Witam . odpowiadam bo lepiej puźno niż wcale.(awaria sprzętu)
Nawiązując do tematu


Włączajac sie do tematu dałem ci tę satsfację- jak widze- wykazania sie wiedzą i przygotowaniem w rozmowach ze Swiadkami.
Jumik ja nie kończyłem stódiów teologicznych a domyslam się że ty tak.
Jestem prostym człowiekiem ale nie głupcem (parafianinem)
Czy muszę pokazywać palcem że nadanie adresu stronie- na którą się powołujesz- ma w sobie celowość .Dlaczego adres strony upodobniono do strony Towarzstwa Strażnica , a ty mówisz że nie mam zadnych dowodów.Tak robią hakerzy w internecie lub oszuści by wprowadzic w bład tych którzy chcą dotrzeć na prawdziwą stronę Strażnicy.Uwazasz że informacje na tych stronach to sa fakty ,byc może dla wielu innych osób kozystajacych z tej stronki tak jest,dla ciebie to fakty ponieważ autor-autorzy popieraja twoje poglądy .
Czy można traktować( ja mam traktować) to żródło jako wiarygodne bezstronne i obiektywne?? Już sam adres strony poddaje w wątpliwość jej treść.
Gdybym ja powołał sie na strone rumburaka , czy to były by dla ciebie wiarygodne ,obiektywne źródła (na pewno bardziej wiarygodne bo nie podszywa się pod inne strony), potraktował byś je jako rzeczywistość , jako prawdę mimo że popierają mój punkt widzenia?
A przecież ty tego ode mnie oczekujesz. . Będąc dwiema stronami w udowadnianiu swych racji nie możesz być stroną i zarazem orzecznikiem kto ma racje ,więc źródła na które się powołujesz powinny być bezstronne ,aby były traktowane jako wiarygodne dla nas obu .
Taki sposób argumentacji może tylko przemówić do katolików , że nie jesteś gołosłowny, nie przemawia natomiast do ludzi innych wyznań .

Jako Moderator ,powinieneś wiedzieć jakimi źródłami powinno się popierać swoje czy Kościoła prawdy , dogmaty , nauki -chodzi mi o bezstronne źródła bardziej przemawiające w dyskusji.

A o jakiej rzeczywistości mówisz ?Jeśli dla ciebie jest to rzeczywistość która łechce twe uszy to niech tak zostanie (2 Tym. 4:3-4). Dla mnie rzeczywistość to Słowo Boże i praktyczne zastosowanie nauk i zasad w nim zawartych w życiu codziennym Mateusza 7:21-23 ;Jakuba 2:14-19 .

Przy okazji chciałbym powiedzieć dlaczego Świadkowie Jehowy opierają się głównie na Biblii i dlaczego jest to b.ważne ,ponieważ:
2 Tymoteusza 3:16,17- Wszelkie Pismo od Boga natchnione /jest/ i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości - (17) aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.
- Jana 17:17 Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. ( nie można o tradycji powiedzieć że jest prawdą)
- Rzymian 15:4 To zaś, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało i dla naszego pouczenia, abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma, podtrzymywali nadzieję .
-Hebrajczyków 4 :12 Żywe jest bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.( Tradycja nie ma takiej mocy oddziaływania jak biblia)

Nawiązując do strony na która się powołałeś to proszę Jumik podaj mi z tej strony rzeczową ,jasną i zrozumiałą definicję Osoby ,ja nie mogłem czegoś takiego dostrzec.
Bo jeśli uważasz że to są „ dobre opracowania ”które maja potwierdzać osobę ducha świętego to nie można się doszukać Imienia tego ducha .Jakże gimnastykuje się autor twierdząc że duch ma jakieś imię .Ciekawie uzasadnia : Ctuję:

,,Argumentami na rzecz osobowości Ducha Świętego oraz odparciem argumentacji jehowickiej zajmuję się w dalszej części tego opracowania. Tu chciałbym tylko podkreślić, że nie można na samej podstawie użytej symboliki dyskwalifikować osobowość Ducha Świętego, gdyż:
Za pomocą symboli nieosobowych przedstawiony jest także Jezus i Bóg Ojciec . ''

I wymienia tu symbole ,zapomina przy tym ,że nie trzeba udowadniać nikomu iż taka zasada jest stosowana do osób których Imię a co za tym idzie tożsamość i osobowość jest znana ,czytając symbole lepiej poznajemy osobę do której się odnoszą .Natomiast nie ma takiej możliwości stosując odwrotność tej metody.
Jeśli jest to możliwe ,to proszę podaj linki najlepiej encyklopedyczne lub inne nie związane z religią ,które by potwierdziły coś takiego.

