Chciałabym zasięgnąć Waszej opinii - żyję od 15 lat z mężczyzną po ślubie cywilnym (rozwiódł się wiele lat zanim w ogóle się poznaliśmy) ja byłam panną, wskutek mojej operacji onkologicznej nie mamy dzieci. Nasze życie jest spokojne, nie mamy konfliktów, nie chodzę jednak do spowiedzi gdyż wiem jakie jest stanowisko kościoła w sprawie takich związków, musiałabym odejść od męża by uzyskać rozgrzeszenie a takiego kroku zwyczajnie sobie nie wyobrażam.
Jakiś czas temu nasze życie wywróciło się do góry nogami, dwa lata temu mąż dostał diagnozę rak prostaty, zaczął brać hormonalne leczenie i nie ma między nami współżycia, razem gotujemy, śpimy ale nie ma seksu gdyż jest to po tych lekach po prostu niemożliwe, mąż będzie już je brał do końca swojego życia - czy zatem mogę liczyć, że przy spowiedzi dostane rozgrzeszenie? Jak to wygląda? Prosiłabym o poważne odpowiedzi i nie naśmiewanie się jak to czasem bywa

https://www.onet.pl/informacje/kai/kied ... R81TP7A0aw
"Biskup, pytany o związki nieregularne, przypomina adhortację św. Jana Pawła II, "Familiaris consortio": "Papież wezwał duszpasterzy i całą wspólnotę wiernych do okazania pomocy rozwiedzionym. Ukazał również możliwość przyjmowania przez nich Komunii świętej, ale tylko wówczas, gdy żyją w pełnej wstrzemięźliwości"

Idźcie do jakiegoś zaufanego, rozsądnego księdza, najlepiej byłoby do proboszcza. Przedstawcie swoją sytuację i tak jak w cytowanym artykule, możliwe jest uzyskanie rozgrzeszenia.
Nie jesteście w tej sytuacji pierwsi i nie ostatni. Powodzenia!

Niezależnie od tej kwestii tzw. białego małżeństwa rozwodników, zawsze można rozpatrzyć opcję stwierdzenia nieważności poprzedniego małżeństwa. Różne rzeczy się słyszy w tej kwestii a i dużo zależy od biskupstwa i osób rozpatrujących, słyszałem diametralnie różne historie w temacie (od niebotycznych trudności po prawie że załatwianie od ręki), niemniej jeżeli sprawa jest ważna dla Ciebie, to czemu nie spróbować wszystkich opcji.

@Alus

O ile dobrze zrozumiałem mimo pewnych dwuznacznych sformułowań, beata4402 jest zamężna w związku cywilnym, czyli po ślubie cywilnym. Natommiast jej mąż ma za sobą jakiś konkordatowy ślub a potem cywilny rozwód i aktualny cywilny ślub z nią. Czyli dla Kościoła nadal jest związany sakramentalnie ze swoją pierwszą żoną.

Twój link odnosiłby się do sytuacji, gdyby mąż beaty4402 miał za sobą tylko cywilny ślub i cywilny rozwód. No ale wtedy ona nie musiałaby 15 lat czekać, żeby szukać rozwiązania jej sprawy, 15 lat temu dyspensy na takie śluby dawano (chyba) jeszcze od ręki.



PS: Jest też jedna opcja, którą należałoby się spytać beaty4402, ale ponieważ się nie udziela chwilowo a kwestia delikatna, to daruję sobie.