(ech ten edit )

Dlaczego to piszę? Dlatego, że odejście od kapłaństwa nie jest równoznaczne z odejściem od katolicyzmu lub w ogóle od wiary w Boga.
Facio 20 lat czekał na ślub kościelny, nie odszedł od katolicyzmu mimo, że zgodnie z katolickim prawem żył w związku cudzołożnym. Oboje nadal uczęszczali do kościoła, nie mogli przyjmować Komunii św., ale wytrwali i doczekali się.

Jako osoby świeckiej celibat nie powinien mnie obchodzić, to wybór celibatariusza. Jednak czy w wieku dwudziestu-paru lat da się zawsze wybrać właściwie.
Jestem pewien, że ten gość o którym piszę mógłby być dobrym księdzem, tak jak jest dobrym mężem i ojcem.

Dlaczego te dwa Sakramenty (kapłaństwa i małżeństwa) tak kategorycznie się wykluczają? To nie jest uwarunkowane biblijnie. Co prawda Paweł pisze o celibacie, ale nie nakazuje go i nie uzależnia od celibatu bycie kapłanem (biskupem).

Nie ma takiego wieku w którym miałbyś gwarancję, że zawsze wybierzesz właściwie. Będąc 60-latkiem też nie da się zawsze wybrać właściwie. Są rozważni 20-latkowie, rozważni 30-latkowie i rozważni 40-latkowie. Są lekkomyślni 20-latkowie, lekkomyślni 30-latkowie i lekkomyślni 40-latkowie. Nie ma co się usprawiedliwiać wiekiem, o ile nie jest się jeszcze dzieckiem.

Nikt nikogo nie zmusza, mógł zostać pastorem lub popem i mógłby wtedy pełnić funkcję duchownego będąc jednocześnie żonatym.

Jeżeli uczucie do kobiety zwyciężyło wierność ślubowaniu Bogu, to ten ksiądz powinien odejść od kapłaństwa.
Nikt go przecież nie zmusza, by pozostał ksiedzem?
A jeśli wybierze kapłaństwo, to powinien rozstać się z kobietą. I to nie znaczy, że powinien przestać ją kochać. jednak utrzymywanie intymnych kontaktów....? Zdecydowanie jestem przeciw.
Życie jest sztuką dokonywania wyborów. Niełatwą.

można być ortodoksyjnym, ale nie generalizujmy tak wszystkich, może niektórzy potrafią odpowiednio dzielić tą miłość? Nie wiem, ale nie gdy nie mówię nigdy.

Tyle piękna wewnętrznego jest w nich,że trzeba naprawdę być ślepym by ominąć ich jako ludzi.A przecież własnie jako ludzie mają prawo do miłości i dzielenia się nią z drugim człowiekiem. Bóg jest miłością i władze kościoła nie powinny zabraniać księżom życia z kobietą.Zakonnicy to co innego to inne charaktery- samotnicy, ale księża? Ile w ich oczach jest smutku i samotnych łez dławionych nocą.Kto ma z nas prawo oceniać ich życie, ten który jest bez winy niech pierwszy rzuci kamieniem powiedział Jezus.Tak banalnie łatwo krytykujemy życie innych, a sami ?!
Wszyscy na tej ziemi jesteśmy ludzmi i nie mamy prawa nikogo oceniać.Oczywiście, że ktoś zaraz powie, że grzeszących upominać.
Ale Bóg jest miłością , miłość nie jest grzechem.Jest ona finezją w życiu każdego człowieka i nadaje mu sens. W obliczu Pana każdy z nas będzie opowiadał się z dobra i zła, ale nie nam to oceniać.

Nie wiem co sądzić na temat romansów z książami... Z jednej strony ksiądz też człowiek i facet który też pewnie ma potrzeby.. zresztą nie wiem czy takjest ale czy da się tego tak naprawdę wyrzec???
Ale z drugiej stroony gdyby ksiądz był ok, gdyby faktycznie pokochał tę kobietę to najpierwpowinien zakończyć swoją 'działalność' z kościołem bo poprostu zwyczajnie powinien miec szacunek dla przysięgi którą kiedyś składał...