|
Benek
Dołączył(a): N gru 23, 2007 19:50 Posty: 23
|
Przybliżanie się do Boga to coś więcej niż tylko pokładanie wiary w Niego. Oznacza wcielanie wiary w czyn, do czego między innymi należy zawarcie przyjaźni z Bogiem. Na przykład Biblia mówi, że wierny Abraham został nazwany "przyjacielem Boga". Oczywiście nawiązywanie z kimś bliskich stosunków wymaga starań. Czy jednak przyjaźń z Bogiem nie jest warta takiego wysiłku? (Jak. 2:23).
Dlaczego przyjaźń z Bogiem jest taka ważna
"Dzięki Niemu mamy życie i poruszamy się, i istniejemy"-powiedział apostoł Paweł (Dzieje 17:28). Czy ci się to podoba, czy nie, twoje życie zależy od Boga. Powietrze, którym oddychasz, pożywienie, które spożywasz, woda, którą pijesz-to tylko część tego, o co On się zatroszczył. Czy nie mamy więc długu wdzięczności wobec Niego? Już samo to wystarcza, żeby chcieć się przybliżyć do Boga (Rodz. 1:27, 28; Ps. 104:14). Są jednak jeszcze inne powody, aby tak postąpić.
"Do człowieka, który idzie, nie należy nawet pokierowanie swoimi krokami"-mówi Biblia. To nie znaczy, że człowiek nie może tego próbować, ale bez wskazówek Bożych po prostu temu nie podoła (Jer. 10:23; Prz. 12:15). Wojny, przestępstwa, przemoc, zanieczyszczanie środowiska i wiele innych aktualnych problemów potwierdza dziś tę prawdę. Ludzkość ponosi wielkie szkody dlatego, że nie jest blisko Boga. A co z tobą jako jednostką?
Przyjaźń z Bogiem pomoże ci się uporać z osobistymi problemami. Człowiek "krótkie ma życie i pełne boleści"-czytamy w Biblii (Joba 14:1). Jednakże dzięki wskazówkom, które Bóg dał nam przez swoje Słowo, może On tobą pokierować w sposób zapewniający ci trwałą pomyślność. "Ufaj Bogu całym sercem twoim i nie opieraj się na własnym zrozumieniu"-radzi Biblia. "We wszystkich swoich drogach zważaj na Niego, a On sam wyprostuje twoje ścieżki" (Prz. 3:5, 6; Ps. 16:11).
Bóg interesuje się również twoją przyszłą pomyślnością. Gdy się pomyśli, że dla tych, którzy Go szczerze szukają, Bóg przewidział życie wieczne na ziemi, i to w pokojowych, sprawiedliwych warunkach, przybliżenie się do Niego staje się ważniejsze (Jana 17:3; Ps. 37:9-11, 29; Obj. 21:3, 4). Co mógłabyś najpierw zrobić, żeby się do Niego przybliżyć?
Poznawaj Boga
Zanim się z kimś serdecznie zaprzyjaźnisz, musisz go wpierw poznać. Czy uznałabyś kogoś za przyjaciela na chybił trafił-nie znając jego imienia, osobowości, zainteresowań, a nawet jego głębszych myśli i uczuć? Chyba nie. Tak samo musisz się najpierw czegoś dowiedzieć o Bogu, żeby się do Niego przybliżyć (Jana 17:3). Zacznij od czytania i analizowania Biblii. To ci pomoże poznać Boga jako osobę. Dowiesz się, jakie są Jego myśli i czego od ciebie oczekuje.
Co prawda Biblię napisano językiem dość jasnym i zrozumiałym, jednak głębokie poznawanie jej wymaga pewnej systematyczności. Niestety, dla większości ludzi Biblia jest ciągle jeszcze dziełem nieznanym, którego nie przeczytali. Z pewnej ankiety przeprowadzonej wśród młodzieży przez Instytut Gallupa wynika, że "tylko mniej więcej jeden na ośmiu nastolatków (12%) czyta Biblię codziennie i że 30% z nich nigdy nie zagląda do tej Księgi lub nie może sobie przypomnieć, kiedy to zrobiło ostatnim razem". Jest rzeczą interesującą, że 52% ankietowanych oświadczyło, że codziennie czyta gazetę. Żeby jednak 'uprzytomnić sobie, co jest wolą Bożą', musimy czytać Jego Słowo regularnie (Efez. 5:17; Joz. 1:8).
