To, że pomimo braku wiary w Boga przeciętny ateista może mieć dużo większe szanse na zbawienie niż przeciętny Katolik. Jeżeli wiara była tylko wiarą, a nie szło za tym dobre i godne życie, to jest to tak samo nieszczere, jak nawrócenie się w ostatnich minutach ze strachu. Także przekonania raczej niewiele będą miały do gadania imho

Klasyczny dylemat: zbawienie z wiary czy z uczynków? Z tego co wiem, koncepcja katolicka skłania się raczej do zbawienia z wiary, ze znaczącą rolą sakramentów.

Raczej zbawienie z wyboru. Z tego co wiem zbawiony będzie każdy kto tego pragnie. Czynienie dobra i miłość jest formą dokonania wyboru. Brak w życiu dobra i miłości również jest formą wyboru: odrzuceniem Boga ("Coście uczynili jednemu z moich najmnieszych Mnieście uczynili").

W mojej ocenie to nieortodoksyjne podejście