A logika właśnie podpowiada, żeby zupę jeść łyżką i wlewać sobie ją do ust, a nie np. do ucha

A poza tym, kolejna dogmatyczna myśl - jako aparat poznania powinniśmy wg Auto-da-fe wykorzystywać logos.



Wielu apologetów, filozofów i teologów salwuje się logiką, ale zresztą nie ma się co dziwić - co człowiek to inny Bóg, inna wiara.



Jak dotąd logika sprawdza się wszędzie. Myślę jednak, że sam dobrze nie wiesz czym jest logika, a temat nie brzmi "Uczymy logiki Auto-da-fe", a odnosi się do książki



Jednak wystarczająco wielka aby pozbawić go pewnych cech zaczynających się na nieskończenie.



Wytłumacz nam wszystkim dlaczego niby ma pasować

Przecież jej ( wtedy ) nie " czytałem ", tylko zajrzałem na dwie strony..



To nie był argument.



Oczywiście że tak. Nikt nie ma obowiązku przyjmować cokolwiek.



Odpowiedzi na to, dlaczego się wierzy, powstało już tyle, że aż dziw, iż ktos jeszcze o to pyta. Z drugiej strony - wczoraj zakupiłem sobie klasyczny XX-wieczny katechizm niemiecki pt. " Zarys wiary ", i tam znajduje się znamienne zdanie ( nie przytaczam dosłownie, ale sens jest ten ): " kto nie odważy się wierzyć, nigdy nie zrozumie, czym jest wiara ".

Próbowałem wyobrazić sobie, jak powinien wyglądać świat, w którym pojęcie Boga w ogóle by się nie pojawiło. Doszedłem do dwóch takich hipotetycznych możliwości:

1) pojęcie Boga na pewno nie pojawiłoby się w świecie, w którym nie istniałoby świadome odniesienie się do rzeczywistości ( tak czy inaczej pojmowany rozum ).
2) nie pojawiłoby się także w, generalnie pojętym, świecie idealnym - tzn. takim, w którym, mówiąc zupełnie kolokwialnie, Bóg nie byłby do niczego potrzebny.

Te dwa wyobrażenia mogą się wydawać całkowicie niezależne od siebie ( tzn. nie wynikać z żadnej wspólnej przesłanki ) - niekoniecznie jednak tak jest, i być może pytanie o tę wspólną przesłankę między nimi jest istotne.



Dziękuję za radę, ale w tym względzie podjąłem decyzję już mniej więcej trzy lata temu



Każdy z nas może sądzić co chce. Być może jest tak, że nie da się wykazać istnienia wolności dotąd, dopóki ona się nie przejawi. Innymi słowy, nie mam żadnego innego sposobu, by Cię przekonać o tym, że jestem wolny do stania się ateistą, dopóki tego nie zrobię. Ale że tego zrobić nie zamierzam - to trudno, muszę się pogodzić z tym, że pozostaniesz nieprzekonany. Ale skoro mam możliwość to zrobić, skoro istnieje wielu ludzi, którzy to zrobili, i szerzej - skoro ( takie jest moje nieudowadnialne przeświadczenie, myślę jednak, że przez wielu podzielane ) w historii ludzkości nigdy nie zdarzyło się, by przynajmniej jeden człowiek nie skorzystał z każdej możliwej możliwości działania ( tę intuicję wyrażają np. powiedzenia takie jak: " człowiek jest zdolny do wszystkiego " lub " jeżeli można to zrobić, to na pewno ktoś to zrobi " ), nawet najbardziej radykalnej ( typu np. wolne zanegowanie samego siebie ) - to coś takiego jak wolność istnieje.



No to przynajmniej tyle mogę powiedzieć, że sam nigdy nie doznałem żadnego objawienia ( przekonującego czy nie - Bóg, niestety, bardzo bezwzględnie i konsekwentnie oszczędza mi doświadczeń choćby tylko budzących zdziwienie, a już co dopiero " cudownych " ), nigdy nie doświadczyłem w życiu niczego, co, gdybym w Boga nie wierzył, uznałbym za " przejaw bożej obecności ", a strach przed śmiercią ( nie jakiś przemożny, ale jednak gdzieś tam obecny ) wprawdzie zauważam, jednak jest to strach przed " piekłem ", a nie przed nieistnieniem, które uważam za możliwość o wiele bardziej zachęcającą ( krócej mówiąc - to właśnie moja wiara budzi we mnie strach przed śmiercią, gdybym stał się ateistą, straciłbym wszelkie powody do takiego lęku - oczywiście mówię o sobie, nie mówię, że generalnie uważam takie " ateistyczne " powody za bezsensowne, wręcz przeciwnie ). I zresztą nie tylko ja - czy mało jest w ateistycznym środowisku poglądów nawołujących ludzi do " wyzbycia się strachu przed śmiercią spowodowanego wiarą w Boga " ?



