No pewnie, że boli. Takie są uczucia. Decyzja o wybaczeniu jest jednak niezależna od uczuć. Wybaczam Ci i kropka. A, że druga strona musi wybaczyć samej sobie to inna sprawa. Dlatego mówię, że decyzję o wybaczeniu powinno podejmować się napóźniej w dniu ślubu, a nie kiedy coś się stanie i nagle okazuje się, że druga strona nie jest idealna. Może to brzmi dziwnie, ale tak uważam.

Nie wybaczając zdrady dajesz dowód, że:

1. Twoja miłość nie jest bezwarunkowa - nie lepsza niż strony zdradzającej, właściwie,
2. Wymagasz od drugiej strony bezwarunkowej miłości, a sama jej nie okazujesz, kiedy to jest potrzebne.
3. Związek to sprawa dwóch osób - jeśli druga strona zawiniła, to ja chyba też powinienem poczuwać się do jakiejś odpowiedzialności za to.

Dziękuję za taki związek gdzie nie umiemy wszystkiego wybaczać - jak umowa pracy. Jedna strona zawiniła i koniec.

Wybaczyć można ale byc może nie da się wymazać z pamięci czegoś takiego. To jak kolec w sercu który będzie tam tkwił i od czasu do czasu przypominał o swoim istnieniu wywołując ból.
Wybaczyć można ale uważam że w takim przypadku powrót do alkowy nie jest zbytnio możliwy, a przynajmniej tam już nie może być tak jak dawniej, bo coś zostało zerwane w tych sprawach, coś zostało naruszone, pewna strefa najbardziej intymna.

Myślę, że jest możliwy. Wymaga czasu i zbudowania relacji od nowa. Jasne, że nie odbędzie się to na zasadzie 'trudno, nic się nie stało'. Stało się, ale chcę zacząć od nowa właśnie z Tobą.

Natomiast trzeba pamiętać, że to wymaga zaangażowania dwóch stron. Dla mnie jasne, że strona zdradzona powinna przebaczyć i wyciągnąć rękę pierwsza, ponieważ dla strony zdradzającej... To jest naprawdę trudne spojrzeć w oczy komuś na kim Ci zależy, a kogo zdradziłeś - sam dla siebie jesteś zerem wtedy.

No ale jezeli strona zdradzajaca ... nie widzi problemu i uwaza, ze nic sie nie stalo i nikomu niczego nie ubylo?
Przebaczac mozna. Ale albo OBIE strony chca sprawe naprawic (a zdradzajaca szczegolnie), albo nie ma co oczekiwac heroizmu akurat od tej, ktora zdradzono.

Nie wiem czy to jest heroizm - jeżeli strona zdradzająca nie widzi problemu to znaczy, że w tym związku od początku nie było komunikacji. Obie strony nie wyjaśniły sobie od początku, czego oczekują i teraz tylko strona zdradzona cierpi, chociaż po części, także ta strona jest winna. Jak można żyć z człowiekiem, spać z nim i nie wiedzieć czy dla niego zdrada to coś złego czy nie. Nie rozumiem tego, proszę o wyjaśnienie.

Jeżeli taka sytuacja ma miejsce w małżeństwie to dowodzi to ekstremalnie ignoranckiego podejścia do sakramentu przez obie strony. Trzeba się poważnie zastanowić czy takie małżeństwo zostało w ogóle ważnie zawarte.

Jeśli to jest 'wolny' związek to cóż... jedna ze stron skorzystała z 'wolności' i właściwie trudno mieć o to pretensje. Każdy dostał to czego chciał.

Widze, ze teoria malzenstwa jest wykuta na blache.
Zycie, niestety bywa znacznie bardziej skomplikowane.

Ostatnio sasiad zostawil zone po ponad dwudziestu latach dla wspolnej znajomej. Do ostatniego momentu chodzili trzymajac sie za rece, az facet "dojrzal do meskiej decyzji" i wyprowadzil sie do kochanki.
Co i po co ma mu zona wybaczac?
Moim zdaniem powinna wybaczyc, zeby SIEBIE nie zatruwac. Ale zyc z kims takim, jak go moze kiedys kochanka za drzwi wystawi i on sobie zone przypomni?
To juz musialby chyba sie bardziej o nia starac niz przed slubem...

