Łaska nie działa za człowieka, nie zabiera mu wolnej woli. Jeśli człowiek czyni zło, to nie dlatego, że "zabrakło mu łaski" - ale dlatego, że w swojej wolności odrzuca tą łaskę

Tego bym nie powiedział

Bo jeżeli łaska jest od Boga, a człowiek jeżeli jest dobry to znaczy, że tą łaskę przyjmuje, to chyba tak jakby przyjmował i Boga, bo na tym polega zbawienie: na przyjęciu łaski. Więc dobre uczynki jak najbardziej są związane ze zbawieniem. Powiedziałabym, że im lepszy człowiek tym więcej łaski przyjął od Boga i ma większe szanse na zbawienie. I nie ma znaczenia jakiego jest wyznania

Czyli na jakiej zasadzie są Ci ludzie zbawiani: "ene due rike fake"?

formułowanie przepisów prawnych polegające na wyliczaniu konkretnych przypadków, do których się one stosują

Zadam kilka pytań w celu uporządkowania wiadomości na temat zbawienia w religii katolickiej. Kto z poniższych osób zostanie zbawiony?

1. Katolik, który grzeszy, ale się spowiada i żałuje za grzechy oraz pracuje nad tym, by być lepszym człowiekiem.
2. Katolik "niepraktykujący", spowiada się raz na rok, do kościoła chodzi od święta, ale jest dobrym człowiekiem.
3.Katolik praktykujący, będący złym człowiekiem ale nie zdający sobie sprawy, że źle czyni.
4. Katolik praktykujący, będący złym człowiekiem zdający sobie sprawę że robi źle, ale co mu tam, i tak się wyspowiada.
5. Ateista, który zna wiarę katolicką, dobrze żyjący.
6. Ten sam ateista, zły.
7. Osoba innego wyznania, znająca wiarę katolicką, dobrze żyjąca (żyjąca według zaleceń własnej religii, różniących się od katolickich).
8. Osoba innego wyznania, znająca wiarę katolicką, źle żyjąca.

Ostatnie pytanie bardziej opisowe: na jakiej zasadzie mogą się zbawić ludzie, którzy nie znają religii katolickiej. Jakie osoby z tej grupy zostają zbawione, a jakie nie?

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie można powiedzieć, kto zostanie zbawiony na 100%, ale chodzi mi o oszacowanie kto ma większe szanse (wiadomo, że pewne cechy ułatwiają zbawienie, bo inaczej nie byłoby religii).

Kościół głosi, że do zbawienia potrzebny jest chrzest,

Rozmumiem,że 'potrzebny' w sensie-przydatny ,a nie: konieczny?

Chrzest, brama sakramentów, konieczny do zbawienia przez rzeczywiste lub zamierzone przyjęcie, który uwalnia ludzi od grzechów, odradza ich jako dzieci Boże i przez upodobnienie do Chrystusa niezniszczalnym charakterem włącza ich do Kościoła, jest ważnie udzielany jedynie przez obmycie w prawdziwej wodzie z zastosowaniem koniecznej formy słownej.

I tu jest klucz do zrozumienia jak nieochrzczeni mogą zbawienia dostąpić. Czyli jeśli ktoś mając taką możliwość, mając sposobność przyjąłby chrzest, mimo że rzeczywiście w akcie sakramentalnym tego nie uczynił, także zbawiony może być.

Co to znaczy 'mając sposobność przyjąłby chrzest' ?

Chodzi o 'słyszał o tym i chciałby ale nie może' czy 'w życiu nie słyszał, albo nie interesował się tym, ale Bóg jeden wie, że jakby usłyszał albo się interesował ,to by przyjął ' ?

Ok. a mnóstwo ludzi albo nie słyszało o chrzcie,albo nie otrzymało o nim rzetelnych informacji. Jeśli będą żyć w sposób prawy zostaną zbawieni, więc jednak-nie konieczny.