Witam
Choruję na schizofrenię, co prawda z powodu leków czuję się normalnie. Obecnie nie jestem w stanie chorobowych urojeń ale jestem na rencie i mam anhedonię. Nic tak naprawdę mnie nie cieszy od początku choroby (6.5 roku).
Mam problem: kilka miesięcy temu poprawiło mi się na tyle że miałem coś w rodzaju hipomanii, bez szaleństw. Skończyło się gdy wróciłem do grzechów z którymi miałem jakiś czas spokój. To masturbacja a co gorsze pisanie na czacie erotycznym lesbijskim podszywając się pod młode kobiety. Nawet nie mam z tego powodu specjalnych doznań bo z jednej strony jestem już niemłody, dobiegam prawie czterdziestki a z drugiej strony choroba a chyba raczej leki wycięły mi libido, myślałem nawet że do zera i sądziłem że przez chorobę skończę z grzechami seksualnymi.
Jak żyć ?, czuję że przez swoje zachowanie marnuję cierpienie które mnie w życiu spotyka.

- poprawiam tytuł