Witajcie, postanowiłem napisać ten post, bo nie wiemy z żoną co robić i gdzie szukać ewentualnej pomocy/ wsparcia: 15-to letnia córka poprzez jakieś grupy na Facebook’u poznała 17-to letnią dziewczynę, z którą chce tworzyć parę/związek/relację - nie wiem jak to określić… Spotykają się w ostatnim czasie dość często (kilka razy w tygodniu), chodzą za ręce
My, rodzice, nie do końca jesteśmy przekonani, że córka ma orientację homoseksualną, choć o tym, że podobają jej się dziewczyny i nie chce mieć chłopaka mówiła nam od około roku. Z drugiej strony, na spotkaniach wspólnoty, do której należymy, widzieliśmy, że okazywała zainteresowanie chłopakami w podobnym do niej wieku, ale z powodu braku zainteresowania ze strony chłopaka, porzucała dalsze tworzenie relacji. Od mniej więcej roku nie chce uczestniczyć we Mszy Św, tłumacząc to tym, że Kościół katolicki potępia homoseksualizm (co jak jej tłumaczymy - nie jest prawdą) i ona nie widzi tam dla siebie miejsca.
Pani psycholog, do której córka chodziła w podstawówce , powiedziała nam, źe obecnie połowa lub więcej dziewczyn „próbuje” związków z innymi dziewczynami, żeby się nie martwić , prawdopodobnie jej to minie. Jednak my bijemy się z myślami : na ile pozwalać córce , a czego zabraniać - rozmawiamy z nią dużo, ale też czujemy , że coraz bardziej oddala się od nas. Były już pytania o zgodę na nocleg , ale oczywiście inne zgadzamy się na to.
Czy ktoś może coś doradzić ? Może ma podobne doświadczenia i mógłby podzielić się jak sobie z tym radzić , a jednocześnie nie zepsuć kontaktu i relacji z córką ..

Nie wiem, czy to Cię pocieszy, ale niezależnie od preferencji seksualnych ona i tak by się od Was oddaliła, bo taka jest kolej rzeczy. Przychodzi czas, że dziecko zaczyna żyć własnym życiem, w którym rodzice na dłuższy czas przestają być autorytetem, a staje się nim np. grupa na discordzie.
Trzeba pamiętać, że w którymś momencie dzieci zaczynają dokonywać swoich własnych wyborów, wyfruwają spod naszych skrzydeł i nie można już dłużej prowadzić ich naszą ścieżką, bo muszą pójść swoją własną, choćby grzeszną. Niestety, serce nieraz krwawi w obliczu tych ich wyborów, bo jako chrześcijanie wiemy, że grzech to śmierć duszy, ale przecież ich nie ubezwłasnowolnimy. Co miałeś przekazać, nauczyć - przekazałeś.

Wy z żoną spokojnie trwajcie przy swoim, przy wierze, przy Bogu. Na moje, także rodzicielskie oko, robicie wszystko, co w Waszej mocy, robicie dobrze. Da Bóg, że córka po latach „szumienia”powróci do wartości wyniesionych z domu. Wspólna z żoną modlitwa, Msze św. w intencji pogubionego dziecka, pewnie to wszystko już robicie. Tu przykład może dać więcej niż przekonywanie i rozmowy. Jeszcze jedna rzecz, jak napisał św. Jan Chryzostom: „Szanuj żonę bardziej niż wszystkich przyjaciół i bardziej niż wasze dzieci, a je kochaj ze względu na nią.”
Być może nie jesteś akurat adresatem tych słów... Ale żeby się w tym wszystkim nie zapomnieć i zawsze pamiętać, że to z żoną udzieliliście sobie sakramentu małżeństwa i z nią wspinasz się na szczyt, do Nieba.

Niech Wam Pan Bóg błogosławi, wszystkiego dobrego.

Chyba za wiele tu rzeczy zostało wrzucone do jednego worka.
W Biblii Bóg kategorycznie zabrania obcowania mężczyzn.
O kobietach nic nie słyszałem.
Może związek kobiety z kobietą nie bardzo kojarzy się z klasycznym wzorem rodziny
ale nie spotkałem się tu z zakazem w Słowie Bożym.
Ktoś co wie na ten temat?

Lesbijskie związki podpadają pod homoseksualizm, więc Bóg nie aprobuje też tego.
Po prostu wzór jest jeden i jasny: on + ona.
A nie: on + on
albo: ona + ona

Gdzie się o tym dowiedziałeś?
Wskaż konkretne Słowo Boże.

(24) Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał. (25) Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. (26) Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. (27) Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie. (Rz. 1,24-27)
Najpierw mamy stwierdzenie ogólne, dotyczące bezczeszczenia własnych ciał (przez mężczyzn i kobiety). Później mamy to stwierdzenie dotyczące kobiet, a w końcu to samo, dotyczące mężczyzn.

Przeczytaj ze zrozumieniem.
Ten tekst dotyczy pogan.
W przypadku kobiet jest to tylko pożycie przeciwne naturze.
W przypadku mężczyzn jest to uprawianie bezwstydu i zboczenie.

W innym miejscu Biblii obcowanie mężczyzn to dla Boga obrzydliwość, która będzie ukarana śmiercią.
W przypadku kobiet Bóg nie zabronił i nie potępił tak ich obcowania, jak mężczyzn.
A w zasadzie to nie zabronił i nie potępił chyba wcale.

Usprawiedliwienia potrzebują poganie
23 I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów. 24 Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał.

Jako, że rzecz dotyczy pogan to pewnie bezcześcili oni swoje ciała jakimiś trwałymi znakami (tatuaże, blizny) z podobiznami o których mowa powyżej, na które zamienili chwałę niezniszczalnego Boga.
Tak jest napisane w Piśmie.

