czy jest możliwość na tym forum dodać wybranych użytkowników do "ignorowanych"
żeby nie czytać tej "ohydy spustoszenia" ?

We wszystkich wątkach będziesz ujawniał swoje męczeństwo w postaci przymusu czytania wszystkich wpisów?

Alus, to nie ma sensu.

Daj tym ludziom wierzyć po swojemu.
W kwestii przekonań można dyskutować.
Ale Ci przejęci objawieniami prywatnymi w nie wierzą.
A z wiarą dyskutować się nie da.

Poza tym sprawa jest delikatna - to integralną częścią ich wiary w Boga.
Więc dyskusję z tym traktują jako zamach na wiarę Boga w ogóle.
A próbując im to zburzyć ryzykujesz, że zachwiejesz ich wiarą.
Ja bałabym się wzięcia na siebie takiej odpowiedzialności.

Nie mam pojęcia co powinno się w tej sytuacji robić.

Wydaje mi się, że tylko przypominać, że wiara w żadne objawienia nie jest potrzebna do zbawienia
i żaden katolik wierzyć w nie nie musi.

I to nie po to, żeby wierzących w objawienia przekonać tylko po to, żeby ktoś o nieugruntowanej wierze nie uciekł w panice z Kościoła bo odniesie błędne wrażenia, że w te i inne objawienia wierzyć musi (a wielu ludzi jest o tym przekonanych).

Co do Twojego postu - obiektem katolików jest również Kościół "wierzę w jeden święty, powszechny i apostolski Kościół" mówimy w Credo (Kościół to oczywiście nie znaczy Watykan jako państwo czy poszczególni duchowni)

Wierzę w Kościół bo jego fundamentem jest Jezus Bóg.
Objawienia uznane przez Kosciół stanowią źródło wielu nabożeństw, praktyk religijnych, więc stanowią wartość, tradycję Kościoła.
Te anonimowe, często kolidujące z nauką Koscioła, powinno się ignorować, ewentualnie wskazywać na błędy w nich zawarte.

napiszę przewrotnie

- każde objawienie było kiedyś nieuznane przez Kościół
i każdemu zarzucano kolizję z nauką Kościoła zanim zostało uznane
a uznane zostało było bo byli ludzie, które w nie wierzyli i dlatego Kosciół zajął się nim
i po zbadaniu w końcu doczekało się uznania

(uznanie oznacza jedynie, że nie zawiera treści sprzecznych z nauką Kościoła oraz że można w nie wierzyć bez szkody dla swojej duszy - a nie, jak sądzą niektórzy - że pochodzi od Boga)

jakby wszyscy postępowali tak jak proponujesz
to żadne z objawień nie doczekałoby się uznania

Ja jakoś nie potrafię (i nie chcę) potraktowąć objawień (nawet tych uznanych przez Kościół) inaczej niż element tradycji (nie w znaczeniu Tradycji pisanej przez duże T) i jak swoistego rodzaju folklor (nie ma w tym słowie lekceważenia).

Myslisz, że wchodzą one w skład Tradycji Kościoła?
(przez duże T - tzn. tego co dla katolików obok Pisma Świętego jest źródłem Objawienia)
raczej nie - przecież w Objawienie trzeba wierzyć, a w objawienia prywatne nie.

Nawiasem mówiąc nie mam pojęcia co wchodzi a co nie wchodzi w skład Tradycji Kościoła.
mam wrażenie, że są tu naduzycia - ludzie powołują się na różne rzeczy, które wg. nich wchodzą w skład Tradycji, a które są akurat wygodne dla poparcia jakichś tez - i nie ma jak tego weryfikować.

Alus ma racje a nie Ty.
Katolicy nie muszą wierzyć w żadne objawienia (nawet te formalnie uznawane ,jak w Fatimie)
Katolicy muszą wierzyć w to co zawarte jest w PŚ oraz Tradycji (Sobory Powszechne,dogmaty papieskie)

Z zasadnicza różnicą - wszystkie te uznane lub jeszcze badane objawienie, nie były anonimowe.
Wizjonerzy od początku były w kontakcie i pod opieką, nadzorem duchownych miejsca, lub wyższej instancji (diecezji, kurii).
W przypadku ewidentnie fałszywych biskup miejsca wydałał negatywny komunikat.
Jezus zlecił apostołom i ich następcom opiekę, władzę, nad swoim Kościołem i nadal zleca.
Choćby w objawieniach św Faustyne Jezus poleca - Idź do przełożonej i proś żeby ci pozwoliła odprawić codziennie godzine adoracj (Dzienniczek 32).
I daje Faustynie pomoc w postaci duchownego - Oto jest pomoc widzialna dla ciebie na ziemi. On ci pomoże spełnić wolę moją na ziemi (Dz 53).
Te serwowane nam w tzw. "ostrzeżeniach są zdecydowanie anonimowe, poza opieką, nadzorem Koscioła.