Właśnie to też nie do końca, co napisałem wyżej. Wiara w Boga nie jest prostą deklaracją faktu wiary w istnienie Boga. W gruncie rzeczy także agnostyk może " wierzyć " w istnienie Boga - na zasadzie stwierdzenia typu: " zapewne istnieje, no i cóż, to tyle, więcej na ten temat nie mam nic do powiedzenia ".



Bynajmniej nie jest to wcale takie proste. I zresztą po tej linii idzie krytyka doświadczeń religijnych właśnie ze strony racjonalnej - że właśnie pewne doświadczenia mocą decyzji zostają uznane za przejaw działania Boga. Co do drugiego zdania - no to jak to w końcu jest ? Kiedy jest " świadoma " decyzja ? Ja np. wierzę w Boga, ale żadnego zjawiska w świecie nie oceniam " od razu " z punktu widzenia tej wiary - nie oceniam np. czy Całun Turyński jest prawdziwy, lub czy w Fatimie zdarzył się cud czy nie - po prostu tego nie wiem i już, i moja wiara nie ma tu nic do rzeczy. Więcej nawet - gdybym sam dostał do ręki Całun Turyński, przez 30 lat prowadził nad nim najbardziej dokładne i rzetelne z możliwych badania, po których doszedłbym do wniosku, że cech owego Całunu nie da się wytłumaczyć z punktu widzenia nauki - to po prostu na tym stwierdzeniu bym pozostał, nie wołałbym na ulicy do ateistów że mam dowód na istnienie Boga, a na Msze w niedziele chodziłbym tak samo, jak chodzę teraz. Tyle, że tutaj znów nie wiem, czy dobrze Cię rozumiem.

Logika w matematyce nie jest dokładnie tym co logika w Psychologii. Pierwszej nie znam specjalnie (tu zatrzymałem sie na poziomie licealnym, a i nie chce sie juzjej uczyc ), a drugą całkiem dobrze. Zatem możemy mówic o "uczeniu się CZYM jest logika" a nie "uczeniu logiki". Oj, się off topic robi, wybaczcie

Tutaj się z Tobą nie zgodzę. Albo wierzysz, albo nie, agnostyk to coś po środku "nie wiem czy Bóg istnieje, nie potwierdzam, nei zaprzeczam", w momencie kiedy agnostyk mówi, że wierzy, ale nie wie w co, to wg mnie możnaby go było zakwalifikować jako np. deistę.

Drogi Eandil'u: śmieszne, nie znaczy głupie, przynajmniej dla mnie. Nie wtykaj mi w klawiaturę słów, których nie wystukałam, chyba że LOGICZNIE wywnioskowałeś, że pisząc śmieszne, miałam na myśli głupie.

Ile to jest 2+2 zależy od tego, w jakim systemie liczymi i co przyjmiemy za 2. No ale jak słusznie zauważyłeś, jak ktoś uwierzy to nikt mu nie przegada. Po trzecie, nie ma głupich pytań, są tylko Ci, którzy nie umieją na nie odpowiedziec
Po czwarte, ani troche nie przekonuje mnie Twoja argumentacja. I nie jest to wynikiem mojej fanatycznej wiary w Boga; moja wiare narazie zostawmy w spokoju.
Po piąte, moj nick jest aluzją, dystansem, ale tego nie zrozumiesz, bo nie znasz mnie ani moich zamiarów.
Finally, moj kochany, nie krytykuje książki. Mam troche oleju w glowie i (sztucznej)inteligencji, by nie krytykowac czegos, o czym nie mam wiedzy. Śmieszy mnie tylko (tak, śmieszy) to, co robi autor, czyli wlasnie ta proba zmieniania mentalnosci ludzkiej, "uswiadomienia". Bo przeciez taki mial zamysl, czyz nie?
Koncze temat, gdyz wyczerpaly mi sie racjonalne argumenty
Fides et Ratio.

Czytamy ze zrozumieniem. Za głupie uznaję tutaj zadawanie pytań na temat książki, nie czytając jej, a na które właśnie odpowiedź jest w tej książce.



Dziwne Nie uczyli Cię w szkole ile mamy jabłuszek, gdy mamy w koszyczku dwa i wrzucimy jeszcze dwa jabłuszka ?



Pytanie czy tydzień jest zielony, albo czy okno jest słone nie jest dla mnie mądre, ale słusznie odpowiedzieć nie potrafiłbym.



masz jakieś argumenty, aby ją podważyć ?