W Biblii Tysiąclecia jest definicja ,która zwraca uwagę na znaczenie Imienia ,tak niejasno i mętnie wyjaśniane w tych dobrych opracowaniach.

W słowniku w Bibli Tys.II i chyba III wydanie czytamy na temat imienia:

Imię-według pojęć starożytnych nie tylko wyróżnia człowieka od innych, lecz określając go, stanowi istotną część składową jego osobowości.
Stad to, co nie ma imienia, nie istnieje, a człowiek bez imienia jest bez znaczenia.
Uważano ,że imię odpowiada istocie człowieka lub jego przymiotom.
W zastosowaniu do Boga ,imię jest synonimem chwały i potęgi Bożej.

Czy dostrzegasz jak wielkie znaczenie ma Imię? Istnieć albo nie istnieć.
Imię Boga Ojca –Jahwe jest znane bo zostało objawione .Ks.Wyjścia 6:3 ; Mateusza 6:9 ;Jana 17:6,26 .
Imię Syna –Jezus, jest znane .Mateusa 1:21 ;Łukasza 1:31 ; 2:21 ;2 Tesaloniczan 1:12
A imię ducha ,który jest podobno wszechmocny? –nie znane ,nie objawione , bóg bez tożsamości , bo nie istnieje jako osoba .

A jak Biblia określa ducha?

Greckie pneúma („duch”) pochodzi od wyrazu pnéo, czyli „wiać” lub „oddychać”, i przypuszczalnie takie samo znaczenie ma rdzeń hebrajskiego słowa rúach („duch”).
Zarówno rúach, jak i pneúma zasadniczo oznaczają „dech; tchnienie; oddech”, lecz nabrały szerszego znaczenia , porównać można z ks. Hab 2:19; Obj 13:15. Mogą też oznaczać wiatr, siłę życiową żywych istot, czyjegoś ducha, a także osoby duchowe, np. Boga i Jego aniołów, oraz czynną siłę Bożą, czyli ducha świętego.
Można sprawdzić i porównać to w źródłach:.
Słownik grecko-polski, red. Z. Abramowiczówna, Warszawa 1962, t. III, s. 563;
L. Koehler i W. Baumgartner, Lexicon in Veteris Testamenti Libros, Lejda 1958, ss. 877-879;
A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament, red. F. Brown, S. R. Driver i C. A. Briggs, 1980, ss. 924-926).

Wszystkie te znaczenia mają wspólny mianownik: odnoszą się do czegoś, co jest niewidoczne dla ludzkiego wzroku, a stanowi przejaw istnienia jakiejś czynnej siły, której oddziaływanie może dawać widzialne rezultaty.
Tak też było kiedy Bóg o imieniu Jahwe (Jehowa) stworzył materialny wszechświat swoim duchem, czyli swą czynną siłą. W relacji o początkach kształtowania planety Ziemi podano, że :
Rdz 1:2 (zobacz przypis w biblii tysiąclecia ),, Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch „ruach” (czynna siła Boża tłumacząc zgodnie z tym jak wyżej)Boży unosił się nad wodami”

W Psalmie 33:6,9 powiedziano: „ Przez słowo Jahwe powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego.
Bo On przemówił, a wszystko powstało; On rozkazał, a zaczęło istnieć.”
. Duch Boży niczym potężne tchnienie może dokonać na odległość niezwykłych dzieł , porównać można z ks. Wj 15:8, 10). Tam, gdzie człowiek użyłby siły rąk i palców, Bóg posługuje się swym duchem, który bywa nazywany Jego ‛ręką’ lub „palcem” (Ps 8:3; 19:1; porównaj Mt 12:28 z Łk 11:20).

Bóg również oświeca swoim duchem tych, którzy Mu służą.
Dawid tak się modlił: „Naucz mnie pełnić wolę Twoją, bo Ty jesteś moim Bogiem. Duch [ru´ach] Twój jest dobry; niechże mnie prowadzi po krainie prostolinijności” (Psalm 143:10).
Po wyznaczeniu 70 mężczyzn, którzy mieli pomagać Mojżeszowi, Bóg powiedział do niego: „Ujmę nieco z ducha [ru´ach], który jest na tobie, i umieszczę go na nich” (Liczb 11:17).

