Jestem nowym użytkownikiem Forum. Przejrzałem z grubsza zawartość i widzę, że oprócz kilku dobrych tematów jest też trochę przepychanek słownych.
Dlatego zwracam się z prosbą do wszystkich tych, którzy nie chcą marnować mnóstwa swojej energii na bzdurne przepychanki słowne, tylko chcieliby zająć się czymś konkretnym. Dla mnie konkretnym zadaniem jest podjęcie tematu: "Jak widzisz funkcjonowanie rodziny chrześcijańskiej we współczenych realiach społeczno - ekonomicznych w Polsce". Zależałoby mi przy tym na takim przeprowadzeniu dyskusji,[b] by móc z niej wyciągnąć wnioski na tyle dobre, by można stworzyć na ich podstawie konkretny, nie wydumany model rodziny chrześcijańskiej.[/b] Zapraszam do dyskusji wszystkich - tak Katolików, jak Ewangelików, Prawosławnych i chrześcijan innych wyznań; ludzi przeciętnych i naukowców - wszystkich tych, którym leży na sercu los współczesnej polskiej rodziny. Zwracam się również z prośbą do Redakcji "Gościa Niedzielnego" i innych wydawnictw chrześcijańskich o opracowanie i wydanie tych wniosków.
Uważam, że do tej pory NIKT nie wydał wyczerpującego poradnika dla młodych małżonków, którzy, praktycznie nie przygotowani wchodzą do życia małżeńskiego.
Bardzo cieszylbym się, gdyby ten - bardzo poważny problem - udało się rozwiązać przy pełnej współpracy wszystkich odłamów chrześcian. Przecież wszyscy wierzymy w tego samego Boga, do którego jedynie zdążamy innymi drogami.
Katolik

"przepychanek słownych" nie unikniesz, one zawsze sie pojawiają tam, gdzie jest rozmowa

co do funkcjonowania rodziny - a mozesz konkretniej? chodzi o relacje z dziecmi, miedzy małżonkami, czy o odniesienie rodziny do Boga?
moze bys tez na poczatek przedstawił swoje zdanie w tej materii?

Pisząc o "Rodzinie chrześcijańskiej" mam na myśli wszystkie sprawy związane z życiem w rodzinie, począwszy od momentu poznania się dwojga ludzi, i podjęcia decyzji o pobraniu się, poprzez relacje między małżonkami, metody wychowywania dzieci, i sposoby porozumienia z rodzicami/teściami a skończywszy na momencie opuszczenia domu przez własne dzieci i nasze życie w rodzinie, będąc już teściami.Czyli innymi słowy - o wsystkim tym, co niezbędne nam wszystkim do prawidłowego, zgodnego życia w rodzinie.
Temat który poruszyłem jest bardzo często bagatelizowany, a całe poradnictwo w tym temacie ogranicza się zazwyczaj praktycznie do mówienia tylko o seksie. Seks - jest owszem, ważny w małżeństwie. Lecz często przestaje być ważny w momencie, gdy pojawią się trudności w utrzymaniu mieszkania, wyżywieniu rodziny lub- co gorsza, choroby.
Jak żyć godnie i w zgodzie ze współmałżonkiem pomimo trudności dnia codziennego?
W jaki sposób wychowywać dzieci by nie zeszły na złą drogę?
Jak dogadywać się z rodzicami/teściami by żyć z nimi w szacunku, jednocześnie idąc przez życie własną, dobrze przemyślaną drogą? [b](Obserwowałem rozpad kilku małżeństw, do rozpadu których doprowadziły "dobre rady" rodziców lub rodzeństwa)[/b]
W jaki sposób radzić sobie w rodzinie i jednocześnie mieć czyste sumienie przez całe życie?
Jeszcze raz zapraszam do dyskusji

Przede wszystkim wydaje mi się, iż z tematem, choć bardzo dobrym, trafiłeś do nieodpowiedniego działu. Bo może budzić zdziwienie temat kszatłowania rodziny w dziale poświęconym relacjom pomiędzy katolikami a protestantami (chyba, że chodzi o małżeństwa mieszane). Jeśli jednak temat będzie się rozwijał, to może się go przeniesie gdzie indziej.
Mówisz, że nie ma wyczerpującego poradnika dla młodych małżonków. Nie zgodzę się z Tobą. Autorem takiego poradnika jest Duch Święty, a nazywa się on Pismo święte. Wszystko inne, to już interpretacja tego, co tam znajdujemy i rzeczywiście nie będą nigdy wyczerpujące te wyjaśnienia, bo życie jest dużo bogatsze niż jakakolwiek przewodnik, ale też nie tak bogate, żeby wykroczyło poza to, co jest w Piśmie św. Życie to szkoła, w której ciągle musimy się uczyć i przeczytanie milionów książek nie załatwi sprawy raz na zawsze. Potrzebne jest ciągłe wzrastanie w miłości. Są oczywiście różne sposoby, żeby tej miłości się uczyć. Osobiście polecam wszystkim małżonkom Ruch Domowego Kościoła, który wyrósł na bazie Ruchu Światło Życie i francuskiego Equipe Notre Dame. Jeśli ktoś na poważnie potraktuje to, do czego należący do tego Ruchu zobowiązują się praktykować, nie tyle nie uniknie problemów, co łatwiej będzie je pokonywać.

no to serafin, podaj link do tych materiałów coby sie z nimi zapoznac i je ocenic

Elka )
Serafin napisał: "Autorem takiego poradnika jest Duch Święty, a nazywa się on Pismo Święte."
Naprawdę potrzebujesz linku? )
Pozdrawiam

serafin napisał również : "Osobiście polecam wszystkim małżonkom Ruch Domowego Kościoła, który wyrósł na bazie Ruchu Światło Życie i francuskiego Equipe Notre Dame" - jotka, wybacz, ale ja staram sie czytac całość tekstu, nie tylko początek