Chcąc jednak przybliżyć się do Boga, nie wystarczy poznać jedynie kilka faktów o Nim. Każda więź wymaga jakiejś formy komunikowania się. Z Bogiem utrzymujemy kontakt przez modlitwę.
Rozmawiaj z nim
Niektórym osobom rozmowa z Bogiem w modlitwie wydaje się czymś niedorzecznym, fantastycznym lub nierealnym. Trudno mówić o utrzymywaniu z kimś osobistych stosunków, jeśli się z nim nie rozmawia. Oczywiście wiedza o Bogu jest sprawą ważną. Ale niezależnie od zasobu wiedzy o Nim, wszelkie twoje starania byłyby daremne, gdybyś się nie modliła regularnie. Modlitwa to pokorna rozmowa z Bogiem. Powinnaś modlić się regularnie. Dzięki temu Bóg stanie się dla ciebie kimś równie bliskim, jak serdeczny przyjaciel. Chociaż Bóg jest tak wspaniały i tak potężny, to jednak wysłuchuje nasze modlitwy! Czy często modlisz się do Niego? (Psalm 65:3; 1 Tesaloniczan 5:17).
Modlitwą oddajemy Bogu cześć. Powinniśmy więc modlić się wyłącznie do Boga. Kiedy Jezus był na ziemi, nigdy nie modlił się do nikogo innego, jak tylko do swego Ojca. Powinniśmy czynić tak samo (Mateusza 4:10; 6:9). Mamy się jednak modlić zawsze w imię Jezusa. Stanowi to dowód, że szanujemy jego pozycję i wierzymy w złożoną przez niego ofiarę okupu (Jana 14:6; 1 Jana 2:1, 2).
Nasze modlitwy mają wypływać z serca. Nie należy ich recytować z pamięci ani odczytywać z modlitewnika (Mateusza 6:7, 8). Możemy się modlić o każdej porze i w każdym miejscu; nie musimy przy tym przyjmować określonej postawy, byle była nacechowana szacunkiem. Bóg słyszy też ciche modlitwy, nawet wypowiadane w duchu (1 Samuela 1:12, 13). Gdy zanosimy osobiste modlitwy, warto sobie znaleźć spokojne miejsce, gdzie nikt nie przeszkadza (Marka 1:35).
O co można się modlić? O wszystko, co mogłoby mieć wpływ na naszą przyjaźń z Bogiem (Filipian 4:6, 7). Z modlitwy wzorcowej wynika, że powinniśmy przy tym uwzględniać imię i zamierzenie Boże. Możemy też prosić o zaspokojenie naszych potrzeb materialnych, o przebaczenie grzechów i o pomoc w odpieraniu pokus (Mateusza 6:9-13). Nasze modlitwy nie mogą być samolubne. Powinniśmy prosić jedynie o to, co jest zgodne z wolą Bożą (1 Jana 5:14).
Módl się za każdym razem, gdy serce pobudzi cię do dziękowania Bogu lub do wysławiania Go (1 Kronik 29:10-13). Módl się, gdy masz problemy lub gdy twoja wiara jest wystawiona na próbę (Psalm 55:23; 120:1). Warto się modlić przed posiłkami (Mateusza 14:19). Bóg zachęca nas do modlenia się "przy każdej sposobności" (Efezjan 6:18).
Musimy modlić się zwłaszcza wtedy, gdy zdarzy nam się popełnić poważny grzech. Powinniśmy wówczas błagać Boga o miłosierdzie i przebaczenie. On chętnie puszcza w niepamięć nasze grzechy, jeśli Mu je wyznajemy i bardzo się staramy ich nie powtarzać (Psalm 86:5; Przypowieści 28:13).
Bóg wysłuchuje tylko ludzi prawych. Jeśli chcesz, żeby nakłonił ucha ku twoim modlitwom, musisz według swych najlepszych możliwości starać się żyć zgodnie z Jego prawami (Przypowieści 15:29; 28:9). Kiedy się modlisz, okazuj pokorę (Łukasza 18:9-14). Musisz też starać się postępować zgodnie ze swymi modlitwami. W ten sposób dowiedziesz, że masz wiarę i że poważnie traktujesz to, co mówisz. Tylko pod tym warunkiem zostaniesz wysłuchana przez Boga (Hebrajczyków 11:6).