Masz prawo powiedzieć również, że śmieszą Cię zasady dynamiki Newtona



Bez urazu, ale twoje 'racjonalne argumenty' kojarzą mi się ze świnką morską - ani nie jest świnką, ani nie jest morska



Dubito ergo cogito

Według Wikipedii istnieje coś takiego jak " agnostycyzm religijny ". Deista mniej więcej wie, w co wierzy. Generalnie wszystkie te pojęcia są nieostre.

jeszcze jedna uwaga a prop po mi się nasunęła. Otóz Dawkins, w kórymś tam miejscu książki wyraźnie zaznacza, ze książka ta jest napisana dla ludzi ciemnych, prymitywnych i niedouczonych. Oczywiscie nie pisze tego wprost, ale wyraźnie daje do zrozumienia, pisząc, ze taka książka nie jest miejscem, w którym by można prezentować takie pojęcia matematyczne, jak chocby logarytmy. A w innych swoich ksiazkach (np "wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa", przed prezentowaniem logarytmów Dawkins nie ma najmniejszych oporów

No ale tamte ksiązki są pisane dla elity. A ta dla motłochu.

Myślę pilaster, że trochę przesadziłeś z interpretacją. Owszem Dawkins zakłada, że część czytelników może nie znać pojęcia logarytmu. Czy jednak należy od razu przyznać, że uważa iż książka powinan skierowana być do ludzi ciemnych, prymitywnych i niedouczonych? Myślę, że raczej skierowana jest do szerszego grona odbiorców i przez to zakłada, że nie każdy potrafi operować tym pojęciem, a rzetelny pisarz powinien wyjaśnić trudne pojęcie jeśli nim operuje.
Nie wiem jak wygląda również system edukacji w innych krajach - być może logarytmu ludzie poznają dopiero na poziomie szkół wyższych?

To jednak tylko gdybanie. Rację muszę przyznać w jednym - z pewnością "Bóg Urojony" kierowany jest RÓWNIEŻ do ludzi ciemnych

Zdecydowanie " Bóg Urojony " należy do literatury " popularnej ", to nie jest wykład naukowy, a jeśli już, to popularno-naukowy. Nie ma wątpliwości, że Dawkinsowi chodzi o to, by tę książkę zrozumiało możliwie jak najwięcej ludzi. W gruncie rzeczy on w ogóle nie napisał jej dla ludzi wysoko wykształconych, skoro wyznaje pogląd, że ludzie wysoko wykształceni właściwie z samej zasady nie są wierzący, a jeśli są, to albo tylko tak mówią, albo wystarczy juz tylko jakiś impuls, by przestali.

Nawiasem mówiąc - Empik wystawia " Boga Urojonego " jako propozycję.. prezentu pod choinkę. To już jest perwersja

Hehehe napewno babcia by się ucieszyła

Niezupełnie. wydaje mi się, ze Dawkins usiłuje stworzyć wrażenie, ze

"ateisci to ludzi o ogromnej wiedzy i ponadprzeciętnej inteligencji. Najwybitniejsze umysły ludzkości, ludzie oczytani, dowcipni i interesujący. Zostań ateistą a staniesz się taki sam "




Alez skąd. To bardzo dobry pomysł. Nikt tej ksiazki nie zignoruje.

No właśnie, dlatego w swoim zamierzeniu nie pisał jej dla " już przekonanych ". Sam we wstępie wyjaśnia, że celem tej książki jest to, by ten, kto ją przeczyta, stał się ateistą. A więc oczywiście koniecznym jej elementem musiała się stać próba pokazanie, że ateista to generalnie fajny gość.

Wczoraj otrzymałam Katalog najciekawszych książek pod choinkę empik.com, właśnie przejrzałam go i zobaczyłam w dziale bestsellery08, nauki humanistyczne książkę Richarda Dawkinsa pt."Bóg urojony".
Z notką empiku, w której "W Bogu urojonym Dawkins nie pisze( przynajmniej nie bezpośrednio) o biologii. "Bohaterem" jego książki jest religia i relacje między nauką, a wiarą. Książka stała się "najbardziej nieoczekiwanym bestsellerem". W 2007 roku nominowana do Asa empiku"
Zastanawiam się nad tym,że można by nawet ją przeczytać w celach poznawczych...ale jest droga, cena około 50,-zł.Może z czasem?!

to jest ciekawy link Urojony Bóg Richarda Dawkinsa Sam Richard Dawkins by się zdziwił

http://urojonybogrichardadawkinsa.wdfil ... 20Dawkinsa