. Poza tym duch święty pokierował niektórymi osobami, żeby miały widzenia albo sny prorocze (2 Samuela 23:2; Joela 2:28, 29 [3:1, 2, Bw]; Łukasza 1:67; Dzieje Apostolskie 1: 11
Kiedy Izraelici rozłożyli się obozem u stóp góry Synaj, Jahwe nakazał im zbudować przybytek mający służyć za centrum prawdziwego wielbienia. Co im pomogło wykonać to zadanie? „Mojżesz przemówił do synów Izraela: ‚Oto Jahwe powołał imiennie Besaleela, syna Uriego, syna Chura z pokolenia Judy, i napełnił go duchem Bożym, mądrością, rozumem, wiedzą i znajomością wszelkiego rzemiosła’” (Wyjścia 35:30, 31, BT). Duch święty pomnożył umiejętności Besaleela, dzięki czemu Izraelita ten potrafił pomyślnie nadzorować wznoszenie tego niezwykłego obiektu.


Duch działał w sługach Bożych jak ogień, stając się w nich siłą ożywczą. Dzięki temu wypowiadali się zdecydowanie i odważnie (Micheasza 3:8; Dzieje Apostolskie 7:55-60; 18:25; Rzymian 12:11; 1 Tesaloniczan 5:19).

Na przykład w Księdze Sędziów 14:6 czytamy o Samsonie: „Wówczas opanował go duch Jahwe, tak że lwa rozdarł (...), chociaż nie miał nic w ręku” (BT). Czy któraś osoba Boska rzeczywiście weszła w Samsona albo opanowała go, manipulując jego ciałem, żeby to zrobił?
Ta czynna moc Boża umożliwiała Jezusowi uzdrawianie chorych i wskrzeszanie umarłych. W Ewangelii według Łukasza 5:17 powiedziano, że „w Niego [Jezusa] wstąpiła moc Pańska [Boża], tak że mógł uzdrawiać” (Romaniuk).


Ponadto duch Boży umożliwiał dokonywanie cudów uczniom Jezusa. Z Dziejów Apostolskich 2:1-4 dowiadujemy się, że gdy uczniowie byli zgromadzeni podczas Pięćdziesiątnicy, „powstał nagle szum z nieba, jakby pędzącego tęgiego podmuchu, (...) a wszyscy zostali napełnieni duchem świętym i zaczęli mówić różnymi językami, tak jak im duch pozwalał się wypowiadać”.
Nie było to zjawisko wylania kogoś lecz czegoś - mocy Bożej.
Tak więc duch święty obdarzył Jezusa i innych sług Bożych mocą do czynienia tego, czego zazwyczaj ludzie nie potrafią dokonać.

Jeśli chodzi o formę osobowa w odniesieniu do ducha to na ten temat - i to należy wziąć pod uwagę- napisał katolicki teolog Edmund Fortman w książce The Triune God (Trójjedyny Bóg): „Chociaż nieraz opisano tego ducha w formie osobowej, to jednak trudno nie zauważyć, że święci pisarze [Pism Hebrajskich] nigdy nie wyobrażali go sobie jako odrębnej osoby ani go tak nie przedstawiali”.
Natomiast w New Catholic Encyclopedia: czytamy „S[tary] T[estament] najwyraźniej nie przedstawia ducha Bożego jako osobę (...). Duch Boży to po prostu moc Boża. Jeżeli niekiedy wspomina o nim jako o czymś odrębnym od Boga, to dlatego, że tchnienie Jahwe działa poza Nim samym”. Czytamy tam również: „Większość tekstów N[owego] T[estamentu] ukazuje ducha Bożego jako coś, a nie kogoś; widać to zwłaszcza w paralelnym zestawieniu ducha z mocą Bożą”.

