No to teraz dopiero się zamotałeś. Raj według Ciebie jest światem idealnym, który jednostki obdarzone wolną wolą świadomie odrzucają. To co daje nam życie? Poszerza wiedzę? Jeżeli tak, nie widzę problemu, aby Bóg obdarzył ludzi wiedzą na samym początku, tak, że Raju by nie odrzuciły. A co z powiedzmy dziećmi, które umierają w dzieciństwie? Ja się tam nie czepiam, bo od początku ta teoria była mocno naciągana, ale teraz to już się zrobiła bzdura na kółkach.

Nie pisałem, że świadomie odrzucają. Odrzucają, bo mają wolną wolę, mogą odrzucić i z tej możliwości korzystają.



Wiedza a doświadczenie to co innego. Wiedzę można przekazać, ale doświadczenia trzeba zdobyć samemu.



Może samo doświadczenie śmierci jest już wystarczające.



Możliwe, część dotycząca Raju dopiero hartuje się w ogniu krytyki Jak padnie, to wrócę do punktu, w którym stwierdziłem, że nie jestem w stanie sobie tego wyobrazić.

Czyli nieświadomie? Zdecyduj się. Tak czy siak: jeżeli świadomie: to miejsce to nie może być Rajem, jeżeli nieświadomie, to Bóg powinien zapewnić człowiekowi tą świadomość w trochę bardziej "humanitarny" sposób niż życie.


Doświadczenie to jest dokładnie wiedza, z tym że zdobyta praktycznie. Ale możnaby ją dostarczyć sztucznie.


To czemu nie możemu od razu umrzeć, zamiast męczyć się z życiem?


Nie, no może jakoś uda się załatać te dziury

Też skłaniam się ku opcji "nieświadomie". Natomiast nie wiadomo, czy jest możliwy lepszy sposób na uzyskanie tej świadomości niż życie. I jeszcze raz podkreślę, mi na zdrowy rozsądek wydaje się, że jest mnóstwo takich sposobów, ale z drugiej strony uważam, że nie można tego jednoznacznie wykazać. Wobec tego istnieje niezerowe prawdopodobieństwo, że ten wariant który wybrał Bóg, jest najlepszy.



Na własnym przykładzie uważam, że różnica między wiedzą zdobytą praktycznie a wiedzą dostarczoną "sztucznie" jest ogromna. Ten punkt akurat nie kłóci mi się nawet ze zdrowym rozsądkiem



Tego nie wiem, może nawet możemy od razu umrzeć, ale osobiście wolę nie ryzykować. Może też dla jednych samo doświadczenie śmierci jest już wystarczające, a dla innych nie. Przecież nie jesteśmy wszyscy tacy sami.

Z czasem stajemy się różni ale to nie stanowi problemu jeśli umrzemy dość wcześnie.

A więc niektórym wystarcza samo poczęcie, żeby znaleźć się w Raju, a inni potrzebują całego życia? W takim razie Bóg nie jest sprawiedliwy. Sprawiedliwy Bóg powinien wymagać tyle samo od każdego człowieka.

Na mój gust sprawiedliwie nie zawsze musi oznaczać takie same wymagania dla wszystkich. Jak ktoś nie ma jednej nogi, to czy sprawiedliwie będzie wymagać od niego, aby biegał tak szybko jak ten, co ma dwie nogi?

Nie, sprawiedliwe byłoby gdyby wszyscy mieli nogi

Wówczas maksimum sprawiedliwości mielibyśmy, gdybyśmy wszyscy byli identyczni

a maksymalnie sprawiedliwy świat to zapewne taki, w którym możliwe jest zabicie lub okaleczenie dowolnie dużej liczby ludzi... mnie osobiście chciejstwa nie bawią, szczególnie gdy mi je jakaś organizacja chce narzucić