Wątpię by zawsze było to możliwe ale nawet jeśli to właściwie dlaczego ktoś miałby chcieć uwierzyć i to właśnie w to ?

Jeśli tak jest, to trochę dziwne jest to jego zachowanie. Paradoksalnie znalazłem tutaj dużo argumentów za ateizmem. Może Bóg tak chciał? Chciał, abym docenił życie które mam i je dobrze wykorzystał, a nie tylko czekał na to następne.

Ateizm daje takiego kopa pozytywnej motywacji: wiem, że życie to najcenniejsza rzecz jaką posiadam, bo nic lepszego nie istnieje

Pisząc " kopa pozytywnej motywacji" pewnie masz na myśli używanie życia . Oczywiście używaj jak najwięcej ,nikt ci nie broni ,ja też staram się używać.
Powiem ci że wiara daje również dużo motywacji jeśli nie więcej . Jednak używać a nadużywać to dwie różne sprawy . Nadużywanie jest prawie zawsze szkodliwe . Weźmy np . narkotyki ,papierosy, alkohol, brawura itd. wszystko to powoduje efekt przeciwny czyli niszczenie życia które tak jak piszesz jest najcenniejszą rzeczą jaką posiadamy.

Ps Argumenty za Ateizmem i wiarą zawsze były jednak ty sam musisz wybrać rolę w swoim filmie. Czy jest jakaś nagroda za rolę Ateisty?

Czy jest jakaś nagroda za życie wierzącego?

W pozytywnym znaczeniu oczywiście.


Jest: otwarta droga do poznania otaczającego nas świata i pełnego docenienia go.

Mówię o czasie kiedy aktor schodzi ze sceny (życia)

Szukamy tej nagrody i szukamy...
Ja odkryłem, że trzymam ją we własnych rękach: mam ją tu i teraz i jest nią moje życie

A jeśli jest też nagroda po śmierci, to myślę, że ten bóg jest bardziej wyrozumiały od chrześcijańskiego i innych ziemskich i nie patrzy tylko na to, że ktoś w niego wierzył, czy też nie. Przecież w życiu jest tyle cennych wartości.

Jedno jest pewne: warto być dobrym. To opłaca się niezależnie od tego, czy bóg istnieje, czy też nie.

Zgadzam się . Jednak bez Boga trudniej być dobrym. Jeśli nie ma motywacji odgórnej, nagroda-kara to człowiek robi głupoty.

Jeżeli ma wypaczony charakter, to jak najbardziej.

Bycie dobrym lub złym nie zależy tylko od chrakteru ale też od motywacji. To złożony proces .

Jeżeli charakteru nie starcza, to od motywacji jak najbardziej zależy.
Są ludzie którzy rozumieją tylko metodykę kija i marchewki, a są też tacy którzy zachowują się jak należy nie licząc w związku z tym na nagrody ani nie ze względu na kary jakie mogłyby ich spotkać gdyby zachowywali się źle.

Prawie wszystko zależy od motywacji .Jeśli pracujesz to twoją motywacją jest zarobienie pieniedzy na utrzymanie . Zachowujesz się przyzwoicie bo twoją motywacją jest zwrócenie uwagi płci przeciwnej . Wysyłasz dziecko do dobrej szkoły bo twoją motywacją jest aby było wykształcone .Więc widzisz, że stosujesz metodę kija i marchewki prawie w każdej dziedzinie ,ale to nie musi oznaczać że nie starcza ci chrakteru

A nie jest Ci smutno, że kiedyś ktoś Ci ją odbierze, a Ty nawet nie będziesz pamiętał, że ją kiedyś miałeś?

Czynienie dobra - a o tym jest dyskusja - zależy od motywacji w przypadku ludzi których charakter jest mierny. Pozostali nie potrzebują zachęt ani gróźb.

Nie będzie mi smutno. Bo niby jak? Przed narodzinami też nie miałem tej nagrody i jakoś nie było mi z tego powodu smutno