Byłaby to z pewnością niepowetowana strata dla gatunku ludzkiego...

To wpadłeś standardowo. Żoneczka uważa się pewnie za wzorową katoliczkę i na przykrywkę tak pokazuje. Oczywiście przed ślubem było porządnie i seksu nie było. To posłuchaj-po ślubie też nie będzie. Tak dla pozoru raz od wielkiego dzwonu. Dziecko będzie, ale wtedy kiedy ona zechce. Wtedy perfidnie ci się podłoży, ale to już ty będziesz się zastanawiał nad dalszym sensem. Mówią, że seks nie jest najważniejszy. Do 30-40 roku jest bardzo ważny, kluczowy w relacjach.

Oj wpadł biedaczek. Ma żonę chorę na depresję. Jak to dla niego wielka tragedia i jak oszukany musi się czuć. Przecież on to „w zdrowiu i w chorobie; w dobrej i w złej doli” tylko tak dla jaj deklarował.

Depresję ma dzisiaj większość ludzi. Na własne życzenie sami sobie ją zadają i w sobie pielęgnują.

Typ plastikowej panienki na żonę się nie nadaje. Być może w domu wychowywana jak jedynaczka, której wszystko podstawiano i żadnych obowiązków nie miała. Niestety, nauki poradni przedmałżeńskich są bardzo liberalne i jeżeli tylko stosujesz NPR w małżeńskim seksie, i niby deklarujesz otwartość, ale na razie nie chcesz dzieci, to jest wszystko w porządku. Stanem zalecanym przez poradnie, jest też "porzucenie rodziców", by teściowie nie mogli cokolwiek sugerować.

Poczytaj tu: http://www.katolik.pl/rodzina-i-spolecz ... ml?idr=906

Chciałbym wierzyć, że trolujesz. Ale Ty niestety naprawdę masz takie poglądy.

Widzę, że zbiera się klika „prawdziwych mężczyzn”, którzy zgodnie są gotowi pocieszać faceta, który nie chce wziąć odpowiedzialności za chorą żonę. Ale to jest Twoje życie chmurak1 i Twoja żona. To Ty możesz postąpić jak mężczyzna i wziąć odpowiedzialność za swoją rodzinę, albo może stchórzyć i uciec od tego, czego nie rozumiesz. I nikt Cię w tej decyzji nie wyręczy.

Czy osoba chora, mająca problemy z psychiką powinna brać ślub?

Na podstawie doświadczeń, obserwacji, problemów znajomych uważam, że to gatunek królewny, a nie choroba. Jeżeli ileś lat nie bierze się do roboty i do dzieci nie garnie, to z lenistwa i nieróbstwa to normalne, że na łeb padnie. Każdemu bez wyjątku. Człowiek non stop musi się uczyć rozwijać.

Zależy od tego, jaka to choroba. Ale zawsze można zachorować po ślubie.
No tak. W końcu najwyższy autorytet w dziedzinie psychiatrii West1976 się wypowiedział. Więc sprawa zakończona.

To co podałeś cytując Biblię to kara nałożona na kobietę, kara za grzech. Jeśli Ci wygodnie, to grzmisz z fundametalnymi prawdami objawionymi w Biblii, ale dalej piszesz takie słowa jak te - Jako ciekawostkę dodam, że przed poznaniem żony absolutnie nie miałem problemów z lądowaniem z kobietami w łóżku (...) W dawnych czasach żeby trafić z kobietą do łóżka, zajmowało mi to raptem od pierwszego do maksymalnie trzech spotkań z kobietami.

I tutaj nie ma problemu z grzechami ciężkimi, tutaj już nie ma grzmotów o fundamentalnych prawach iż kobieta ma siedzieć w domu i dzieci rodzić. Podobnie jak nie stanowi dla Ciebie problemu taka oto rzecz - wierność - ślubowana przed Bogiem - Można kochać żonę i spotykać się z innymi kobietami?

Chmurak1 a może to po prostu taka pokuta za grzechy cudzołóstwa z innymi kobietami.
A tak k'woli informacji czy twoja małżonka znała prawdę o twoich wcześniejszych związkach z kobietami?

