Najwidoczniej grzmot uważa że zmartwychwstanie w określonym terminie stanowiłoby problem dla kogoś kto jest w stanie zmartwychwstać - i dlatego trzeba było "naciągać"

To jest myśl warta rozwinięcia. Czy uważasz, że zmartwychwstanie było dla Jezusa czymś łatwym, banalnym, jak splunięcie? Bo śmierć jednak sprawiała Mu trochę problemów? Z punktu widzenia istotności tego zdarzenia, sądzę, że zmartwychwstanie powinno być (i było) bardzo problemowe, chociaż poszło nieźle, bo jednak się wyrobił w terminie . A trudne być powinno, bo inaczej byłoby bez wartości.

Uwaga na boku: ja "jestem w stanie" upiec niezły (wg niektórych oceniających) piernik. To nie oznacza automatycznie, że nie jest dla mnie problemem upieczenie go w dowolnym momencie w 5 minut - wręcz przeciwnie, jest to dla mnie niewykonalne.

.... A W jakiej księdze jest tak napisane?

A co to mi daje że ja zajrze do Księgi Rodzaju? można policzyć też że niedziela jest pierwszym dniem tygodnia... Nie logiczna ta odpowiedż.

Uświęcenie, tak to prawda, ale który? Niedziela? Czy sobota? Z tego co słyszałem to sobota jest prawdziwym szabatem, tylko pod naciskiem szatana człowiek zmienił na niedzielę, a więc większość z nas nie może być szczęśliwa bo szatan nas oszukał to co jest grzechem powiedział ze jest dobre. Niech mi ktoś wytłumaczy to dlaczego zmieniony zosta ł św dzien... Czy ktoś mnie oświeci?

Po pierwsze przypominam w jakim dziale piszesz i jakie tu panują zasady!

Po drugie jeśli chcesz mieć konkretną i rzeczową odpowiedź to polecam lekturę "Dies domini" - można poczytać też w internecie: http://www.vatican.va/holy_father/john_ ... ni_pl.html

No dobrze, ale niedziela jest uważana za dzię odpoczynku, prawda? Jeśli nie widzę śowania soboty to tak teierdzę. A co zrobić z tym: "nie przyszedłem znieść zakonu, ale go wypełnić"? Co mam z tym zrobić?

Tzn? Jakie zasady? czytałem regulamin. Czy naruszyłem któryś z punktów? Jak tak to przepraszam. A dział nie wiem jaki to, wiem że jest tu coś na temat wiary. szukam prawdy, będę szukał wszędzie.

Chcę mieć to wytłumaczone na podstawie pisma św... Nie interesują mnie inne lektury.

Zatem ponawiam zaproszenie do przeczytania Dies domini. Tam wytłumaczono na podstawie Pisma dlaczego niedziela

Tak racja, ale są również dodane sprawy "św ludzi". dlaczego tak to ujełem? Ponieważ w piśmie świętym niema o tych świętych ludziach. Więc interpretacja z dodatkami mnie nie interesuje.

Zatem ponawiam zaproszenie do przeczytania Dies domini. Tam wytłumaczono na podstawie Pisma dlaczego niedziela [/quote]

Zawsze mi ludzie proponują coś do czego wiele jest dodane.... Nie chcę słyszeć o interpretacjach z dodatkami, ponieważ wiem że prawda jest jedna a interpretacji z dodatkami tysiące.

Czyli odwołujesz się do zasady "tylko Pismo" (sola scriptura) nieobecnej w Piśmie
Trochę to nielogiczne...
ale niech tam...

Właściwie na wszelkie zarzuty co do dnia uważanego za święty wystarczyłoby odpowiedzieć krótkim fragmentem z Listu do Kolosan:
„Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa.”/ Kol 2,16-17/

Warto przy tym zaznaczyć że tekst ten występuje – jako wniosek ! - w łączności z argumentacją Apostoła w poprzednich wersach mówiącą o zastąpieniu obrzezania chrztem świętym oraz o tym że Chrystus „skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami”.
Ponieważ jednak rzecz jest ciekawa (i dobrze pokazuje relacje pomiędzy chrześcijaństwem i nakazami Prawa Starego Testamentu), omówię ją nieco szerzej.

Zniesienie czy wypełnienie szabatu ?
Jak pisałem wcześniej, nie podlegamy Prawu Mojżeszowemu jako takiemu, ale to nie znosi jego ważności. Obowiązują nas jego moralne normy, lecz wypełniamy je z miłości i w zrozumieniu , a nie wyłącznie z posłuszeństwa. Źródłem naszego zbawienia jest Ofiara Jezusa do której podłączamy się przez wiarę, praktykowaną przez dobre czyny. Nie obowiązują nas nakazy prawne (w szczególności kamienowanie grzeszników, obmycia rytualne etc.) oraz nakazy liturgiczne ST (obrzezanie, zakaz jedzenia wieprzowiny, nakazy co do świeczników, a także dzień święcenia szabatu).
Zauważyć przy tym należy że owo „nie obowiązywanie” nie jest spojrzeniem negatywnym (że już nieważne), lecz „pójściem do przodu”, wypełnieniem myśli Starego Testamentu szerzej, a może raczej należałoby powiedzieć odwrotnie – że to nakazy starotestamentowe były zapowiedzią tego, co jest dziś.
Mogę dziś z pełną odpowiedzialnością powiedzieć „Ja święcę szabat. W każdą niedzielę”.
Weźmy np. sprawę niedzieli . W „Dies Domini” czytamy :

(Zachęcam - za frend77 - do przeczytania całości Dies Domini)

Sprawdźmy teraz, czy tak właśnie rozumieli tę sprawę Ci, którzy byli bezpośrednimi uczniami Jezusa, apostołów lub uczniami ich uczniów.

