No to mam następne pytanie: czy przyjmujący komunię czuje coś szczególnego? Cokolwiek, czy jest to normalne zjedzenie wafelka?

Czuje taką radość, wewnętrzną pozytywną "energię" która przechodzi przez ciało. Wszystko zależy od autosugestii i koncentracji.
Weź sobie jakiegoś wafelka, ciastko, czy coś podobnego, uwolnij chwilowo swój umysł od racjonalnego myślenia, zjedz to i pomyśl sobie, że wstąpiła w Ciebie taka pozytywna energia, dzięki której czujesz się lepiej i radośniej. To jest właśnie coś takiego. Wiem z własnego doświadczenia
Jak byłem wierzący, to myślałem, że taki stan występuje tylko podczas przyjmowania "Komunii". Z umysłem można robić wiele ciekawych rzeczy: trzeba go tylko przekonać do tego, żeby reagował tak jak chcemy.

Komunia Święta to nie jest spożywanie wafelka. Jest to spożywanie Ciała Jezusa Chrystusa

Tłumaczenie ateistom o pięknie i sensie Eucharystii jet jak mówienie ślepemu o kolorach. Oni tego nigdy nie zrozumieją, że nie wszystko da się wytłumaczyć rozumem a szukanie "drugiego dna" to jak wchodzenie na Rysy na rękach. Dla nich Hostia nigdy nie podlega konsekracji tylko jakimś magicznym rytuałom a sam chleb eucharystyczny ma wartość "wafelka".

Ktoś powiedział, że "zawsze znajdzie się odpowiednia filozofia dla braku odwagi". (to do Was, drodzy ateiści).

Pozdrawiam

„…podnieś kamień a znajdziesz mnie…”
Wszystko do pewnego stopnia jest „Ciałem Bożym”, bo wszystko co istnieje wyłoniło się z Boga i jest Jego zewnętrzną emanacją, czyli bardziej obrazowo, Jego ciałem i niepotrzebna jest tu żadna specjalna transsubstancjacja. Życie może powstać tylko z życia, albo inaczej, nie może być stworzone (z niczego) tylko przekazane.
Wszystko co widzimy i my sami jesteśmy projekcją, skutkiem istnienia Boga i z Boga

Ale taki system emanacyjny nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem, a tutaj dyskutujemy zasadniczo o transsubstancjacji

A czy może być więcej Boga w czymś co jest z założenia samym Bogiem? I jeśli istnieje jakaś prawda musi być wspólna i niezależna od jakiegokolwiek światopoglądu oraz nauki.

Zresztą transsubstancjacja, jeśli użyć tego określenia, odbywa się bez przerwy, czyli z „substancji” duchowej cały czas poprzez kolejne transmutacje wyłania się (powstaje) materia tworząc nasz trójwymiarowy wszechświat. Astrofizycy stwierdzili, że w przestrzeni kosmicznej bez przerwy rodzą się z „niczego” pojedyncze atomy i jeśli w pewnym rejonie kosmosu tej materii zbierze się więcej niż w innym (masa krytyczna) to siłą grawitacji przyciągają się do siebie, tworząc zaczątki gwiazd, galaktyk a później życia.

Pierwsze słyszę. Powołasz sie na coś, czy będziesz to twierdził tak sobie?

Buscador, rozmawiamy tu o konkretnej rzeczywistości przemiany chleba i wina w Ciało i Krew Pańską. Bądź łaskaw nie mieszać do tego emanacji etc. bo to kompletnie jest poza tematem

Takie pytanie z innej beczki ale związane z tematem.
W czasie mszy św. następuje przemiana chleba w ciało a wina w krew.
Pomijam, że te składniki smakują tak samo, jak wcześniej.
Ale takie moje pytanie:
Czy gdybym miał możliwość wypicia większej ilości przemienionego wina, czyli krwi P. Jezusa, to czy mógłbym się upić ?
Czy można użyć określenia upić się krwią P. Jezusa ?

Pewnie byś się upił - bo zachowany zostaje nie tylko smak, ale również wszystkie przypadłości

Nie jest to bezpośrednia w sensie czysto materialnym krew Jezusa.
Pewno byś się upił.
Bóg jest w powietrzu i w próżni a jakoś ich skład się nie zmienia i da się oddychać tym powietrzem. Kiedy wino staje się krwią to pewnie tą krwią dałoby się upić.

No właśnie to jest czysto materialnie Krew Jezusa. Jeśli cokolwiek się zmienia w czasie przeistoczenia, to tylko i wyłącznie materia, lub lepsze słowo - istota, substancja

Co to jest więc to, co doświadczamy zmysłami, jeśli nie materia?