Cytowanie z encyklopedii katolickiej krótkiego fragmentu nie ma na celu manipulacji co jest tak stwierdzane, lecz chodzi o podkreślenie tego że kościół wyciąga słuszne wnioski co do tłumaczenia słowa duch ,lecz ignoruje słuszne wnioski dla własnej interpretacji - udawadniajac że duch to boska osoba.
Uosabianie czegoś nie należy w Piśmie Świętym do rzadkości. Czytamy w nim, że mądrość ma dzieci (Łukasza 7:35). Grzech i śmierć nazwano królami (Rzymian 5:14, 21).
W Księdze Rodzaju 4:7 (The New English Bible [NE]) powiedziano: „Grzech jest demonem kulącym się u drzwi”, personifikując tym samym grzech jako złego kulącego się pod drzwiami Kaina. A przecież grzech nie jest osobą duchową. Tak samo uosabianie ducha świętego nie czyni z niego osoby duchowej

Przykłady powyższe , które można by mnożyć, pokazują w jakim kontekście należy odczytywać wszelkie określenia dotyczące ducha Bożego, bo duch pochodzi od Boga Jahwe .To Jego tchnienie ,siła ożywcza ,sprawcza ,moc uzdalniająca czynić cuda ,rzeczy , które człowiek nie mający uznania Bożego nie może czynić. To Bóg Jahwe Ojciec Pana Jezusa swym duchem ieczętuje , daje zadatek , napełnia ,chrzci , namaszcza . Rzym.8:9-11,23 ;1 Kor.12:13 ; 2 Kor 5:5 ; Efez. 1:13,14 4:30 ;1 Jana 2:20
W 2 Koryntian 1:21,22 czytamy;,,Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych.''

Jest wiele innych potwierdzeń na kartach Biblii ,które trzeba odczytać z uwagą , informacje nie mówiące nic o duchu świętym a zarazem mówią wiele o tym że duch święty nie istnieje jako osoba .

Pozdrawiam

Pochlebiasz mi, ale nie, nie kończyłem studiów teologicznych.



Po pierwsze, ta strona się nie podszywa - na głównej stronie jest wyraźnie napisane wszystko. I więcej - ta strona nie musi być bezstronna, nie ma takiej konieczności - a dlaczego? Bo podaje fakty, które można sprawdzić - cytaty z Biblii, cytaty ze Strażnicy (z dokładnym opisaniem, który to numer itd). Nie rozumiem - nie podobają Ci się argumenty? Jeżeli ktoś odkrył, że u Świadków Jehowy się niesamowicie manipuluje, to myślisz, że może być bezstronny? Czy może będzie chciał poinformować o tych manipulacjach? Czy to, że ktoś odkrył prawdę już go dyskwalifikuje jako źródło? Jeśli tak, to żaden oskarżający ŚJ o to co robią nie mógłby być brany pod uwagę - nikt kto odkrył prawdę. Zajrzyj na stronę i zweryfikuj to co tam napisane.



To Ty uważasz, że przemawia tylko do katolików. Ja uważam, że może przemawiać także do Was.



Wiem jakimi - takimi, które można zweryfikować. I takie zawiera ta strona.



No to dopiero silny argument - skoro mi coś pasuje, to znaczy, że jest złe. bardzo silny argument.



Biblia jest słowem Boga. To wszyscy uznajemy.




To co w nawiasie to tylko Twoje słowa, a nie wniosek z tekstu.



To przeczytaj jeszcze raz. Jest tam kilka definicji. Autor stosuje technikę ukazującą jakie definicje podają ŚJ, a następnie pokazuje, że to jak najbardziej odnosi się do Ducha Świętego.



Jakiej "metody?" Tu pokazuje tylko, że same określenia nieosobowe były stosowane często także do osób, więc same w sobie nie udowadniają bezosobowości.




Nie rozumiem co.



"Inni mówią, że osoba musi mieć imię. W takim razie warto wskazać na Mt.28:19 "..w imię Ojca i Syna, i Ducha Św." Można się spierać, jakie to imię, ale jedno nie ulega wątpliwości, że je ma. Ojciec, Syn i Duch Św. ma jakieś jedno imię!"
(ze strony wcześniej podawanej)

i

"Na odrębność wskazuje sama treść, bo Ojciec i Syn są na pewno odrębni, a na tej samej linii jest postawiony Duch Święty, ponadto złączenie za pomocą "kai" = i oraz umieszczenie rodzajnika "ho" mówią, że ci trzej są odrębni. Należy zauważyć, że chrzest ma być udzielany w imię a nie w imiona."
http://www.effatha.org.pl/apologetyka/trojca.htm





jak sam napisałeś, moze to być także określenie osoby duchowej, czyli Ducha Świętego.