Objawienia prywatne nie należą w tradycji przez duże "T", ale nabożeństwa, modlitwy weszły do kanonu liturgicznego - Różaniec, święto i modlitwy do miłosierdzia Bożego, nabożeństwa fatimskie.

Coś nie dokładnie doczytałeś - ja własnie kwestionowałam to, że Objawienia wchodzą w skład Tradycji Kościoła i pisałam, że nikt nie ma obowiązku w nie wierzyć (to Alus użyła takiego sformułowania "wchodzą w skład tradycji Kościoła" w stosunku do objawień prywatnych a nie ja, ja tylko nie wiedziałam w jakim znaczeniu uzyła słowa "tradycja" i chciałam to wyjaśnić - stąd mój post.)

dla mnie dalej Tradycja Koscioła
(w sensie jednego ze źródeł objawienia) nie jest pojęciem jasnym
czy jeżeli chodzi o ustalenia Soborów Powszechnych wyłącznie w kwestiach dogmatycznych w scisłym znaczeniu tego słowa czy we wszystkich?

Tylko w dogmatycznych,
ale posłuszeństwo powinno być okazywane wszystkim (dopóki papież lub kolejne sobory ustalą inaczej).

czyli te ustalenia "niedogmatyczne" należałoby traktować jako Nauczanie Kościoła a nie jaki Tradycję (w sensie jednego ze źródeł objawienia), czy tak?

chyba jednak nie ....
- Nauczanie Kościoła jeste niezmienne ...


wytłumaczysz?

może wytłumacz jeszcze jedno
jak to jest z doktorami Kościoła
co to oznacza dla katolika, że jakiś święty jest doktorem Koscioła
bo rozumiem, że jego dorobek teologiczny (i nie tylko) nie wchodzi ani w skład Nauczania Koscioła ani tym bardziej Tradycji - więc czym powinien być dla katolika?

- dosyć niezdarnie sformułiowałam to pytanie, mam nadzieję, że mnie zrozumiesz o co pytam

Objawienia, przepowiednie, prywatne lub jakiekolwiek inne (w końcu to jedno i to samo) jeśli są prawdziwe (a nie te wyssane z palca) pochodzą zawsze z tego samego źródła. Ezoterycy nazywają to płaszczyzną przyczynowo - skutkową, na wschodzie kronikami akaszy. Zresztą jak zwał tak zwał w końcu nie o nazwy tu chodzi ale o prawo czyli pewien mechanizm działający na wyższych płaszczyznach. *)

Nawet gdy ktoś (byt duchowy czy jakaś osoba sensytywna) ma wgląd w kroniki „akaszy” to i tak pozostaje jeszcze ich interpretacja. Obrazy który „widzi” taka osoba a więc te wszystkie potencjalne skutki jakiegoś przyszłego wydarzenia trzeba umieć odpowiednio zinterpretować, przede wszystkim mieć duże doświadczenie a poza tym obrazy te są dynamiczne, ciągle się zmieniają i jeśli ich się nie obserwuje na bieżąco to można łatwo się pomylić i wysnuć błędne wnioski. Stąd właśnie biorą się te przepowiednie które rzekomo się nie sprawdziły, nie sprawdziły się bo albo odpowiednio wcześnie skutki owego zdarzenia zostały wstrzymane bądź zmienione, albo po prostu ktoś się pomylił (brak doświadczenia).

Natomiast inną sprawą jest to czy dany byt który ma wgląd do tego źródła wiedzy będzie miał czyste intencje, czyli chcący jedynie ostrzec ludzkość (bądź konkretną osobę) przed potencjalną katastrofą np. wojną, lub innym ważnym zagrożeniem. Takim dobrym bytem powszechnie uważana jest Matka Boża, ale nie tylko.
Może być i tak, że jakiś ciemny byt celowo zniekształca ową wiedzę dla własnych niekoniecznie bezinteresownych celów, po prostu manipuluje tymi faktami. Przykładem takiej manipulacji może być np. strona „projektu Cheops” (jeśli ktoś ją czytał to wie o co chodzi)

