Mam do Boga pytanie. Czuje sie przez ludzi niezrozumiany i prosze Boga o śmierć. Wysłucha mnie

Czy nie za wiele postulujesz? Każdy z nas ma swoją prywatność i nasze przeżycia nie bardzo są takimi, jakie mają inni ludzie w swoich doznaniach i przeżyciach. Nasze bóle i cierpienia bywają jakoś zrozumiane tylko przez tych, którzy mają nadmiar podobnych przeżyć.
Najtrudniej bywają dla drugich uchwytne cudze przeżycia neurologiczne lub psychiczne w tym depresje, ale mimo tego nie warto i nie powinno się z tym kryć, zwłaszcza przed lekarzami, bo oni też znajdują się w zakresie Bożych planów pomagania cierpiącym.

W bibli Tobiasz prosił o smierc jak to rozumiesz ?

Oczywiście, że wysłucha. Spełni Twoje życzenie. Zresztą ja też mogę Ci to obiecać. A nawet przysiąc, że tak się stanie.
Jednak zanim spełni prośbę postaraj się znaleźć odpowiedź na pytanie" Dlaczego (z jakiego powodu) czujesz się niezrozumiany?
Warto poszukać przyczyn i je zniwelować.

Właśnie to co napisałeś też poczułem się niezrozumiany. Mam wrażenie że jesteście wierzący jacyś dziwni.

Nie ma w takiej modlitwie o śmierć nic niestosownego, zwłaszcza jeśli cierpienie jest nie do uniesienia, albo ktoś, żyjący w miłości do Boga, przez śmierć pragnie rychlejszego zjednoczenie się z Nim. Ostatecznie tylko Pan Bóg jest panem naszego życia.

Jeśli nie wierzysz w istnienie Boga, to jak możesz Go o cos prosić? To niedorzeczne i nielogiczne.
I jest to powodem, że jesteś nierozumiany.
Chcesz być rozumiany to postępuj logicznie.
Od początku tego roku można się zapisywać do psychologa (NFZ) bez skierowania.

Dla mnie niewierzący są dziwni. Ale nie oczekuję, że zrozumieją mnie w kwestiach wiary. Poza tym nie jestem pępkiem świata, ani żadnym autorytetem, abym musiał być rozumiany przez niewierzących.

Niewierzący są dziwni? Znaczy jacyś inni? W XXI wieku? Tu Ziemia!!!
Do Pietras 19:
nie myśl w ten sposób. Być nierozumianym to cały sens życia. Tylko martwe ryby płyną z prądem. Nie przejmuj się. Ja dużo dłużej od ciebie żyję nie bedąc rozumiany i nic mi nie jest. Spróbuj brać na klatę i gwizdać sobie na nierozumiejacych. Może kiedyś ruszą głową i zaczną rozumieć. A teraz - to nie twoja, a ich strata.

Na takie pytanie nie odpowiadam despotycznie, że wysłucha, lecz że "na pewno jakoś wysłucha". Dlaczego tak?
"na pewno", bo obiecał.
a "jakoś", bo niekoniecznie tak, jak postulujemy; może wysłucha inaczej, w zupełnie niespodziewany sposób, zgodnie z jego wolą i planami.