Więc nie tylko czegoś co jest niewidoczne. Zasadniczo Bóg też jest niewidzialny, jeśli nie przybierze postaci widzialnej. Duch Święty także przybiera postać widzialną - np. gołębicę.



Tu dalej nie ma żadnej sprzeczności.



Nie musiała manipulować. Wystarczyło, że Duch Święty w Nim był i mógł to zrobić.



Przyjrzyjmy się temu. Jest napisane, że:
"A była w Nim moc Pańska, że mógł uzdrawiać. " (Biblia Tysiąclecia)
"była też moc Pana po to, aby On leczył. " (Przekład Dosłowny 2002)
"A Pan miał moc uzdrawiania ich. " (Biblia Poznańska)
"A moc Pańska była taka, że uzdrawiał." (przekłąd ks. Remigiusza Popowskiego)

Czy już widać o co chodzi? Jezus ma moc Bożą. Ba! On nawet jest mocą Bożą! (1Kor 1:23-24)




To Twoje zdanie. Nie jest poparte argumentami.



Jezus ma moc Bożą i jest mocą Bożą. (1Kor 1:23-24)



To jest manipulacja. A dlaczego? Bo tutaj manipulujesz wyrywając z kontekstu, który mówi coś przeciwnego. Oto on (tekst pogrubiony jest przez Ciebie pominięty):

"Chociaż nowotestamentalne rozumienie Ducha Bożego jest w dużym stopniu kontynuacją rozumienia Starostestamentalnego, w Nowym Testamencie, następuje stopniowe objawienie, że Duch Boży jest osobą. "Większość tekstów Nowego Testamentu ukazuje ducha Bożego jako coś, a nie kogoś; widać to zwłaszcza w paralelnym zestawieniu ducha z mocą Bożą". ([:(] "Prowadzenie rozmów na podstawie Pism ", s. 371 (wyd. pol. - 1991 r.) - cyt, za NCE, 1967, t. XIII, s. 575.)

Widać tu jak na dłoni, że fragment wytłuszczony (pominięty przez Świadków Jehowy), jest tekstem kluczowym, stwierdzającym osobowość Ducha Świętego."
http://watchtower.org.pl/podolski_cytuja.phtml


Moment, moment - podaj mi źródło, w którym Kościół by właśnie takie jak piszesz wyciągał wnioski właśnie co do tłumaczenia słowa duch. Tu jest wszystko spójne - Duch Święty bywa przedstawiany jako coś, ale powoli i konsekwentnie następuje w NT objawienie, że Duch Boży jest osobą. Kościół nie manipuluje interpretacjami.

Cytowanie fragmentu z encyklopedii jest obrzydliwą manipulacją, bo ma na celu pokazanie, że niby i katolicy piszą w encyklopedii coś sprzecznego z nauczaniem, a przez to zachwianie ich wiarą - podaje sięautorytet katolicki, który pozornie pisze coś przeciwnego do nauczania, a tymczasem wszystko jest zgodne z nauczaniem i spójne.




Porównaj określenia dotyczące np. grzechu i Ducha Świętego.

Czy w określeniu, które podajesz: "aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez" masz jakiekolwiek wątpliwości co do tego, że królowanie grzechu to tylko figura językowa? Nie? I nikt by nie miał. Bo "królowanie grzechu" to normalne określenie, którego i teraz byśmy użyli. Tak samo królowanie śmierci - nie ma wątpliwości, że to figura językowa.

Co do następnego określenia o grzechu:
"grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować." - też są jakiekolwiek wątpliwości, że tu chodzi o coś innego niż o figurę językową mówiącą o pułapce grzechu? Bo ja nie mam żadnych - to są jednoznaczne fragmenty używające figur językowych.

W przeciwieństwie do tych o Duchu Świętym, które przedstawiają Go jako osobę.