A myślisz, że to - poradnik, czy rodzaj grupy, formacji? Bo takie odniosłam wrażenie... Może się mylę
Ale może wróćmy do tematu

cokolwiek by to nie bylo, to serafin w nastepnym zdaniu napisał, ze mają oni jakis program - bo pisal o realizowaniu - i to włsnie chcialabym poczytac - tak jak ja moge podac komus link do strony Emmanuel - to tez grupa wyrosła na francuskim gruncie

i mozemy wrócic do tematu

To jak myslisz - co jest najważniejsze w rodzinie, by była rodziną chrześcijańską? By mogła tak funkcjonować - dzisiaj - by to było widać - wokół? I by nie budziło politowania?

przede wszystkim jotka, za duzo rzeczy na raz chcesz pogodzic - wyznawane wartosci z aprobatą otoczenia
rodzina chrzescijanska buduje na Bogu chrzescijan i to nie ulega żadnemu kwestionowaniu, a dziac sie moze w najróżniejszy sposób - od wspólnego pacierza, do wyjaśniania dzieciom zasad nauki Kościola. najwazniejsze są czyny rodziców, ich zgodnosc z tym, czego dzieci nauczają
co do funkcjonowania, to nie bardzo rozumiem, co masz na mysli?
a czy bedzie aprobata otoczenia, czy nie, to ma najmniejsze, o ile w ogóle powinno miec jakiekolwiek - znaczenie [bo politowanie to reakcja negatywna otoczenia na sposób życia sąsiadów - wyrazana na zewnątrz - nie wiadomo, jak takie życie rodziny chrzescijanskiej jest faktycznie odbierane... a raczej wiadomo, ale po pewnym czasie]

Nie o aprobatę mi chodzi, Elka, może źle się wyraziłam
Bo postępować po chrześcijańsku można różnie i z różnych przyczyn. I można żyjąc balansować na granicy kompromisu, tak by jak najmniej "stracić" z rzeczy tego świata, lub żyć wiedząc, co jest istotne i nie żałując tego, czego żałować nie warto. I myślę, że to bardzo widać. I właśnie ta pierwsza postawa budzi najczęściej politowanie...
Pytałam o to, jak ma być nie tylko "wewnętrznie" rodziną chrześcijańską, ale i - na zewnątrz...

to moze napisz, jotka, jak ty uwazasz, jak ty widzisz zewnetrznosc i wewnetrznosc chrzescijanstwa rodziny moze wtedy sie lepiej zrozumiemy

Podałem temat "Rodzina chrześcijańska".
Zaproponowałem ten temat po to, by spróbować we wspólnej dyskusji niedoceniany, lecz bardzo ważny temat.
Każdy z nas ma swoje doświadczenia. Jedne pozytywne, inne negatywne. Sądzę, że jeżeli każdy z nas podzieli się częścią tych doświadczeń, to jesteśmy w stanie - choćby na podstawie własnych przeżyć - wypracować odpowiednie wnioski. Jeżeli jeszcze chcieliby dołączyć do nas wykształceni ludzie, tzn. psychologowie, socjolodzy, duchowni - to myślę, że osiągniemy bardzo szybko pozytywne rezultaty.
Pismo Święte jest, owszem, najlepszym poradnikiem dla Rodziny. Jednak - moim zdaniem - jest to "materiał źródłowy", lub też "Podstawa", która jest niepodważalna, lecz ujmuje temat zbyt ogólnikowo i którą warto rozwinąć.
Do takiego rozwinięcia poszczególnych wątków dochodziło w Kościele już wielokrotnie. I zawsze takie "rozwinięcie tematu" przyniosło wiele dobrego dla Wiernych. Jako przykład podam wypracowany w średniowieczu "Ideał rycerza", który po pownych modyfikacjach przetrwał praktycznie do czasów współczesnych pod krótkim zwrotem "Bog, Honor i Ojczyzna".
Tak samo jak w średniowieczu niezbędne było wypracowanie wzorców, uregulowań dla ówczesnego rycerstwa (dzis - wojskowych), tak samo wydaje mi się, że dziś niezbędne jest wypracowanie wzorców dla rodziny.
Wiele rodzin jest zagubionych, nie potrafi poradzić sobie z problemami dnia codziennego, ludzie coraz częściej zamykają się w ścianach własnego egoizmu. Skala rozpadu małżeństw jest wręcz przerażająca.
Złe przygotowanie do życia młodzieży "owocje" kompletną bezradnością w życiu. Skutek- potworny egoizm, zapominanie o wartościach, na jakich zostaliśmy wychowani, ucieczka w narkotyki, w skrajnych przypadkach samobójstwa lub "ucieczka w sekty" (najgorsze jest to, że sekty są w stanie zdeprawować najbardziej inteligentnych i wrażliwych młodych ludzi).

Zależy mi na tym, by zaprosić do dyskusji na ten temat wszystkich - niezaleznie od tego, czy są katolikami, czy przynależą do innych odłamów chrześcijaństwa.
Uważam, że podjęcie tego tematu jest dla nas wszystkich pilną koniecznością.

Wypowiedziałem się trochę mistycznie i od razu się zamieszało . Nie było oczywiście moją intencją polemizowanie z ddv163 ani ucięcie dyskusji, a jedynie zwrócenie uwagi na to, iż podstawą życia chrześcijańskiego, a tym także życia rodzinnego, jest życie w Bogu. Stąd trzeba się odwoływać do tego, co w Piśmie świętym jest napisane.
Jeśli chodzi o Domowy Kościół to zapraszam na http://www.dk.oaza.org.pl/index.html