Ja długo nie mogłam wybaczyć krzywdy jaką wyrządziły mi pewne osoby, nie fizycznej tylko psychicznej, a taka najbardziej boli i nie ma środków na uśmierzenie tego bólu, tak jak u Ciebie. Było to tak niedobre, że nawet księża radzili zerwanie kontaktów z tymi osobami. Ale udało się, przebaczyłam. Te osoby są bardzo nieszczęśliwe. Bo moim zdaniem szczęśliwe osoby nie krzywdzą innych. Fakt, że jak doświadczyliśmy duzo bólu od pewnej osoby to czasami i tak, mimo wszsytko przychodzi złość. Ale w tych chwilach powtarzam sobie, że tak nie mogę. W sumie pielęgnuję w sobie to przebaczenie co dzień. Mam nadzieję, że przyjdzie taki moment, że juz nie będę musiała się nad tym zstanawiać, po prostu uraz minie.
Jesteś dorosły, żyj swoim życiem. Nie myśl o tym. Ja wiem, że to trudne, ale to minie. Ojciec teraz już bardziej potrzebuje Ciebie niż Ty jego.
Jeśli zaś chodzi o to co powiedział Twój proboszcz, to brzydko się wyraze, niech stuknie się w głowę. Mój mąż wychowywał się bez ojca, i jest cudownym tatą. Kocha nasze dzieci ponad życie. Rodzina jest dla niego najważniejsza. I nie myśl ze jesteś gorszy bo nie wychowywał Cię ojciec, takich jak ty jest tysiące isą wspaniałymi ojcami i mężami. Jeszcze jesteś młody, spotkasz mądrą dziewczynę i będziesz mądrą i kochającą głową rodziny. Uwierz to. Dzieciństwo zostaw za sobą. Ja też nie miałam najłatwiejszego dzieciństwa i tak moze powiedzieć wielu z nas. Najwazniejsza teraz dla mnie jest moja rodzina i ucząc się na błędach moich rodziców staram się ich nie popełniać ich wychowując własne dzieci. I jak na razie jest super, momo wielu trosk dnia codziennego jestem najszczęśliwsza żoną i matką. Tego samego Ci życzę.

@dagmala
Generalnie zgadzam się z Twoją wypowiedzią, chciałbym tylko sprostować parę rzeczy.

Nawet szczęśliwe osoby grzeszą, a więc krzywdzą innych.

Nie wiem, czy jesteś wierząca, ale jeśli jesteś, powinnaś wziąć pod uwagę fakt, że dla ludzi najważniejszy powinien być Pan Bóg.

@Savonarola

Zdarza się, że zranienia przerastają niektóre osoby i potrzeba czasu na `zagojenie ran`, dlatego w takich wypadkach BÓG daje takim osobom Pomocną DŁOŃ, by Uzdrowienie nastąpiło natychmiast. W wielu miastach w Polsce jak i na świecie są Msze Święte połączone z Modlitwą o Uzdrowienie. Udaj się na jedną z tych Mszy, a BÓG Uzdrowi Cię i będziesz mógł Wybaczyć Tacie.

http://www.se.neteasy.pl/index.php?opti ... Itemid=108

http://www.egzorcyzmy.katolik.pl/egzorc ... uwolnienie


Gdybyś z jakiś przyczyn nie mógł udać się na tą Mszę Świętą (np. nie ma Jej w Twojej miejscowości) to napisz do mnie na PW lub na GG 304230. Posługuję w Kościele Katolickim także Charyzmatem Uzdrawiania i w niektórych przypadkach mogę Modlić się Wstawienniczo na odległość.

Nie wiem, czy jesteś wierząca, ale jeśli jesteś, powinnaś wziąć pod uwagę fakt, że dla ludzi najważniejszy powinien być Pan Bóg.[/quote]

Jestem wierząca, nie wiem czy masz rodzine, dzieci. Jak ktoś ma dzieci to rozumie ta mega miłość. Boga staram się widzieć w każdym człowieku, a najbardziej widzę go w swojej rodzinie. I tak Bóg jest najwazniejszy, a on jest w każdym z nas. I to Bóg dał mi dzieci i to w nich najbardziej Go wielbię.

Przebaczenie jest to dobrowolne odstąpienie od zemsty i nic więcej poza tym!
To co powiedział ten ksiądz (jeżeli jest to prawdą), to nie jest prawda. Wiem sam po sobie.
Najważniejsza jest matka. To matka dysponuje stosunkiem swoich dzieci do ojca.
Wychowanie jest to wstępne ukształtowanie świadomości osoby i główny wpływ na to ukształtowanie mają wpływ, w początkowej fazie matka, a później środowisko. Ignorowanie tej prawdy, powoduje otwarcie pola dla zepsucia młodych pokoleń na ich zgubę.

A jednak trochę więcej. Fundamentu ruszyć nie wolno, a więc życzymy tej osobie dobrze i nie oczekujemy, że posypią się na nią gromy z jasnego nieba. Niech sobie dalej żyje w radości i niech niebiosa jej sprzyjają w życiu. To wysiłek woli i dyspozycja serca ze względu na miłość Boga do każdego człowieka, a nie lęk przed karą Boga, jeśli nie przebaczymy. Czasem jednak smutek czy złość pozostają w sferze emocjonalnej i nie potrafimy z taką osobą kontaktować się bez nieprzyjemnych doznań (moralnie obojętne). Trzeba czasu.

Liza!
Nie ma fazy przejściowej pomiędzy dobrem i złem!
Jeżeli nie życzy się złego,co jest wyrazem zemsty, to pozostaje dobro.
Obecnie modne jest (po 1989 roku) udawanie że nie było niczego złego w popełnionych niesprawiedliwościach.
Takie zachowanie jest popieraniem zła, a więc grzechem gorszym od właściwej niesprawiedliwości, ponieważ stanowi ono posiew zła.
Odstąpienie od zemsty, jest równocześnie odstąpieniem od życzenia zła!
Natomiast naprawienie niesprawiedliwości jest wymogiem wypełnienia sprawiedliwości, a nie zemsty, jak przedstawia to wielu duchownych, o mamoniarzach nie wspominając.

Odstąpić od zemsty można z różnych powodów, dlatego uzupełniłam wypowiedź. Nigdzie nie pisałam o relatywizowaniu dobra/zła ani mniejszym dobru/złu. Mniejsze dobro to wymysł złego chcącego ukryć pod pozorami dobra własnie zło.

Liza napisała:
"Odstąpić od zemsty można z różnych powodów, "
Ja podałem tylko jeden: Dobra wola, czyli z własnej i niczym nie przymuszonej woli.