Ze smartfona operuję i tego nie doczytałem. Tzn, że szalał, szalał, łajdaczył się z byle kim i byle gdzie, a jak przyszła chęć na ustatkowanie, to szukał tej najporządniejszej. Więc ma szczęście, bo znalazł ortodoksyjną katoliczkę, stosującą w praktyce nałożone prawa i obowiązki. Teraz pytanie-czemu nie wziął ślubu z jedną z tych co dawały na pierwszej randce? Łatwe, bezproblemowe. Podejście do życia i praktyki stosowane zapewne pozwalają im na seks na co dzień. Czego się spodziewał, biorąc "bogobojną"? Normalnie jakbym żale kolegi słuchał, a też żonaty trząsł się z tym swoim interesem wokół szukając okazji do zdrady, czym wzbudzał u płci przeciwnej śmiech, zamiast pożądania.

Coś musiało w niej takiego być, co Ci zaimponowało i pomimo, że jest osobą zamkniętą w sobie zdecydowałeś się podjąć decyzję, że to właśnie z nią chcesz się ożenić, pomimo trudności w wzajemnej komunikacji.
Z tego co piszesz, wynika że nie masz problemów z nawiązywaniem relacji z płcią przeciwną, miałeś wcześniej inne kobiety, ale akurat Twoja żona ujęła Cię tak, że postanowiłeś się z nią ustatkować. Nie było wpadki, ale plany i sporo czasu na poznanie się, zanim powiedzieliście sobie sakramentalne "tak". Zastanawia mnie więc, czy przed ślubem żona była innym człowiekiem, a po ślubie coś się stało, czy po prostu wierzyłeś, że ją zmienisz wedle swej wizji kobiety?


Może następnym razem, gdy Ci takiego smsa napisze, weźmiesz ją do specjalisty, aby uzyskać fachową pomoc dla niej? Osoby z myślami samobójczymi są przekonane, że stanowią zbędny balast dla innych, tu też może być podobnie, zwłaszcza że żona zamyka się w sobie, gdy jakieś pytania jej nie odpowiadają.


W ten sposób znajduje wygodne wyjaśnienie swojej niechęci do posiadania dziecka, ale nie jest to prawdziwy powód, po prostu przed Tobą ukrywa pewne sprawy i daje zastępcze wyjaśnienia.


Przed małżeństwem gotowali jej obiady rodzice lub Ty? Zdarzało Wam się wspólnie gotować?

Ciekawy temat Z jednej strony, ciężko nie brać autora za trolla, skoro w jednym zdaniu pisze o swoich seksualnych podbojach i ewentualnym poszukiwaniu kochanek na boku, a w drugim rzuca cytatami ze Starego Testamentu i peroruje w natchnieniu o chrześcijańskim modelu rodziny... (najlepsze było to o obrazie Jezusa Chrystusa, prawie się wzruszyłem!). Z drugiej strony, wkłada w swój trolling sporo pracy, posty są dość szczegółowe, no i można sobie ostatecznie wyobrazić taką rodzimą wersję "januszowego", przaśnego katolicyzmu. Kto wie?

Jedno jednak jest pewne: nikt jeszcze nie wyleczył się z depresji siedzeniem w domu, objadaniem się słodyczami przy serialach i zapracowywaniem się w kiepsko płatnej robocie. Autor niestety robi wszystko co w swojej mocy aby tę sytuację utrwalić: robi za żonę zakupy, wyręcza ją w domowych obowiązkach, ustępuje jej na każdym kroku itp. itd. - żona nie ma zatem żadnej motywacji aby cokolwiek zmieniać. Czas na poważną rozmowę i konkretne kroki żeby złamać ten schemat. Do dnia X, powtórzyć badania krwi: hormony kobiece, witamina D, tarczyca. Do dnia X+4, popracować nad CV. Do dnia X+7, rozesłać do conajmniej 3 firm. Rozważyć psychoterapię. Zapisać się na kurs/praktyki (może na początek krótszy, niekoniecznie dwumiesięczny). Jakiś sport, może pływalnia?


No właśnie, żądamy przywrócenia kary ukamieniowania za takie praktyki!

Ty Mene itd... Stosowałeś te sposoby na własnej żonie? Bo jak nie, to tylko się marnujesz pisząc posty...

Skoro papieże nauczają o tym gdzie składać nasienie, to i ja mogę się produkować na temat leczenia depresji