w tym momencie (zaraz po wybuchu) podbiega do niego sanitariusz i stwierdza zgdnie z poziomem swoich kwalifikacji medycznych ze obrazenia pacjeta sa "niekompatybilne z życiem" (wnioskuję z opisu) i...

a) zgadza się by pacjent strzelił sobie w łeb. mamy sytuacje gdzie sanitariusz pozostaje bez winy a nawet postepuje z całą pewnścia właściwie bo dla każdego ratownika medycznego najważniejsze jest jego zdrowie i uczy sie nas by nie podchodzic do poszkodowanych trzymajacych w reku bron do puki jej nie odłożą.

problem polega na tym że nie jest to sytuacja podobna do eutanazji bo w trakcie eutanazji próbuje sie włozyc narzedzie usmiercenia w rekę "sanitariusza". tutaj ranny sam podejmuje decyzje i sam dokonuje egzekucji na swym ciele. w eutanazji nawet jezeli chory sam podejmie decyzje to egzekucje poweża innym ludziom.

b) poszkodowany (chory) traci przytomność (z obrażeniami opisanymi w scenariuszu dawno ja stracił) "sanitariusz" chwyta za broń i strzela mu w głowę.
zostaje przez sąd polowy skazany za morderstwo na żołnierzu własnej armi. i słusznie bo nie z nim miał walczyć mniejsza o to.... sytuacja nie jst podoba do eutanzji bo poszkodowany nie mógł wyrazić woli bo byl nieprzytomny i zachowanie sanitariusza pasuje do definicji morderstwa.
pomijam fakt że zaden sanitariusz nie ma prawa ulzec w cierpieniu tak poszkodowanem. ma jedynie prawo nie ratowac gdy obrażenia sa całkowicie niekompatybilne z zyciem. nie ratowac nie jest tożsame z dobijac!

problem z eutanazje jest taki ze narzedzie zabijania prubuje sie wcisnac w rece innych ludzi.

samobójca = sam siebie zabije na własne życzenie

zabójca = ja ciebie zabije bo tak chcę

eutanazja= ja ciebie zabiję na twoje życzenie. czyli
eutanazja= morderstwo samobójcy ale nie do końca

usprawiedliwa sie eutanazje tym że osoba chcaca umrzec nie ma już możliwości "pociagnąć za spust". mówi się nawet że osoba taka nie ma zadnych szans na przeżycie. pytam więc czy rzeczywiscie choroba tej osoby lub jej obrazenia sa całkowicie "niekompatybilne z życiem" jezeli nie to dajmy jej szanse wyzdrowieć (właśnie po to sa lekarze i ratownicy) jesli tak to znaczy ze sama umrze bez najmniejszej z zewnątrz pomocy.


nastepny problem to swiadoma decyzja.
osoba która jest w stanie powiedzieć/ zakomunikować nam o tym że chce umrzec jest w stanie pociagnąć za "spust".
osoba która nie jest w stanie się komunikować i jej choroba nie jest kompatybilna z zyciem nie musi o niczym decydowac. za chwile i tak umrze.

osoba która nie jest w stanie się komunikować i jej choroba jest kompatybilna z zyciem powinna być oddana w rece lekarzy i oni powinni uczynic wszystko by życie tej osobie przywrócić. nie po to rozwija sie medycyna by zabijac ale by coraz ciezsze stany naprawiać.

No chyba, ze to zolnierz katolicki w walce z armia muzulmanow. Takiego trzeba spowrotem w okopy, niech wytlucze diabelski pomiot, zgodnie z katolicka zasada obrony zycia!:D

Zwykle ludzie mogą popełnić samobójstwo sami gdy nie chcą żyć, jednakże nie zawsze. Jeśli kiedyś stanie się, że będę sparaliżowany - powiedzmy będę w stanie ruszać jedynie powiekami. Życie nie będzie przynosiło mi jakiejkolwiek przyjemności, a tylko ból i poczucie utraty godności - sprawa uwłaczająca. Nie byłbym w stanie popełnić samobójstwa choć śmierć byłaby dla mnie taka upragniona, taka piękna, taka dobra (euthanasia - dobra śmierć). Gdy swoimi powieczkami poprosiłbym matkę o skrócenie tej wegetatywnej farsy i gdyby pomogła mi pożegnać się z moim życiem percepcji to zgniłaby w p ierdlu

Legalizacja eutanazji pozwalałaby wziąść życie każdego w swoje ręce.