"Duch święty jest Osobą, bo (objawia/Łk 2:26/, prowadzi) Mt 4:1; J 16:13; Rz 8:14), naucza (Łk 12:12; J 14:26), pozwala lub nie pozwala (Dz 2:4; 16:7), składa świadectwo (Dz 5:32), błaga (Rz 8:26), wysyła (Dz 13:4), kieruje (2 P 1:21), postanawia (Dz 15:28), pokazuje (Hbr 9:8), zapewnia (Dz 20:23), zapowiada (Dz 1:16), ustanawia (Dz 20:28), uświęca (1 Kor 6:11), przynagla (Dz 20:22), poucza (1 Kor 2:13), wspiera (Rz 8:16), ma zamiary (Rz 8:27), pomaga (2 Tm 1:14; Rz 8:26;1 Kor 12:3; Gal 5:5; Flp 1:19), mówi (Mt 10:20; Dz 10:19; 11:12; 21:11; 28:25; 1 Tm 4:1; Hbr 3:7; Ap 2:7; 14:13; 22:17)."
http://www.effatha.org.pl/apologetyka/duch.htm




To nie jest w żaden sposób sprzeczne z osobowością Ducha Świętego oraz jego byciem osobą Trójcy Przenajświętszej.

U nas nawet najgłupsi parafianie nie przechodzą do ŚJ. Są na to zbyt mądrzy.
Wy nie opieracie się na Biblii lecz na jej brooklyńskiej podróbce. Szereg rażących przeinaczeń pokazałem tu na forum i jakoś żaden z ŚJ nie oponował.
Dziecko w łonie matki na ogół nie ma jeszcze imienia. Czy to znaczy, że nie istnieje? A gdyby nie nadać dziecku imienia chociażby przez tydzień po porodzie, czy nie istniałoby?
A jakie imię miał Jezus przed wcieleniem? Czyżby nie istniał skoro nie miał imienia? Żaden ewangelista nie stwierdza, że Słowo to imię.

jarekS
Ty też nie masz imienia, bowiem imię pisze się z dużej litery czyli ‘jarek’ nie jest Twoim imieniem. Czyżbyś nie istniał? A może masz na imię ‘S’ ale co to ‘imię’ oznacza?

Przekład Nowego Świata (1997)
j 4:24 ns (24) Bóg jest Duchem, a ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą".
Skoro Bóg jest Duchem, to znaczy że ów Duch jest Bogiem. Skoro Bóg jest Osobą, to znaczy, że ów Duch jest Osobą.

Przy okazji zapytam, 'zrodzony, a nie stworzony' oznacza chyba, że właśnie wtedy Jezus rozpoczął swoje istnienie?

Jezus żył zawsze, żyje teraz i będzie żył na wieki...
Przed zrodzeniem z Maryi Jezus też isnieje. Jest to odwieczne Słowo Boga, Boski Logos. Czytamy później w prologu Ewangelii Janowej " Na początku było Słowo a Słowo było u Boga, bez niego nic się nie stało co się stało (...) a Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami".

Zrodzony oznacza udział w naturze Ojca, czyli bycie Bogiem. Jezus nie jest - jak chcieli arianie - stworzeniem. Został zrodzony, raz przed wszystkim z Ojca, dwa z Maryi, gdy przyszedł by nas odkupić.

Cenna uwaga metodologiczna.

Jumik, wartośc takich stronek już nie raz ukazywałem np tutaj:
Post z 19 listopada
viewtopic.php?t=18049&start=30
Najczęsciej służą one do manipulacji a nie ukazywania obiektywnych faktów. I masz racje podają źródła. Ale jak się właśnie człowiek odwoła do żródła i zobaczy kontekst to dopiero wychodzi skala manipulacji wyrwanymi z kontekstu zdaniami.

Ważny tez jest ton wywodów. Jeśli jest on napastliwy, prześmiewczy i szyderczy (jak naprzykład posty uzytkownika On) to szybko można stwierdzić że wartośc merytoryczna takich wywodów jest żenująco niska. I dyskusja z takimi "faktami" nie ma sensu bo uwłacza rozumowi i zasadom kulturalnej dyskusji.