W kwestii "dowodu dziewictwa", to od jakiegoś czasu wiadomo, że błona dziewicza może ulec uszkodzeniom np. podczas uprawiania sportu albo nawet bez żadnej szczególnej aktywności fizycznej. Nie zdarza się to nagminnie ale jednak się zdarza. Tym bardziej nie musi zawsze wystąpić krwawienie. Dlatego niewątpliwie musiało się niekiedy zdarzać, że kobieta straciła szansę na dobre małżeństwo, rodzina się jej wyparła albo nawet została ukamienowana (na co już Cawilian zwrócił w tym wątku uwagę).

W związku z tym nie ma sensu zakładać, że to Bóg chciał, aby ludzie uznawali błonę dziewiczą za jakiś wyznacznik rzeczywistego dziewictwa.


Natomiast jeśli chodzi o wagę dziewictwa, to dawniej (także w czasach ST) miało ono istotne znaczenie z dwóch powodów:
- dawało niemal pewność, że mąż będzie ojcem dziecka
- gdy kobieta uprawiała seks ale nie zaszła w ciążę, oznaczało to, że może mieć problemy z płodnością
Po prostu nie opłacało się brać ślubu z kobietą, która nie była dziewicą.

Ale dziś, w dobie antykoncepcji, powyższe powody straciły swoje znaczenie. Przeważnie nie zachodzi się w ciążę, gdy się nie chce.


Sądzę, że w obecnych czasach głównym problemem jest jednak nadmierna zazdrość. Analogicznie jak w przypadku oczekiwania od kobiet "skromnego ubioru" (bardziej skromnego, niż normalnie spotykany i stosowany) - obwinia się kogoś o swoje emocje.

Rozumiem to jednak w sytuacji, gdy ktoś świadomie zachowywał wstrzemięźliwość, a druga osoba zupełnie tę kwestię zlekceważyła. Wtedy faktycznie może być to nieprzyjemne. Ale bez jakiejś przesady.

Po czym piszesz, że jednak obie strony są zobowiązane do czystości tak samo.

W takim razie, poza górnolotnymi słownymi deklaracjami w czym konkretnie realizuję się ta większa ważność kobiecego dziewictwa?
Chyba wpadasz troszke w pułapkę analizowania ST bez jakiegolwiek kontekstu. W tym samym ST Salomon miał 700 żon i 300 nałożnic, no i co teraz?

Wątek stary,konto autora usunięte. Niemniej odpowiem, może ktoś skorzysta.

Jest coś takiego jak TELEGONIA. Zjawisko to było znane ludom starożytnym i jest znane hodowcom koni i psów. Chodzi o zachowanie czystości rasy. U ludzi - czystości rodu. I tak kiedy klacz lub sukę dopuści się do nierasowego przedstawiciela swojego gatunku to nawet jeśli potem zostanie dopuszczona do rasowego, zrodzone źrebięta czy szczenięta nie dostaną rodowodu. Dlaczego?

Otóż pierwszy partner/partnerka pozostawia zapis na całe życie. Współczesny kościół, często słusznie wystrzega się wszelkich informacji związanych z energetyką człowieka. New Age zrobiło swoje. Niemniej w tym przypadku dobrze będzie zrozumieć, że podczas współżycia wymieniamy się zarówno płynami ustrojowymi jak i energia po prostu. Wpływamy na siebie tak fizycznie,biologicznie jak i duchowo. Stąd np. u wieloletnich małżeństw można stwierdzić, że w jakiś sposób upodobnili się do siebie. Współżyjąc wielokrotnie z różnymi osobami czy nawet z jedną wcześniej przenosimy na żonę /męża zapisy, które mamy od poprzedniego partnera. To wszystko dzieje się w sferze duchowej, choć biologia potwierdza, że np. można przenieść choroby.

Zjawisko to było bardzo dobrze znane ludom starożytnym. Dlatego w tak wielu kulturach przykładano wagę do zachowania dziewictwa. Telegonia (dosł. urodzony z dala od ojca) dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn, tzn. tak mężczyzn jak i u kobiet pierwszy partner zostawia ślad (koduje, programuje jak na dysku twardym) na całe życie. Niemniej to kobieta rodzi dzieci, więc u niej jest ono silniejsze.

Ten piękny Boski porządek rzeczy został oczywiście odwrócony po upadku. Zatem wykorzystano to zjawisko do niskich celów, wykorzystano kobiety do tego, aby zajmowały się właśnie rodzeniem "czystych, rasowych "dzieci, a mężczyźni sobie folgowali. To są już czasy starotestamentowe, tak jest i obecnie w niektórych kulturach, na tym polegało prawo "pierwszej nocy" właściciela majątku, naz tego niestety wychodzi temat gwałtów na wojnie - aby zatruć krew wroga. Przypomnieć tylko, co robiła na tych ziemiach pewna armia podczas "wyzwolenia".