Legalizacja eutanazji pozwoliłaby zabijac ludzi na ich zyczenie ale nie tylko. Ludzi ktorzy za siebie ine moga decydowac, ludzi chorych starych, niepełnosprawnych,"niepotrzebnych". Nie mamy prawa odbierac życia nikomu.

Moim zdaniem każdy ma prawo decydować o swoim życiu. Jeśli nie chce żyć jego wola. Jeśli jest to jego ostatnia wola, należy ją spełnić. Problem w tym że człowiek może zmienić zdanie . Miało to miejsce wielokrotnie .Domagający się eutanazji potem cieszyli się, że do niej nie doszło. Problem nierozwiązywalny.

Seweryn tak ale jesli nie chce zyc i sam odbierze sobie zycie to bedzie samobojstwo. Eutanazja zazwyczaj wymaga ingerencji osoby drugiej. Czyli jest to morderstwo na życzenie/

tak oczywiście jeśli pod słowem eutanazja ma się kryć to co piszesz czyli właściwie eliminacja każdego niedołęgi to będzie źle. Jeśli pod słowem eutanazja miałoby się kryć gwałcenie dzieci to będzie już okropnie. Z tym, że to Ty i Tobie podobni zmieniają znaczenie słów by podpiąć je pod absurdalne przykłady. Z denną polemiką nie należy dyskutować.



Po pierwsze to setki cierpiących ludzi nie powinno cierpieć tylko dlatego, że niektórzy zmieniają decyzję - problem wymaga rozwiązania teraz, bo ludzie cierpią teraz

Po drugie nie powinniśmy pozwalać aby banki udzielały kredytów - wiele osób później zmieniło zdanie i pożałowało długów - na tej samej zasadzie można zabronić wszystkiego.

Po trzecie nie ma obaw, nieboszczyki raczej nie mają własnego zdania

Albo jednak tylko tyle, zależy od ustawy.

Morderstwem bym nazwał zabicie osoby wbrew jej woli. Jeśli osoba ma wolę aby ktoś ją zabił to jest to zabicie na życzenie. Rzeczywiście brzmi niewiele lepiej jeśli w ogóle. Ale pomijając nazewnictwo , często ludzie domagający się eutanazji to osoby konające . Nie wiem co jest gorsze , patrzeć jak konają przez miesiąc , czy skrócić ich cierpienie?

Może jeszcze powiedzmy głośno i wyraźnie że nie chodzi o telefon do firmy "E-bezboleśnie" i wywiezienie nielubianego dziadka na wykończenie, tylko o danie możliwości konkretnej osobie żeby mogła zdecydować o własnym życiu w sytuacji wyjątkowej. Ja bym chciał mieć możliwość takiego wyboru.

Ludzie cierpią Teraz więc teraz trzeba byc tak wielkodusznym i ich uśmiercić? Żeby im pomoc?

Oj czy naprawdę nie rozumiesz, że NIE WSZYSTKICH?

Pytanie, czy nie zostaniesz tak w życiu doświadczony?




Kościół bardzo precyzyjnie określa co rozumie przez eutanazję. Eutanazją jest czynne spowodowanie śmierci człowieka chorego lub cierpiącego. Nie jest zaś eutanazją zaprzestanie działań gdy choroba zbliża się ku śmierci i nie można temu przeszkodzić. Nie jest też eutanazją podawanie choremu środków znieczulających, które mogą skrócić życie, jeśli mogą one ulżyć choremu, a śmierć jest nieuchronna.

Taka postawa Kościoła podyktowana jest z jednej strony wiernością przekazanemu Objawieniu, a z drugiej strony Miłością Bliźniego.

Jeśli sami o to proszą to kim jesteśmy żeby im odmawiać?