Opowiem taką historię:

Siostry Matki Teresy wiele godzin spędzały w najbiedniejszych dzielnicach pomagając ludziom z najniższych warstw społecznych, dzieląc ich poniżenie i odrzucenie przez społeczeństw. Spytano MT jak one to wytrzymują. Odpowiedziała, że wstają rano długo przed wyjściem na ulice i zaczynają dzień od adoracji Sakramentu i od eucharystii. To jeszcze bardziej zdziwiło reportera, który pytał po co to, skoro mają jeszcze mniej czasu na odpoczynek. Odpowiedź MT brzmiała: "Gdyby nie ta adoracja i eucharystia, nie wytrzymałybyśmy na ulicy nawet godziny".

Wiara daje często ludziom siłę, jaką nie mogliby uzyskać bez niej. Można byc dobrym człowiekiem i bez niej - lecz bez oparcia na silnej podstawie jest to trudniejsze do utrzymania.

Człowiek bez oparcia w wierze buduje swój dom na piasku. Gdy spadnie deszcz, wzbiorą potoki, zerwą się wichry i uderzą w ten dom, runie on, a upadek jego będzie wielki.

Bo uważają, że są rzeczy ważniejsze niż dopuszczanie istnienia rzeczy weryfikowanych na zasadach uznawanych przez Ritę?
Bo Twoje myślenie jest im tak samo obce, jak ich myślenie jest obce Tobie?

Napewno na samym początku zostałem wychowany w wierze Katolickiej. Dalej to kwestia świadomego wyboru który cały czas się aktualizuje, czyli nie mam powodu aby Kościołowi nie ufać, a wiem że dla mojej wiary jest On niezbędny.

Rozumiem Twoje wątpliwości, ale takie są fakty, że wiara jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Skoro wierze że objawienie jest prawdziwe, to też wszystko co z niego wynika, nawet jeśli jest nielogiczne przyjmuje, wiedząc że Bóg z definicji wykracza poza ten świat i ludzką logike. Choć staramy się i tajmniece wiary przybliżać, opisywać tak aby choć troche się do nich zbliżyć, zatem pewne rzeczy jedynie pozornie mogą być sprzeczne z rozumem.

trójca to było dla mnie zawsze kuriozum. trzy osoby boskie to przecież trzech bogów. ta sama substancja, boska, trzy różne osoby. no ale nie wnikam, bo zawsze kończyło się "tajemnicą"

z tą matką teresą to zwykły kaznodziejski kit, bo z listów które kazała zniszczyć wynika, że straciła wiarę jeszcze w latach 50 tych. nie wiem jak adoracja mogłaby jej pomagać skoro pisała, że czuje tylko pustkę.

Problemy biorą się z zakładania, że Bóg to osoba, podobnie jak powstałby problem, jakbyś myślał że Wielka Niedźwiedzica to gwiazda. Wyobraź sobie, że Bóg jest jak konstelacja, a osoby jak gwiazdy w tej konstelacji

Wybrałeś chyba jednak dość kiepski przykład bo akurat Matka Teresa do końca życia dręczyły poważne wątpliwości przynajmniej tak wynika z jej listów.

Albo jak kończyna 3 liście wyrastają z jednego korzenia czy tam łodygi tyle, że Bóg nie jest ani gwiazdą(czy konstelacją) ani rośliną więc tak naprawdę niczego to nie wyjaśnia.

no cóż, oczywiście, tylko odrzucając osobowego Boga odrzucasz chrześcijaństwo i nie tylko. więc to niczego nie rozwiązuje.

Wyjaśnia błąd wychodzenia z założenia, że jeden Bóg = jedna osoba.

Czy Bóg osobowy = Bóg jednoosobowy? Bo wydaje mi się, że nie.

bóg trójosobowy, to bóg z trzech osób, różnych <=> trzech osobowych bogów.

Posługujesz sie kryteriami naszego, ludzkiego świata.
Bóg nie jest nimi ograniczony, więc opisywanie Go w taki sposób jest ułomne i niepełne.

Nie. Uparcie posługujesz się kategorią osoby zamiast kategorią grupy osób, którą Bóg jest. Rodzina to też byt osobowy - składa się np. z czterech różnych osób i nie oznacza to że mamy 4 rózne rodziny.

"rodzina to byt osobowy" - to można dać do działu humor. pozwolisz że zapamiętam sobie

rodzina to pojęcie ogólne. mam lepszy przykład: człowiek. otóż w lipcu 2006 na świecie żyło ok. 6 525 000 000 ludzi (to wiki). mamy więc wg twojej "logiki" byt osobowy: człowiek, składający się z ponad 6,5 mld osób.

Czy pomyłki w historii kościoła nie są wystarczającym powodem, aby mu nie ufać, a co najmniej podchodzić do niego z pewną dozą nieufności? Dlaczego ufasz, skoro wiesz, że może się mylić?

Dlaczego kościół jest niezbędny dla twojej wiary?


To porównanie nie jest adekwatne. Mi, jako ateistce brak wiary nie przeszkadza w przyjmowaniu moralności chrześcijańskiej. Nie widzę problemu, aby uczyć się medytacji i filozofii, czy czego tam chcesz, nie wierząc w reinkarnację (ty się pewnie bardziej orientujesz, skoro się interesujesz tą religią). Ja bym to porównała z w ten sposób: "nie widzę powodu dla którego ktoś nie mógł by być genialnym pisarzem fantasy nie wierząc we wróżki, smoki i czarownice". I naprawdę nie widzę powodu

Nie widzisz problemu dlatego, że


Akurat reinkarnacja jest częscią filozofii buddyjskiej, także chcąc przyjąć filozofię buddyjską musiałabyś przyjąć też reinkarnację.