Bo ludzie nawróceni i wierzący, wg Pawła nie popełniają takich czynów.
Cały tekst Rz. 1,18-32 dotyczy pogan, czyli ludzi nie nawróconych, pochodzących spośród pogan. Z kolei Rz. 2,1-29 dotyczy żydów, czyli ludzi nie nawróconych, pochodzących spośród żydów.

(13) Nie będziesz zabijał. (14) Nie będziesz cudzołożył. (15) Nie będziesz kradł. (16) Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. (Wj. 20,13-16)
Dekalog jest również tylko dla mężczyzn (?!) - o czym świadczy męski rodzaj czasowników. Nigdzie nie mamy w Biblii wersji Dekalogu dla kobiet.

Bóg o pożyciu i współżyciu mężczyzn wypowiedział się osobno.
Współżycie mężczyzn wyraźnie nazwalał uprawianiem bezwstydu i zboczeniem, a obcowanie obrzydliwością i zapowiedział za to karę śmierci.
O pożyciu kobiet powiedział, jest przeciwne naturze, a o obcowaniu nie powiedział nic.
Jednak nigdy nie spotkałem się ze Słowem Bożym, żeby ich zabronił lub potępił tak, jak obcowanie mężczyzn.
W pozostałych przypadkach mówił o człowieku (kobiecie i mężczyźnie), który jest rodzaju męskiego.

W ST (a częściowo i w Nowym), kobiety nie miały tej pełni praw cywilnych, jakie mieli mężczyźni. Np. przysięga złożona przez kobietę, mogła być odwołana przez jej ojca (Lb 30,4-6), a gdy wyszła za mąż, przez męża (Lb 30,14). Natomiast zasady przysiąg składanych przez mężczyzn były inne, ich podmiotowość nie była kwestionowana.
A to oznacza, że wchodzenie kobiety w związki seksualne z inną kobietą, było przestępstwem nie tylko względem Boga, ale także wobec jej ojca lub męża. Z czasem te różnice nieco się zacierały, jednak wciąż były widoczne.

Biblia mniej miejsca poświęca homoseksualizmowi kobiet niż mężczyzn, ale zasady te się nie różnią.
(26) Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze.(...) (32) Oni to, mimo że dobrze znają wyrok Boży, iż ci, którzy się takich czynów dopuszczają, winni są śmierci, nie tylko je popełniają, ale nadto chwalą tych, którzy to czynią.
Wyrok śmierci ciąży i na mężczyznach, i na kobietach.

W całej konstrukcji wywodu Pawła, pierwszą przyczyną, jest gniew Boży ujawnia[jący] się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta. (Rz. 1,18) Ta ludzka wina ujawnia się w tym, że zignorowali i odrzucili oni to, co o Bogu można poznać, bo jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił.(...) Choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. (22) Podając się za mądrych stali się głupimi. (23) I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów.

Tu nie chodzi o jakieś tatuaże - tu chodzi o religijną cześć oddawaną - zamiast Bogu - np. marnym wizerunkom Bożych stworzeń.
(24) Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał.
To, na co wydał ich Bóg, nie było niczym, czego by już w nich wcześniej nie było. Bóg jednak, z powodu ich grzechu (odrzucenie objawienia prawdziwego Boga, a obranie sobie w Jego miejsce bożków), cofnął swoją łaskę, aby przez grzechy nieczystości, ich duchowy stan ujawnił się wyraźniej.

W wywodzie apostoła Pawła - jest to dopiero początek, a nie koniec. Wyrok śmierci nie jest ostatecznym, ale wciąż wiszącym nad głowami grzeszników.
Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, (21) aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. (Rz. 5,20b-21)

Jak już napisałem, jeśli chodzi o pożycie/współżycie lub obcowanie, to Bóg nie mówił o ludziach lub o człowieku, tylko oddzielnie o kobietach i mężczyznach.
Tak samo rozdzielił swój stosunek do nich i ich czynów w tym zakresie.
Przyjęło się uważać kobiety w związkach jednopłciowych także za homoseksualistów na równi z mężczyznami ale w świetle Słowa Bożego to jest błąd, ponieważ Bóg wypowiada się o nich oddzielnie i różnie, w zależności od płci.

Gdzie Ty widzisz różnicę w traktowaniu czynów homoseksualizmu kobiet i mężczyzn? Ja widzę, że jedni i drudzy popełniają grzechy, będące przejawem ich duchowej śmierci.
Ponadto dzielisz włos na czworo, rozróżniając pożycie, współżycie i obcowanie, podczas gdy są to w języku polskim synonimy.

C2H6O - zadaj sobie pytanie: A jak to było na początku?! Bo chyba się zgodzisz, że początek ma znaczenie...

Rdz 2,20-25 PAU
(20) Człowiek nadał nazwę wszelkiemu bydłu, wszelkim ptakom powietrznym i dzikim zwierzętom. Nie znalazł jednak pomocy odpowiedniej dla siebie.
(21) Zesłał więc Pan Bóg głęboki sen na człowieka. A gdy ten zasnął, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem.
(22) Z żebra, które PAN Bóg wyjął z mężczyzny, utworzył kobietę i przyprowadził ją do niego.
(23) Wtedy mężczyzna rzekł: „Ta wreszcie jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała. Będzie się zwała kobietą, bo z mężczyzny została wzięta”.
(24) Dlatego opuści mężczyzna swego ojca i swoją matkę, a złączy się ze swoją żoną, tak że staną się jednym ciałem.
(25) Mężczyzna i jego żona byli nadzy, ale nie odczuwali wstydu.

Czy werset 24 daje opcję inną, niż: on + ona?