Pozdrawiam

Kręcisz jak wszyscy z ŚJ. Najpierw odnoszę się merytorycznie do wadliwej tezy stawianej przez Ciebie lub Tobie podobnych. Wykazuję jej niebiblijność. Często nie ma odpowiedzi na moje argumenty. Jest to typowe w kontaktach także osobistych z ŚJ.
Natomiast zdarza się, że ktoś z was z uporem brnie dalej w kłamstwa, zaprzecza oczywistym faktom także z waszej literatury z tezami sprzed kilkudziesięciu lat do ktorych na ogół nie macie dostępu. Wówczas z mojej strony kończy się dyskusja, bo nie ma sensu dyskutować z upartymi kłamcami i krętaczami a zaczyna się obalanie waszych tez w krótkich zwrotach w tonie żartobliwym co uznajesz za prześmiewcze. Kto czyta forum to widzi to jak na dloni.
Stąd dla was najlepszym wyjściem jest nie podejmowanie dyskusji ze mną lecz szukanie takich, ktorzy dadzą sobie wcisnąć wasze brednie. Przecież doszło nawet do tego, co wykazałem, że jeden z was zaczął pisać głupooty a drugi(lub ten sam) popierał go pisząc:bardzo ciekawe, świetne ujęcie, zaciekawiles mnie itp. Jak wam wykazalem to prymitywne oszustwo to 'dialog' został przerwany.
Stąd moja rola w 'dyskusjach' z wami ogranicza sie do wykazywania waszych błędów i kłamstw w celu ochrony osób narażonych na zwiedzenie.
Dla mnie rozmowa z wami to strata czasu.

"Uderz w stół a nożyce się odezwą"
Nie maskuj braku kultury i szacunku do innych (traktowanie innych z pogarda i nie odpowiadanie konkretnym osobom tylko uogulnionym "złym innym") swoją rzekomą wyższością intelektualną. Nic więc dziwnego że ludziom odechciewa się odpowiadać na twoje "argumenty". Jeśli więc chcesz być traktowany poważnie to odpuśc sobie ten faryzejsko-szyderczy ton. Bo ja osób tak się zachowujących poważnie nie traktuje. Jesteś jednym z niechlubnych wyjątków na tym forum z którymi kulturalnie dyskutować sie nie da (a skoro z kims kulturalnie nie da się dyskutować to z nim nie dyskutuje). Możesz się uczyć tego chociażby od moderatorów. To tyle z mojej strony, jeśli będziesz kiedyś chciał się odnieśc do moich postów i liczyć na odpowiedź to pamietaj o kulturze o ile jesteś w stanie sie na nią zdobyć.

PS: Uporczywe zgadywanie i przypisywanie komuś orientacji religijnej/światopoglądowej też żle świadczy o tobie (skoro oceniasz wypowiedzi innych przez pryzmat tego kim są a nie co piszą, pomijając to że jeśli nie wiesz kim ktoś jest to dorabiasz mu jakąś "gębe") bo prorokiem to ty nie jesteś ((raz twierdziłeś że jestem protestantem,(innym razem nie wiem czy ty czy ktoś inny założył że jestem ateistą) teraz ŚJ, następnym razem pewnie stwierdzisz że jestem masonem))

Pozdrawiam

Brak kultury i szacunku jest pojęciem względnym. Odbierasz moje wypowiedzi w ten sposób, ponieważ są Ci nie na rękę i demaskują interpretcję Pisma w duchu demonicznym. Nie mogąc sprostać moim i innych kontrargumentom odczuwasz to jako wywyższanie się. W odpowiedziach nie uogólniam, lecz traktuję ŚJ jako jedną rzeszę zwiedzionych nieszczęśników pozbawionych przez starszych wolności chociażby w zapoznaniu się z materiałami obalającymi tezy ŚJ.

Różnica między nami jest zasadnicza: KRK, nawet pomimo upadków, jest prowadzony przez Ducha Św. w swoim nauczaniu :
Joh 14:26 BT A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
Natomiast Twoja organizacja pochodząca z rozłamu (Gal 5,19-21) opiera się na wymysłach ludzkich rozumów dobrze materialnie żyjących w Brooklynie i co jakiś czas radykalnie zmieniających swe ‘nauki’.

A odnośnie Ducha Św. to jak w świetle powyższego fragmentu bezosobowa moc może coś wiedzieć, rozumieć na poziomie Boga, uczyc i przypominać? Czy taka moc jaka jest w elektrowni(do takiej mocy porównujecie Ducha) może tak dzialać? Skoro u was tak dziala to nic dziwnego, że wiecie to co wiecie.
Jakbyś miał coś do powiedzenia to bez wątpienia napisałbyś to.
Jakoś bezosobowa moc nie uczy Cię jak odpowiedzieć na moje i innych argumenty.
To zdanie ŚJ i wojowniczych protestantów oraz protestantyzujących katolików.
Broń nas Panie Boże przed takim nauczycielem !
Nas uczy Duch Św. poprzez Magisterium Kościoła a nie bezosobowa brooklyńska moc.
Ludzie to piszą, kim są w swojej orientacji.
Mylisz się. Od razu widać, że jesteś ŚJ. Nie pomoże Ci nawet pokrętny kamuflaż.
Mając na uwadze obowiązek z mojej strony obrony wiary możesz spodziewać się kolejnych postów wykazujących Twoje teologiczne i logiczne błędy.