Starożytni Żydzi znali to prawo, dlatego jeśli mężczyzna umierał bezpotomnie, jego brat miał obowiązek spłodzić mu dzieci z wdową. I one prawnie, ale też duchowo i biologicznie na prawach telegonii należały do zmarłego.

Szkoda że autora już nie ma na forum, bo moim zdaniem to bardzo potwierdza dzisiejsza plagę rozwodów, rozstań i rozbitych rodzin. A także wiele więcej - dzieci już (tak generalnie) nie czują się tak bardzo związane z rodziną jak niegdyś. Następuje rozpad rodzin, ale był poprzedzony rozpadem rodów.

To brzmi jak scenariusz horroru rodem z netflixa, świat bez Boga i nadziei.
Z tego, co widzę, mijasz się z prawdą, bo jednak nie ma "czegoś takiego jak telegonia". Jest to pseudo nauka.

A od strony teologicznej, gdyby przyjąć to, co napisałe(a)ś za dobrą monetę, to Jezus przyszedł na świat i przelał swoją krew na darmo; skoro poprzez współżycie seksualne można "skazić" kogoś duchowo, praktycznie nieodwracalnie, mało tego - ta zła "energia" przechodzi także na dzieci, to co z osobami i dziećmi kobiet, które zostały zgwałcone? Nie ma już dla nich nadziei? Całe życie miałyby dźwigać na sobie duchowe konsekwencje czyjegoś zwyrodniałego czynu?

Na całe szczęście, zostaliśmy odkupieni krwią Chrystusa, wszyscy, i jesteśmy świątyniami Ducha Św., w związku z tym wszelkie obce "duchowe energie" mają na nas wpływ tylko wówczas, gdy sami tego chcemy i gdy je do siebie dopuszczamy.

Od razu chciałem to sprawdzić... więc najszybciej będzie zapytać AI:

TELEGONIA - co to jest?
ChatGPT

Telegonia to pojęcie, które odnosi się do XIX-wiecznej, obalonej już teorii biologicznej. Zakładała ona, że cechy potomstwa mogą być dziedziczone od poprzednich partnerów seksualnych matki, a nie tylko od biologicznego ojca. Wierzono, że poprzedni partnerzy mogą wpływać na genotyp i fenotyp przyszłych dzieci kobiety, mimo że nie byli ich biologicznymi ojcami.

Na przykład, według tej teorii, jeśli kobieta miała dzieci z mężczyzną A, a potem z mężczyzną B, to cechy dzieci mogłyby być nie tylko wynikiem kombinacji genów kobiety i mężczyzny B, ale również mogłyby być wpływów mężczyzny A.

Obalenie telegonii: Współczesna genetyka całkowicie odrzuca telegonię, ponieważ wiemy, że dziedziczenie cech odbywa się wyłącznie poprzez przekazanie genów od dwóch rodziców bezpośrednio zaangażowanych w poczęcie. Nowoczesna nauka, opierając się na badaniach genetycznych i zrozumieniu mechanizmów dziedziczenia, wykazała, że geny są przekazywane tylko przez biologicznych rodziców, a wcześniejsze związki seksualne matki nie mają wpływu na genotyp jej dzieci z innym partnerem.

Telegonia jest więc traktowana jako pseudonauka i ciekawostka historyczna w kontekście rozwoju teorii dziedziczenia.

Wydaje mi się, że głównymi problemami jest czystość i lewirat. Jestem zdania, że jedno i drugie wiąże się z zacieśnianiem relacji e rodach/rodzinach. Podtrzymuje ciągłość. Odnosi się do wierności.

Jednak, a nie czytałem wcześniejszych postów, wypowiedź Majki ma się nijak do dziewictwa. A cała dyskusja zupełnie nie uwzględnia tego, czym jest dziewictwo.

Zgadzam się. U Boga wszystko jest możliwe. Ale... trzeba być świadomym, że takie prawa mogą tak działać. Być może dlatego dawniej tak przestrzegano czystości i dziewictwa, bo rozumiano prawo natury jako prawo boskie. Bardziej chodziło mi o osoby, które świadomie i dobrowolnie sypiają z różnymi osobami, bo tak się przecież dzieje. Tu nie chodzi o ocenę a dodatkową przestrogę.

Akurat sztuczna inteligencja jest jak najdalej od praw Boga, od porządku naturalnego, więc dla mnie - słabe żródło.