Bardziej Róża Jerycha


Generalnie, każdy dostaje dokładnie to na co zasłużył - jest masa opowieści o demonach, którzy medytowali o którymś z bogów tylko po to, by dostać jakąś wybajerzoną moc. I... dostawali ją, ale zaraz później zostali karani za jej (niecne oczywiście) wykorzystanie. Tak więc jak na wadze technicznej...
Niektórzy co nieco mówią o piekle i niebie, ale nie mają one charakteru stałego, po prostu dusza posiedzi sobie w jednym lub drugim "czekając na następne ciało"
Tak czy inaczej, "kara" nie ma charakteru potępiającego, ale oczyszczający (jak mawiał Ariusz ). Śiwa nie jest sadystą i nie widzi sensu w wiecznych torturach dusz, które stworzył. Ustanowił prawo karmy nie po to, byśmy cierpieli i ponosili karę za złe uczynki, ale żebyśmy dzięki niej uczyli się i rozwijali.
Ale wracając do udręki - faktycznie, dla nierozwiniętej duszy z tobołem "złej" karym na plecach udręką będzie życie doczesne.

A ja wolę wieczne niebo

Dla mnie najlepszy opis to ze "kazdy robi to co lubi, ale nie ma tam chorob i cierpien".

Czyli taka PW Owsiaka z tym, ze w chmurach.

Czasami się zastanawiam czy w ogóle chciałbym iść do Nieba... bo jest mi tu, na ziemi, dobrze i ciężko jest mi sobie wyobrazić bycie bardziej szczęśliwym, pomimo tego że nie zawsze jest łatwo. Czasem też mam myśli, że będę się tam nudził

Ale to tylko takie rozmyślania, zawsze po nich przypominam sobie słowa "ani oko nie widziało..." itd. i jestem spokojniejszy

To sie zgadza. Ani nie slyszysz, ani nie widzisz. Mozna powiedziec, trupem jestes.
O istnieniu nieba nawet ateista wie.
Roznica miedzy niebem wierzacego a ateusza polega na rozumieniu krytyki literackiej. Pierwszy mowi o literaturze faktu, drugi beletrystyce.

Ja marze o małej drewnianej chatce w pięknych górach... o bliskich przy mnie i o nic nie robieniu

Chatka w gorach moze ci niewypalic. Bliscy przy tobie, realne. Wykup odpowiednie miejsce na cmentarzu, w przyszlosci robic nic nie bedziesz, gwarantowane!

By mieć co tam robić, nie cierpieć, być z bliskimi. Mieć możliwość odkrywania tego nowego świata, a nie od początku od razu wszystko o nim wiedzieć. Takie dłuższe życie jak tu na Ziemi, z tym, że masz czas by poznać cały wszechświat.

Ja jestem niedowiarkiem. Nie wierze innym, szczegolnie tym posiadajacym "wiedze calkowita". Dlatego staram sie tak zyc, by i cycki baby mi sie znudzily, dolary, samochody, las iglasy i kolor teczy. Chcialbym "odejsc" z dorobkiem pozwalajacym na uzycie slow: "Kurde, juz dajcie mi spokoj, wszyscy razem wzieci!".

I tak się znajdzie coś co Ci się jeszcze nie znudziło. Zawsze, a jak nie to możesz sam coś stworzyć i czekać aż Ci się to znudzi i potem stworzyć coś nowego. Albo stworzyć coś co samo może tworzyć...

W zasadzie ja od Boga nic nie oczekuję - raczej go proszę - a największą prośbą jaka składam jest to aby ze wzgląd na swe Miłosierdzie pozwolił mej duszy żyć w niebie.
Co do wieczności to nie patrzcie na nią z punktu widzenia ludzkiego pomiaru. Wyobraźcie sobie raczej to w ten sposób że minęła sekunda a na ziemi 1000 lat Wieczność wygląda od razu inaczej.

Hmm, czyli jednak oczekujesz - by pozwolił Twojej duszy żyć w niebie - wszak o to prosisz