A więc widzę że relatywizm moralny ma się dobrze.



Więc pierwsze popracuj nad logicznymi błędami w swoim myśleniu.

Pozdrawiam

On
Styl twoich wypowiedzi jest dla mnie nie do zaakceptowania własnie tego powodu że nachalnie próbujesz przyczepiac rozmówcom łatki. To godzi w sama istotę mojej bytności na tym forum. nie reprezentuje tu żadnej religii, ideologii ani innego rodzaju światopoglądu. Często prezentuje poglądy których sam nie podzielam co jest dla mnie intelektualna rozrywką. Tym samym depersonalizuje poglądy, dzięki czemu rozmowa pozbawiona personalnych uprzedzeń i wartościowania rozmówcy w kategoriach dobry/zły może stać się naprawdę merytoryczna i wartościowa a przy tym odbywać sie w spokoju bez żadnych personalnych wycieczek. A utwierdziło mnie w słuszności tego podejścia to że nawet ujawniając swój zawód spotakałem się z dwoma osobnikami żywiącymi uprzedzenia do "socjologów, psychologów i innych psycholi". Dlatego jeśli chcesz dyskutować to odłóż na bok swoje uprzedzenia i animoze i chęć etykietowania albo po prostu nie komentuj.

A jeszcze co do wersetu z Galatów to żeczywiście tylko wspomniano tam o podziałach. Bardziej dobitne słowa 2 Tymoteusza 4:3,4 Tytusa 3:9-11 Dzieje 20: 29,30

Pomijając fragmenty pisane ad personam w sposób „napastliwy, prześmiewczy i szyderczy” w stosunku do mnie odpowiadam:
1.arcana85 i jarek łączą co najmniej dwie rzeczy:
a/podobny styl pisania i błędy ortograficzne
b/przynależność do ŚJ
2.Na forum dyskutowaliśmy wielokrotnie stąd moja wypowiedź dotyczy całokształtu a nie tylko tego wątku
3.Co do upadków KRK to racz zrozumieć, że św. Paweł będąc pełen Chrystusa był pokonywany przez władcę tego świata podobnie jak czyści apostołowie w czasie męki Chrystusa. To nie znaczy, że grzeszyli i przestali być święci. Tak może wydawać się jedynie mędrcom z Brooklynu. Jednak to nie wątek na ten temat.
4.Masz u mnie „plusa” czyli robisz postępy, gdyż najpierw zanegowałeś Ga 5 a potem się poprawiłeś. Brawo. Może będą z Ciebie jeszcze ludzie. Chociaż…patrz pkt.6
5.Co do logiki to nie zrozumiałeś tego co napisałem, gdyż ja pisalem o logice tego świata a nie o logice Ducha. Mieszasz pojęcia.

6.Tekst ostatni wspomniany przeze mnie w pkt.4 pisaleś Ty. Jednak dwa pierwsze pisala jakaś kobieta chociaż też o niklej wiedzy. To widać po stylu i zwrotach typu „skarbie, misiu”.
A może u was w zborze tak zwraca się facet do faceta?
A co do KRK i KP to było to rozejście się a nie rozlam, panienko. Od kiedy „panienko”?- „Często prezentuje poglądy których sam nie podzielam”

Arcana, zamiast szukać pomocy do walki ze mną skorzystaj z moich/naszych uwag dla dobra swej duszy .Żartobliwy ton niektórych moich postów ma także na celu zdopingowanie Ciebie do zastanowienia się nad błędną i wciąż zmienną ‘teologią’ Twojej organizacji i być może –gdy z łaski Boga zaczniesz myśleć w Duchu Chrystusa- powrót do Boga.

Poczytaj sobie wypowiedzi Twoich byłych ‘braci’ o organizacji w Polsce:
http://watchtower.org.pl/forum/

Sorry że nie chce mi się czytać wszystkiego ale mam pytanie do autora pierwszego posta. Naprawdę przeczytałeś to z tych encyklopedii czy z gazetki ŚJ w której było napisane o encyklopediach?