A chodzi ci o inkwizycję i miłosierdzie?
A co Ci nie pasuje do sumienia jeżeli chodzi o te dwa aspekty?

Nie rozumiem pytania, co ma mi nie pasować?

No bo jeśli mówisz, że w tych kwestiach komuś "zaufałeś" to rozumiem, że sumienie podpowiadało Ci coś innego. Bo inaczej jaki sens ma nazywanie tego zaufaniem, skoro po prostu masz zbieżne opinie na dany temat. Ja też ufam ewolucjonistom, ale nie powiedziałabym tak. Powiedziałabym, że mój sposób postrzegania jest zbieżny z ich sposobem. Tyle.

Czekaj, czekaj...ufasz im i Twój sposób postrzegania jest zbieżny z nimi? Chyba Ci się wkradła literówka. Bo piszesz:

Albo ja tego nie rozumiem

To też jest nie do końca dla mnie jasne. Dlaczego zaufanie ma być rozbieżne z sumieniem? (sic!)
Powiedzmy, że żyję w tym późnym średniowieczu...Kościół powołuje Inkwizycję, ufam, że to dobre posunięcie - ma dobre cele i sens.
Ale zonk, ludziom się p...ło i zaczęli zabijać podsądnych. Sumienie mówi mi, że to złe - pobłądzili. Ufam Kościołowi nadal mimo, że ludzie dali ciała.
/teraz to ja sam do końca nie jestem pewien czy trzymam się wątku...jestem maxi zrypany po całym tygodniu/

Jeżeli coś jest zgodne z twoim sumieniem to zaufanie jest już stwierdzeniem zbędnym.
Weź sobie przykład. Idziesz do lekarza i lekarz zapisuje Ci tabletki, które Ci pomogą. Ty nie wiesz co to jest i jak działa, ale bierzesz, bo lekarz zalecił. widzisz Poprawę jest ok.
Idziesz z tym samym schorzeniem do znachora i znachor zaleca Ci picie moczu. Pijesz ten mocz, ale widzisz, że Ci to nie pomaga, więc idziesz do lekarza.

Czy możesz powiedzieć, że w obu przypadkach zaufałeś? Nie, jedynie sprawdziłeś i wybrałeś opcję optymalną zgodnie z własnym doświadczeniem i rozumem.
Ale są ludzie, co ufają znachorom, piją mocz i twierdzą że im pomaga. To są Ci, którzy naprawdę zaufali.

Ty piszesz o doświadczalnym sprawdzeniu, gdzie tu sumienia?
Zaufałem jednemu i drugiemu, na znachorze się przejechałem a na lekarzu nie. Podtrzymuje zaufanie do lekarza, znachora olewam.
A sumienie?

Analogicznie Spoonman, analogicznie

Kościół- różne sposoby leczenia,
Leczenie tabletkami- to co jest zgodne z sumieniem,
Picie moczu- to co jest niezgodne z sumieniem,
Doświadczenie- sumienie.

Skoro nie możesz ufać sumieniu, to czemu uważasz, że spalenie Giordano Bruno było błędem? Może jednak było wykonanie woli Boga?

Eeeeeerror
Kościół - jeden sposób leczenia - Bóg

Dlaczego nie mogę ufać sumieniu? Mogę - to taka zasada ograniczonego zaufania - polecam Ci zasady rozeznawania duchów Św Ignacego Loyoli
Nie umiem sobie wyobrazić, że Bóg przyklasnął zabiciu gościa za to, że miał rację - abstrahując od opinii na ten temat ówczesnych dygnitarzy.

No właśnie mi o to wybiórcze zaufanie chodzi. Ufam tam, gdzie to jest zgodne z sumieniem. Ufaj ale sprawdź. Taką taktykę stosujesz. No i fajnie. Zapobiega to fanatyzmowi. Tylko, że takie ufanie to byle-ufanie. Ja też mogę w wielu kwestiach powiedzieć, że kościołowi ufam. Tyle że to nie zaufanie, a jedynie posiadanie takiego samego punktu widzenia.

Tak, w tym konkretnym przypadku tak. Ale Bogu ufam bez względu na wszystko (przynajmniej się staram). Wybiórcze zaufanie to mogę mieć (i mam)do ludzi. Pisałem Ci o tym nie raz i nie dwa zresztą. A w ogóle to robimy jakiś większy OT

Nie, to nie jest OT.


Bóg przemawia przez ludzi, więc takie stwierdzenie nie ma sensu. No chyba że Bóg Ci prywatnie daje wskazówki. Ale ja to nazywam właśnie sumieniem, a nie głosem Boga. I to jest kwestia subiektywna, a my tu mówimy o rzeczach obiektywnych (przynajmniej w tym kontekście).

Bóg przemawia zarówno osobiście do człowieka jak i przez innych ludzi.
Stwierdzenie ma więc sens.

Tylko i wyłącznie subiektywny.

Tak To bez znaczenia, jednakowoż.

Tak samo ja mogę stwierdzić obiektywnie, patrząc na jakąś parę na ulicy, że się nie kochają. A oni się kochają, tylko tego nie widać akurat, bo może wyszli właśnie od lekarza z mało optymistyczną diagnozą...itp.

Ale ja tu mówię, o tej części zaufania do kościoła, która dotyczy nauk głoszonych przez ludzi (księży, biskupów, papieży). Nie odnoszę się w ogóle do relacji człowiek-Bóg.