Jak z tego widać sprawa z objawieniami nie jest taka prosta, tylko tak na zasadzie prawdziwe – nieprawdziwe. Osoba która ma objawienia nigdy nie może być pewna że to co się jej przekazuje jest prawdziwe no chyba że sama potrafi to zweryfikować ale wtedy nie są jej potrzebna żadne objawienia. Pozostaje jedynie (jak zwykło się mówić) poczekać na „owoce”, czy będą dobre czy zgniłe. Jeśli jakaś przepowiednia się sprawdziła to zapewne była prawdziwa, ale nawet gdy się nie sprawdziła w całym zakresie to i tak była prawdziwa po prostu skutki zostały zneutralizowane lub zmienione. Taką zneutralizowaną przepowiednią być III wojna światowa która miała wybuchnąć za czasów Kenediego.


*) Cokolwiek robimy, myślimy lub czujemy używamy de facto energii a więc nie jesteśmy w stanie się od nich uwolnić czy w jakiś inny sposób odseparować, (nawet fizyka potwierdza, że wszystko co istnieje jest taką lub inną energią).
A więc nigdy nie działamy w próżni, można by rzec, że „w nich (energiach) żyjemy poruszamy się i jesteśmy…” Jak wspomniałem nasze myśli także są pewnym rodzajem energii a skoro tak to, muszą rodzic pewne skutki na zasadzie akcja reakcja (normalna fizyka)
Taka energia kumuluje się waśnie na tych wyższych (duchowych) płaszczyznach i prędzej czy później musi się gdzieś rozładować (podobnie jak nagromadzona energia w chmurze burzowej) i jeśli odpowiednio wcześnie się jej nie zneutralizuje (zastosuje taki piorunochron) to energia taka może „uderzyć” a konkretnie zmaterializować się na planie fizycznym np. poprzez wybuch wojny.

no i znowu słowo "kanon liturgiczny", jak je rozumiesz?
(ten sam problem był ze słowem "tradycja")

bo to nie są teksty liturgiczne
tylko modlitwy/nabożeństwa,
które Kościól pozwolił odmawiać/odprawiać publicznie

Oczywiscie objawieni prywatne nie zmieniają przyjętych tekstów liturgicznych.
Wzbogacają Kosciół w rózne formy nabożeńst i modlitw - do wymienionych, dodam jeszcze praktykę 9 pierwszych piątków miesiąca i należy ona do tradycji Koscioła.
http://zapytaj.wiara.pl/pytanie/pokaz/860cd
Może użyłam nieprawidłowego określenia "kanonu liturgicznego", chodziło mi o tradycję przyjętych nabożeństw, które mają źródło w objawieniach prywatnych.

Dla mnie słowa zawarte w tych Orędziach mogą pochodzić od Boga, niosą dobro i miłość, nawołują do modlitwy, postu, nawrócenia. Wierzę w Ostrzezenie i myśle że żyjemy w czasach ostatecznych. Dziś światem rzadzi szatan, zło nazywa się dobrem, i takie narzuca się ludziom pod przymusem prawa. Szatan zwalcza Kościół sterując władzami, nawet w Polsce to widać w ostatnich latach. Kiedyś była Sodoma i Gomora, a dziś tak można nazwać cały świat. Patrząc co się dziś dzieje na świecie to widać że lepiej nie będzie tylko coraz gorzej, i to w bardzo szybkim tempie. Dlatego wierzę w Ostrzeżenie, interwencje Boga, wielki akt Miłosierdzia, dla nawrócenia świata, bo gdyby dziś przyszedł Pan Jezus, utraciłby miliony biednych dusz. Dlatego wierzę w Ostrzeżenie, bo wynika ono z miłości Boga i chęci uratowania wszystkich dusz. Po Ostrzezniu, przed powtórnym przyjściem Pana, świat rzuci się do nawrócenia, ludzie będą pragneli spowiedzi i Komuni Św., a księza będa wyczerpani w konfesjonałach.

Żyjemy w pieknych czasach. Dzieki Bogu.
I pomyśleć, że będzie jeszcze lepiej.
Weżmy sobie do serca słowa Bogini "egzystencja jest czysta radością, smutki sa jeno niczym cienie, odchodza i już ich nie ma, lecz jest to co pozostaje" oraz "Jestem nad wami i w was. Moją radością jest widzieć waszą radość".
Zatem radujmy się życiem, zachwycajmy sie pieknem tego świata i czerpmy przyjemnosc ze zmysłowego uniesienia.
Smutek, strach i biadolenie o grzechu niech bedą odrzucone.