "rozsądne" i "naturalne" że chyba powinniśmy mieć dziecko. Ale dopóki nie urodziłam starszego synka nie czułam jakiegoś powalającego instynktu macierzyńskiego i zarówno moja pierwsza jaK i druga ciąża była decyzją podjętą na spokojnie , z rozsądku. Najciekawsze jest to że uwielbiam dzieci i rodzina jest dla mnie dużo wazniejsza niż praca czy kariera. Cieszę się że nie odkładałam tego "nie czując instynktu" tylko głos rozsądku zwyciężył:) Każda z nas inaczej to odczuwa. Spotykam dziewczyny które np wcześnie miały dzieci, teraz są już duże, w szkole i teraz ich nachodzi takie silne pragnienie żeby mieć jeszcze jedno malutkie:) to tez naturalne i wiele kobiet rodzi teraz np przed 40 tką jeszcze jedno dziecko. I fajnie:)

ja w takim razie będę musiała poczekać jeszcze co najmniej 3 lata, az się wszystko poukłada. Z cierpliwością niestety u mnie bardzo ciężko. Ale poczekam.