Czy miewasz nieraz takie uczucie, że spełniasz dobre uczynki chrześcijańskie, a mimo to nie przybliżasz się do Boga? Czy próbowałaś wyznać Mu to w modlitwie? Biblia mówi całkiem jasno: "Bóg jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają" (Ps. 145:18). Dlatego zachęca nas, żebyśmy 'bezustannie się modlili', 'nie ustawali w modlitwie' i 'wciąż modlili się przy każdej sposobności' (Mat. 26:41; Rzym. 12:12; Efez. 6:18). To wcale nie znaczy, że trzeba spędzać na modlitwie cały czas, to jest 24 godziny na dobę, ale należy to czynić regularnie. Czy jednak Bóg wysłucha twoje modlitwy?
Tak, jeśli spełniasz Jego warunki co do modlitwy i jeśli prosisz o to, co jest słuszne. Jezus Chrystus podał nam wzorcową modlitwę (Łuk. 11:1-4). Uczeń Jakub swego czasu powiedział do niektórych chrześcijan: "Prosicie, a jednakże nie otrzymujecie, ponieważ prosicie na zły cel" (Jak. 4:3). Jeśli więc modlisz się z przyczyn samolubnych lub bez uwzględnienia woli Bożej, to nie spodziewaj się, że On cię wysłucha.
Jednakże zwykła rozmowa z Bogiem niekoniecznie musi być modlitwą. Modlitwa powinna świadczyć o przywiązaniu, zaufaniu, szacunku i o uczuciu zależności od Boga. Otwórz przed Nim serce jak przed wyrozumiałym ojcem. "We wszystkim przez modlitwę (...) niech prośby wasze staną się znane Bogu" (Filip. 4:6). Przybliżenie się do Boga wymaga czegoś więcej niż wiedzy i modlitwy. Trzeba sobie zadać trud, by dostosować swe życie do zasad biblijnych.
Mężczyźni, kobiety i młodociani nie szczędzą czasu ani wysiłków, a nawet znoszą trudności, aby osiągać swoje cele. Na przykład olimpijska gwiazda jazdy figurowej na lodzie Peggy Fleming w okresie od 9 do 19 roku życia spędziła ponad 20 000 godzin-przeciętnie po pięć godzin dziennie-na ćwiczeniach i treningu do olimpiady. Co było jej celem? Złoty medal. Czy przybliżanie się do Boga nie miałoby również wymagać odpowiednich wysiłków?
W Słowie Bożym czytamy: "Zrzućcie starą osobowość" oraz: "Porzućcie ukształtowanie według tego systemu rzeczy" (Kol. 3:9; Rzym. 12:2). Oznacza to dokładanie nieustannych starań z twojej strony. Nigdy nie przybliżysz się do Boga, jeśli nic w tej sprawie nie zrobisz. Jeśli chcesz podobać się Bogu, musisz nie tylko odrzucić religię fałszywą, ale też aktywnie popierać prawdziwą. Z czym się to wiąże? Biblia mówi: "Zważajmy jedni na drugich, żeby się pobudzać do miłości i do szlachetnych uczynków, nie opuszczając naszych wspólnych zebrań, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, gdy widzicie przybliżanie się dnia" (Hebrajczyków 10:24, 25). Na takich zebraniach masz wspaniałą okazję wielbić Boga w sposób, który cieszy się Jego uznaniem (Psalm 22:22; 122:1). Możesz także razem z innymi wiernymi chrześcijanami korzystać z "wymiany zachęt" (Rzymian 1:12).
Jeżeli więc chcesz się przybliżyć do Boga, to musisz Go poznać, rozmawiać z Nim w modlitwie i przykładać się do postępowania zgodnego z Jego wolą. Tak więc ludzie mogą 'szukać Boga, czy by Go czasem nie mogli po omacku wyczuć i rzeczywiście znaleźć, choć w istocie nie jest daleko od każdego z nas' (Dzieje 17:27).
_________________ Benek
|