To jest naprawdę merytoryczna odpowiedź. Po raz kolejny otrzymuję odpowiedź przepełnioną negatywnymi emocjami i bez jakichkolwiek argumentów.

Nie ma merytorycznych argumentów na niemerytoryczne wypowiedzi, a takie w większości prezentujesz.Cóż merytorycznego było w tym, na co odpowiadałam?
Zwyczajnie trollujesz zarzucając wielokrotnie brak logicznego myślenia i emocjonalne wypowiedzi.

Powtarzam, nigdy nikomu nie zarzucałem braku logicznego myślenia. Nielogiczne mogły być niektóre wypowiedzi i to starałem się wykazać. To co Ty robisz jest atakowanie mnie osobiscie, twierdzisz, że trolluję (niby gdzie?). Zadaję pytania dotyczące fundamentalnych podstaw wiary katolickiej. Gdy mam inne zdanie na temat moralności boskiej i przedstawiam argumenty odpowiedzią są bluzgi.
Czy to jest taktyka na zniechęcenie mnie od pisania?

Malgosia delikatnie z toba dyskutuje, zadaj te same pytania na forum katolik.pl to zobaczysz roznice .
Tak ze jej nie obrazaj, bo nie ma podstaw.

Nie. Bóg zastosował środki naprawcze, które uważał za najbardziej stosowne. Nikt nie ponosi kary za cudze grzechy.
Gdzie Cię obraziłem? Wskaż konkretnie słowa, które Cię personalnie obrażają, to przeproszę.
To nie jest argument. To jest wniosek. Skoro nie potrafisz wskazać, o czym piszesz mimo kilkakrotnego upomnienia, abyś to uczynił, to widocznie sam nie wiesz.
Nie. Nie ma. Ma ona zbić argument, że Bóg jest obojętny. Niewinny człowiek cierpiał 2000 lat temu.

Przecież już zadawałeś te pytania i dostawałeś odpowiedzi.
Stopniowo wykruszałeś się z wątku i rozmowy, co oznacza, że akceptowałeś odpowiedzi. Teraz od nowa wyskakujesz z tymi samymi zarzutami. Jak myślenie i rozmowa i funkcjonują u Ciebie?

Cytuję: "zwyczajnie trollujesz" - to jest delikatna dyskusja?
Nie obrażam się, oczekuję tylko argumentów, czy to tak wiele?
Spróbuję zapytać też na na forum katolik.pl

Sprecyzuj się, bo nie wiem gdzie niby zaakceptowałem odpowiedź.
To jest pierwszy raz gdy zadaję pytanie dlaczego kochający Bóg obarczył ludzkość grzechem pierworodnym za przewinienia dwóch osób.
Twoja odpowiedź jest widzę podobna. W zamian odpowiedzi na proste pytanie atakujesz mnie osobiście. Czyżby był to efekt braku argumentów?

[Osiris - proszę zapoznać się ze znaczeniem określenia ataku osobistego/ad personam, bo najwyraźniej nadużywasz tego pojęcia. M]

Poprawiam moją odpowiedz.
Cytuję: "zwyczajnie trollujesz" - to jest delikatna dyskusja?
Gdzie według Ciebie Subadam obraziłem Małgosię?

To pytanie musisz zadać Bogu, a nie nam.

Ad personam - argument skierowany do osoby.
Znaczy to, że ktoś uchyla się od odpowiedzi na pytanie, sugerując na przykład że ktoś może mieć problemy z myśleniem.

(edytowano 1x ... poprawiono cytowanie. M]

Ja widzę, że ciągle mówisz o tym samym "Skazał całą ludzkość na cierpienie"

O cierpieniu dość długo "rozmawialiśmy" i z poprzednimi rozmówcami już nie kontynuujesz tematu.

Mówisz za to cały czas o tym samym, o Bogu jako winowajcy cierpienia, przenosząc zarzut którego nie wykazałeś, tym razem wplątując w Twoje myślenie grzech pierworodny.
Nie wspomnę o absurdalnym sformułowaniu "obarczył ludzkość grzechem pierworodnym". Ludzie dokonali grzechu, ludzie więc ponoszą jego skutki. Dlaczego Bóg miałby likwidować konsekwencje naszych własnych działań? Jakie "obarczanie" masz na myśli?

Zauważ proszę na tym przykładzie, Osiris, jak nielogiczna jest twoją odpowiedź na wypowiedź zefcia, robi wręcz wrażenie jakbyś jej dobrze nie przeczytał:

Zefciu pisze (wyraźnie), że śmiertelność i cierpienie w zamierzeniu Boga maja człowiekowi pomóc, a ty interpretujesz, jakby napisał, że mają być karą! Twoja reakcja przekręca jego słowa - to nie jest w porządku. Tak samo, jak nie jest w porządku zupełne ignorowanie moich odpowiedzi.

Ostatnio pisałam o tym, że Bóg może nie tyle chce naszego cierpienia (w celu ukarania nas za grzech), co uczynił nas zdolnymi do jego odczuwania - po to, żebyśmy (jak pisze zefciu) poprzez nie potrafili rozpoznać zło (grzech) niszczące porządek stworzenia i żebyśmy chcieli i byli zdolni je pokonać.

Cierpimy więc, gdy przez zło (własne lub cudze), klęski żywiołowe i zadaną śmierć niszczone jest (własne lub cudze) istnienie, a więc porządek gwarantujący jego przetrwanie, cierpiąc uczymy się uznawać wyższość i niezbędność tego (Bożego?) porządku, chronić go, a nawet - kochać. Ale pod jednym warunkiem: gdy nie uznamy cierpienia za karę i przyjmiemy je.

Co ty na to?

Do osoby, a nie do jej postawy czy wiedzy. Do osoby, czyli przez bezpośrednie: ty jesteś ignorantem itp.

Wystarczy się odrobinkę zastanowić, aby samemu odpowiedzieć na to pytanie.
To są absolutnie sprzeczne pojęcia, jak "Kochający Bóg" i "obarczanie cudzą winą" cały gatunek.
Ponadto, nadal nie rozumiem, jak można nazwać Boga Starego Testamentu, że jest "kochającym Bogiem"?
To jest jakieś koszmarne nieporozumienie, bądź zwyczajne nadużycie.


Nie ma to zupełnie znaczenia, ile osób wierzy w Boga chwat. Nawet 100% populacji, będących osobami wierzącymi tego nie zmieni.