Jezus mu rzekł: "Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie."

Oto recepta Jezusa na życie wieczne i skarb w niebie.
Jak uważacie, dlaczego praktycznie żaden katolik, nie stosuje się do tej zasady, wskazówki ? Czyżby nie była zbyt jasna ?

A kto to niby bierze na serio??Słowa,słowa,słowa......

A może tak cały cytacicik.....co?

A oto zbliżył się do Niego pewien człowiek i zapytał: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne? Odpowiedział mu: Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania. Zapytał Go: ;Które?; Jezus odpowiedział: ;Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego! Odrzekł Mu młodzieniec: Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje? Jezus mu odpowiedział: Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!
Mt 19, 16-21

Podstawą są przykazania - to one muszą być zachowane. Każdy jednak może dążyć do stanu doskonalszego. Jezus zaprasza do takiego zycia, ale to tylko zaproszenie, które można przyjąć lub nie.

czyli co, taka mała elitka w niebie? lepsze miejsca dla wybranych. No a myślałem, że podziały na lepszych i gorszych, bogatszych i biedniejszych to tylko tu u nas

a co z zasadą pierwsi będą ostatnimi ja się do nieba nie pcham, czy zatem wyprzedzę tych co sie pchają (czyt. oddali wszystko i się modlą)

Rozumiem z całości cytatu Moniko, że księża, biskupi, papież, prawie wszyscy katolicy, nie są doskonali !.
Wg słów Jezusa doskonali są tylko niektórzy z zakonników, którzy wyzbyli się majątku,
Mam rację ?

Mt 20,1-16
1 Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy.
2 Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.
3 Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie,
4 i rzekł do nich: "Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam".
5 Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
6 Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: "Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?"
7 Odpowiedzieli mu: "Bo nas nikt nie najął". Rzekł im: "Idźcie i wy do winnicy!"
8 A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: "Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych!"
9 Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze.
10 Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
11 Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi,
12 mówiąc: "Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty".
13 Na to odrzekł jednemu z nich: "Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną?
14 Weź, co twoje i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie.
15 Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?"
16 Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi.

W niebie nie ma elity. Każdy dąży do doskonałości tutaj na ziemi w obrębie swoich możliwości. Nie każdy jest w stanie być Matką Teresą z Kalkuty, ale każdy jest w stanie osiągnąć pewien poziom świętości jeśli tylko będzie szedł drogą sprawiedliwych. W niebie wszyscy będziemy równi.



Wiem, że nie do mnie pytanie, ale odpowiem.

Istotą tego fragmentu ewangelii jest przywiązanie młodzeńca do bogactwa. W innych fragmentach możesz znaleźć przykłady gdy Jezus błogosławi ludziom, którzy nie oddali całości majątku, jedynie jego część.

Generalnie chodzi o to, aby bogactwa tego świata nie przysłaniały człowiekowi Jezusa. W tym przypadku przysłaniały i to zdecydowanie:

Mt 19,22
Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Jezus chwali dobrowone ubóstwo (Mt 19,27-30) lecz równocześnie nie potępia ludzi z majątkiem, jedynie ich przywiązanie do tego co mają tu na ziemi.

Literalnie - są tacy ludzie. Matka Teresa, a także choćby Mali Bracia Jezusa - także w Polsce, i pewnie wiele anonimowych ludzi. Na skalę całości - niewiele.

W kontekście dzisiejszego człowieka - chodzi o to, aby człowiek zawsze był świadomy tego, że powinien być gotowy do niesienia pomocy ubogim, gdy tego potrzebują.

Myślę, że wyrzeczenia bogactw z tego fragmentu Ewangelii nie możemy traktować tylko w sensie dosłownym. Należy raczej odczytywać to zalecenie Jezusa jako zachętę do ufnej wiary, zdolnej oddać wszystko, pozwalającej zawierzyć sie Jemu całkowicie.
Jeśli opieramy się na czymś ziemskim, co zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa - to mogą być pieniądze, ale mogą też być umiejętności, uzdolnienia a nawet ludzie (np. kontakty które zapewniają nam możliwość tzw. "ustawienia się" czy wybrnięcia z jakichś kłopotów) nie możemy oddać się Bogu całkowicie. On ma być jedynym oparciem, chce abym oddał mu wszystko w sensie zawierzenia. I tego oczekiwał też od młodzieńca.
Sugeruję postawić się na miejscu młodzieńca, rozważyć ten fragment Ewangelii w powyższym kontekście i zobaczyć w którym miejscu drogi się znajduję. Wyniki, przynajmniej dla mnie - wstrząsające.

z życzeniami głębokiego i owocnego przeżycia Świąt Zmartwychwstania
pozdrawiam

Najlepiej to niczego nie traktować dosłownie. Jak ja nie lubię tej katarynki, która się niektórym włącza jak tylko jest jakiś problematyczny fragment Biblii "nie należy dosłownie", "nie należy dosłownie" - ludzie opamiętajcie się!

Słowa te należy jak najbardziej traktować dosłownie!! Bogaty młodzieniec jest wzywany do życia w ubóstwie podobnie jak dzisiaj rzesze mnichów (więc nie "praktycznie nikt", bo mnichów u nas dostatek). To nie znaczy, że Kościół jest zamknięty przed tymi, którzy w ubóstwie nie żyją. Zacheusz oddał tylko czwartą część majątku i wynagrodził szkody. Z pewnością dalej żył dostatnio, jednak Jezus powiedział, że zbawienie przybliżyło się do niego. Kto jest więc powołany przez Chrystusa do życia w niedostatku niech żyje w niedostatku, kto jest powołany do sprawiedliwego życia w dostatku, niech żyje sprawiedliwie korzystając z umiarem z dóbr doczesnych.

A jednak niesłychanie mało fragmentów z Biblii możemy traktować dosłownie zefciu
Więc z tą katarynką bym się nie zgodził
Nie wszyscy są powołani do życia w ubóstwie - więc tego fragmentu nie możemy odczytywać całkowicie dosłownie. Oczywiście, wiele osób obiera taką drogę - jednak jest to mniejszość
Wazniejszy od litery jest duch. Nie każdy może żyć w ubóstwie - ale nikt nie powinien się przywiązywać do dóbr ziemskich. I to jest dla mnie osobiście główne przesłanie tego fragmentu

Z jednej strony - chodzi o otwartość na potrzeby ludzi, którym w swojej sytuacji majątkowej.

Z drugiej strony - szerzej, można to interpretować jako postulat do ludzi majętnych, którzy potrafiliby całe swoje dobra przeznaczyć dla ubogich.

o to chodzi
nie szczedzmy grosiwa dla KK

aby Osiagnac Życie Wieczne trzeba Uwierzyc W Ewangelie o Jezusie Chrysusie i Realizowac Jego Nauke ( ~ zachowywac Św Przykazania -a wiec iść Drogą Którą Bóg Wyznaczył )

wreszcie ktos konkretny:]

Czyli większość ludzi trafi do piekła...trochę szkoda