To po co się na nie powoływać?

Człowiek w piekle w ogóle nie cierpi. Jest szczęśliwy. Przecież to nie jest kara, a wybór, który podejmuje się przez swoje życie. A kto przy zdrowych zmysłach wybiera cierpienie? Nikt. Więc jeżeli przyjąć założenie wolnej woli i świadomego wyboru, to w piekle musi być całkiem wesoło. Inaczej wybór ten nie byłby świadomy, a jak wiemy, nie można kogoś karać, za to że wybrał nieświadomie.

Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki. Rodzaje mąk, które widziałam:
Pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga;
Drugia - ustawiczny wyrzut sumienia;
Trzecia - nigdy się już ten los nie zmieni;
Czwarta męka - jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym;
Piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność, widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje;
Szóstą męką jest ustawiczne towarzystwo szatana; siódma męka - jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa.
Są to męki, które wszyscy potępieni cierpią razem, ale to jest nie koniec mąk, są męki dla dusz poszczególne, które są męki zmysłów, każda dusza czym grzeszyła, tym jest dręczona w straszny i nie do opisania sposób. Są straszne lochy, otchłanie kaźni, gdzie jedna męka odróżnia się od drugiej; umarłabym na ten widok tych strasznych mąk, gdyby mnie nie utrzymywała wszechmoc Boża. Niech grzesznik wie, jakim zmysłem grzeszy, takim dręczony będzie przez wieczność całą; piszę o tym z rozkazu Bożego, aby żadna dusza nie wymawiała się, że nie ma piekła, albo tym, że nikt tam nie był i nie wie jako tam jest.
Ja, Siostra Faustyna, z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest. O tym teraz mówić nie mogę, mam rozkaz od Boga, abym to zostawiła na piśmie. Szatani mieli do mnie wielką nienawiść, ale z rozkazu Bożego, musieli mi być posłuszni. To com napisała, jest słabym cieniem rzeczy, które widziałam. Jedno zauważyłam, że tam jest najwięcej dusz, które nie dowierzały, że jest piekło. Kiedy przyszłam do siebie, nie mogłam ochłonąć z przerażenia, jak strasznie tam cierpią dusze, toteż jeszcze się goręcej modlę o nawrócenie grzeszników, ustawicznie wzywam miłosierdzia Bożego dla nich. O mój Jezu, wolę do końca świata konać w największych katuszach, aniżeli bym miała Cię obrazić najmniejszym grzechem."

Bo oddają w pełni określenie "Lud Boży" zdefiniowane podczas SWII w Konstytucji Dogmatycznej o Kościele.

A posiadasz dowód na istnienie Alllaha?

Staniesz przed "waszym, moim, ich" Bogiem i zdasz sprawę z życia, według kryterium: "Cokolwiek uczyniłeś swemu bratu najmniejszemu uczyniłes Bogu".

"Nasz -wasz- ich" Bóg to niezależnie jakim imieniem Go zwiemy, jakie formy kultu praktykujemy, jakie przymioty Mu dajemy, nieodmiennie jest JEDEN.

Opis piekła znajdziemy m.in. w Dzienniczku s. Faustyny (objawienia uznane przez Kościół) :

Piekło jest karą wieczną. Karą, którą ściągamy sami na siebie odrzucając Boga.

Kiedyś będzie - "jedna owczarnia i jeden Pasterz" Uśmiech...
Wszystkie religie pomimo różnorakich form kultu i przykazań, ukazują jedność - zagadnienie odwiecznego i ostatecznego przeznaczenia, egzystencji człowieka.

Owszem różnice są ewidentne - niemniej wszystkie poszukują, wskazują sens życia człowieka, jego etapy - "Skąd przychodzimy? Czym jesteśmy? Dokąd idziemy".

"Nasz -wasz- ich" Bóg to niezależnie jakim imieniem Go zwiemy, jakie formy kultu praktykujemy, jakie przymioty Mu dajemy, nieodmiennie jest JEDEN.

- "Wyznawcy wszystkich religii są równi przed Bogiem. Bóg panuje nad każdą religią jak władca nad swym królestwem. Nie wszystkie religie na świecie sa takie same, gdyz ludzie nie podporzadkowali się przykazaniom Bozym w taki sam sposób" (Medjugorje 1.10.1981r)

Wszystkie religie pomimo różnorakich form kultu i przykazań, ukazują jedność - zagadnienie odwiecznego i ostatecznego przeznaczenia, egzystencji człowieka.

To przed którym bogiem tak naprawdę stają?

To jakie jest w takim razie to przeznaczenie, które ukazują wszystkie religie, pomimo różnych form kultu i przykazań?

Przed jednym i tym samym, tym prawdziwym, wszyscy wierzą w jednego i tego samego.

Może tak - aby życiem zasłużyć sobie na bliskość Boga po śmierci.

można zmarnować zbawienie trafiając do piekła bo nie chciało mi się wybierać dobra/postępować zgodnie z sumieniem.

Przecież do Waszego nieba nie trafia się za postępowanie zgodnie z sumieniem i bycie dobrym, tylko głównie za czczenie Waszego konkretnego Boga. W gruncie rzeczy można całe życie byc uprzykrzonym bliźnim draniem, byle tylko w odpowiednej chwili się nawrócić.,.

No tak, ale człek dobry i sprawiedliwy, który będac przy pełni sił umysłowych i znając naukę Waszego Kościoła orzecze sobie, iż ten (Kościół i Bóg w nim czczony) do niczego mu nie jest potrzebny do nieba raczej nie pójdzie, prawda?