Witam
Mam pytanie: który człowiek ma większą szansę na wejście do nieba: chrześcijanin (dajmy na to, że jest mocno wierzący) czy ateista negujący istnienie jakiegokolwiek boga? Przyjmijmy, że oboje są dobrymi ludźmi, starającymi się żyć w zgodzie z innymi, starającymi się popełniać jak najmniej grzechów, itd, itp.
Cieszyłbym się, gdyby odpowiedział mi duchowny, nie oczekuję "świeckich" odpowiedzi.

Dobro to za mało. Aby być zbawionym trzeba być świętym. Jesli człowiek jest na prawdę dobry a nie wierzący, to na pewno będzie miał okazję nawrócenia i nie zostanie zostawiony sam sobie. Agresywny ateizm, zwalczający wiarę w cokolwiek, wyklucza bycie dobrym. Nawet jeśli jednostka taka w życiu prywatnym działa moralnie, to skutki jej antyreligijności mogą się odbić negatywnie na życiu wielu ludzi.

Ateista świadomie odrzucając Boga i zamykając swoje serce dla niego do samego końca sam wybiera swój los po śmierci. Sam się zamyka na Boga i działanie Ducha Św., korzystając z wolnej woli i dokonując własnego wyboru. Sama dobra moralność bez Boga jest bardzo uboga bo Bóg oczekuje od nas czegoś więcej , czegoś dużo ważniejszego: wiary, miłości do niego i bliżnich, ufności jemu, bliskości z nim, rozmowy, modlitwy...... Tak więc nie tędy droga, bo sama dobra moralność jest ślepym zułkiem. Ale księdzem nie jestem.....

Dla jasności: czy agresywny teizm (w rodzaju radiomaryjnego) też wyklucza bycie dobrym?

Ciekawe. Wymieniłeś 7 cech wymaganych przez Boga, z których 6 polega na podlizywaniu się Stwórcy (a na siódmą - miłość do bliźnich - wierzący nie mają monopolu). Twój Bóg ma jakieś kłopoty z samooceną, że potrzebuje nieustających aktów psiego oddania?

Bogu nic nie jest potrzebne . Te 6 i wiele więcej są potrzebne nam aby się uświęcić i zjednoczyć z Nim .
Celem człowieka na ziemii jest kochanie Boga całym sercem .

Podlizywać to Ty się możesz teściowej, szefowi w pracy czy kogo tam masz. Jeżeli dla ateisty miłość to podlizywanie się to mogę tylko współczuć najbliższym.

Za to Ty napewno ten monopol masz w obrażaniu bliżnich. Właśnie podałeś przykład miłości według ateisty do bliznich. Oto ta dobra moralność ateisty.

Najlepiej gdybyś podał mi konkretne przykłady "agresywnego radiomaryjnego teizmu", po prostu nie wiem co masz na myśli.

Może gwałcić i mordować, byle kochał Boga?
Ponieważ odpowiesz mi, że jeśli kocha Boga, to nie gwałci i morduje (pomijam, że w ST takiego wymogu nie ma), to zaraz kolejne pytanie: co jeśli nie gwałci i nie morduje a nie kocha Boga? I którego konkretnie Boga ma kochać?

Owszem, jest to podlizywanie się, jeżeli stawia się to jako WARUNEK nagrody. Czy twoja matka lub ukochana mówi ci, że jeśli nie będziesz jej kochał, to nie da ci obiadu? A Bóg grozi poważniejszymi konsekwencjami... Zatem udawanie miłości itp w nadziei na nagrodę lub ze strachu przed kara to zwykłe lizusostwo.


Na merytoryczność też nie masz monopolu. A właściwie poważny jej deficyt.

A co miałeś na myśli pisząc o agresywnym ateizmie? Myślę, że piszemy z grubsza o tym samym.

Nie masz pojęcia jak widzę o czym piszesz. Często typowe dla ateistów myślących że wiedzą na czym polega wiara w Boga lepiej od wierzących. Dla wierzącego i kochającego Boga człowieka nie ma czegoś takiego jak miłość do Boga wzamian za zbawienie. Warunek kojarzy się z przymusem, natomiast ktoś kto kocha Boga nie robi tego z przymusu tylko w własnego pragnienia bycia blisko niego. To że niektórym ateistom miłość kojarzy się z transakcją nie znaczy że innym również.

Nie zarzucaj innym udawania miłości bo nie te kompetencjie. Nie mam kompetencji żeby zarzucać Tobie udawaną itp. miłość do mamy ale ktoś kiedyś może być równie chamski jak Ty i ciekawe jak się wtedy poczujesz. Czasami pomyśl co piszesz o innych.

Rzeczywiście Twoje ,,psie oddanie'' na przykładzie dobrej moralności ateisty i ateistycznej miłośći do bliznich nie jest zbyt merytoryczne.

Quas, ja tylko oceniam to, co piszesz - to twoje słowa:
Sama dobra moralność bez Boga jest bardzo uboga bo Bóg oczekuje od nas czegoś więcej , czegoś dużo ważniejszego: wiary, miłości do niego i bliżnich, ufności jemu, bliskości z nim, rozmowy, modlitwy.
Sam piszesz, że miłość do Boga jest warunkiem zbawienia. Czyli albo mnie miłujesz, albo smaż się w piekle. Tak wygląda miłość Boga? Urocza... I oczywiście wszyscy tego Boga miłują tak, dla pięknych oczu, a nie ze strachu przed karą albo w nadziei na niebo... To oczywiste, że jak szef obieca wysoką premię za lojalność i wyrazy uwielbienia to zaraz go wszyscy zaczynają szczerze kochać.


Primo - ja ci o dziwnej przypadłości Boga przejawiającej się na potrzebie uwielbiania, a ty mi coś o ateistycznej miłości i obrażaniu bliźnich (Bóg jest moim bliźnim?).
Secundo - miłość w zamian za pełną michę i kąt do spania można streścić jako 'psią' Nazywam rzeczy po imieniu. To źle? 'Niech wasza mowa będzie tak - tak, nie-nie"...

wszystkie dobro jakie jest udziałem ludzi pochodzi od Boga
jeżeli ktoś nie morduje i nie gwałci, to oznacza , ze Bóg działa w Jego życiu
Bóg jest dobrocią, miłością, empatią itd, dlatego jezeli ktoś uznaje miłość i dobro za wartosci w swoim życiu, to kocha Boga choc o tym nie wie
Bóg jest dawcą prawa na ziemii, jezeli ktoś nie dokonał zbrodni z leku przed więzieniem, to zawdzięcza , to Bogu, który dał mu siłe aby wytrwac w dobru

Jaki Bóg ? Jezus Chrystus, który gładzi grzechy świata .

Może tak jest, ale tylko u wierzących.

Nadchodzi wieczór, siada sobie taki teista i nagle - olśnienie - nikogo dziś nie zabił, ba, nawet psa nie kopnął! Ani chybi - to cud, a więc dzieło boże!

Dla ateisty dobro jest stanem normalnym i nie potrzebują do niego wsparcia sił nadprzyrodzonych. To może tłumaczyć, czemu ateiści popełniają mniej przestępstw od wierzących, rzadziej się rozwodzą, społeczeństwa ateistyczne są zdrowsze - tzn mniej tam zabójstw, patologii, aborcji itd... (na żądanie, jakby ktoś jeszcze ich nie znał, przedstawię dowody).

Nota bene - a co jak to Bóg każe mordować (patrz jatki opisane w ST, albo polecenia Bogów takich jak Thor, Odyn, Manitou)? Wtedy zło staje się dobrem?