Nauczanie w szabat i zebrania w niedzielę
w szabat
W Dziejach Apostolskich znajdujemy kilka opisów mówiących o tym, że apostołowie nauczali w szabat w synagogach żydowskich:
„Kiedy wychodzili, proszono ich, aby w następny szabat mówili do nich o tym samym.
A po zakończeniu zebrania, wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga.” /Dz 13,42/
„W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego.” /Dz 13,44/
„W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie - jak sądziliśmy - było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły.” /Dz 16,13/
„Przeszli przez Amfipolis i Apolonię i przybyli do Tesaloniki, gdzie Żydzie mieli synagogę.
Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi.” /Dz 17,1-2/
„A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.” /Dz 18,4/
Fragmenty te łączy jedno – wszystkie dotyczą sytuacji gdy apostołowie wchodzą do synagog gdzie w szabat gromadzą się wierni judaistyczni) i korzystając z tego faktu opowiadają o Chrystusie.

w niedzielę
Inaczej brzmią wzmianki w Piśmie dotyczące zebrań chrześcijańskich:
„W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy.” / Dz 20,7/

„Niechaj pierwszego dnia tygodnia każdy z was coś odłoży według tego, co uzna za właściwe, żeby nie zarządzać zbiórek dopiero wtedy, kiedy przybędę.” / 1 Kor 16,2/
(O tym że obchodzenie dnia świątecznego było u chrześcijan połączone ze zbieraniem ofiar dla potrzebujących pisał Justym Męczennik (ur.100))

Oba powyższe fragmenty mówią niewątpliwie o zebraniach chrześcijańskich.

Inne fragmenty
v„Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby” [/color]/Ap 1,10/ (że „dniem Pańskim” określano niedzielę wiemy choćby ze współczesnej Apokalipsie Didache)

Psalmista tak proroczo mówi o dniu zmartwychwstania Jezusa (Nowy Testament słowa te odnosi do Jezusa (Mt 21,42 ; Mk 12,10; Łk 20,17 ; Dz 4,11 ; Ef 2,20; 1 Ptr 2,6-7 );:
„Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi. Dziękować Ci będę, że mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana: cudem jest w oczach naszych. Oto dzień, który Pan uczynił: radujmy się zeń i weselmy!” / Ps 118,20-24/


Ciekawa jest – przytoczona w Dziejach Apostolskich – uchwała pierwszego Soboru Jerozolimskiego. Mimo że Jakub zaznacza że „Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach” (a więc trzeba uwzględnić nauczanie żydowskie) apostołowie nie nakładają na świeżo nawróconych obowiązku szabatu !
Zamiast tego wymieniają piszą „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu” (całość Dz 15,1-29)
W przypadku prawa tak dla Żydów fundamentalnego jak szabat, brak jego w liście poleceń Soboru jest szczególnie symptomatyczny.
Sytuacja powtarza się zresztą w licznych „katalogach grzechów” w Nowym Testamencie (Rzym 1:28-32; l Kor 6:9-10) – wymienione są tam przeróżne grzechy, ale ani razu nie ma zwrócenia uwagi na przestrzeganie szabatu. Jest to szczególnie uderzające w porównaniu ze Starym Testamentem, gdzie przestrzeganie szabatu stanowiło jeden z głównych wyznaczników pobożności (np. Wj 31,13 ; Kpł 26,2; Kpł 19,3; Kpł 19,30; Kpł 26,43; 2 Krn 36,21; Iz 56,4; Ez 20,13; Ez 20,16; Ez 20,20-21; Ez 20,24; Ez 22,8; Ez 22,26; Ez 23,38; Ez 44,24; Ez 45,17)

Są jeszcze w NT dwa ważne miejsca mówiące o szabacie. Pozwoliłem sobie przytoczyć świetny tekst o.Jacka Salija na ten temat:

Uff, to tyle na razie (a wszystko dlatego, że nie chce się nikomu sięgać do linków…

„skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami”. Co to oznacza? Czy jest napisane tak w piśmie św? Nie powiedział Jezus w ten sposób. Zniósł zakon, ja rozumiem to tak: Jeśli przyjmę ofiarę Chrystusa to nie muszę się wysilać by czynić to co zakon niby nakazuje (niby- ponieważ nie uważam że zakon jest nakazem a obietnicą) Zakon ma nam objawiać naszą grzeszną naturę prawda? poto abyśmy wiedzieli czy jesteśmy czyści i czy przyjeliśmy ofiarę... Czy dobrze to rozumiem?

Oczywiście . List św. Pawła Apostoła do Kolosan 2,14
Inna rzecz że nay to dobrze rozmumieć