Większość ludzi jest uzależniona od religii.
I to bardzo.
Nawet jak przestają wierzyć w jednego Boga to zaczynają w innego i tak przez stulecia.

Ale najtrudniej jest uzależnić od religii.
Jak się to robi ?
Znamy to z życia:
- praktykowana jest metoda chrztu już w wieku niemowlęcym, gdy dziecko nie ma po jęcia o tym co się z nim robi. Później wmawia się mu, że chrzest jest niezmazywalny i musi być katolikiem. Analogiczne problemy napotykali misjonarze w puszczach amazońskich, tylko że tam ksiądz chrzcił, a szaman odprawiał rytuał ściągnięcia chrztu, potem ksiądz znowu chrzcił i tak w kółko. Dzikusy wierzyli, że jeden i drugi mają moc ściągania i dawania chrztu.

- ogromny nacisk kładzie się na dzieci. Dziecko przyjmuje wszystko bezkrytycznie. Widzimy to w Kościele - rekolekcje, religia, specjalne nauki. I te sprawy.

- inne chytre sztuczki. Np wprowadzenie zwyczaju, że podczas I komunii św należy dawać dzieciom prezenty. Tak nauczone dziecko będzie uparcie dążyło do tego aby dostać rower, nie ważne za jaką cenę. Symbol chrześcijański, np choinka - obwieszony słodyczami, kolorowymi lampkami - to przyciąga uwagę dziecka, a element skojarzą z chrześcijaństwem, to co dobre skojarzą z chrześcijaństwem i na tym to polega.

To bardzo ukryte psychomanipulacje. O których mógłbym mówić długo, ale nie wiem czy dokładnie o to R6 ci chodziło ?
Bo ja mówię bardziej o tym jak uzależniają, a nie czy się uzależniają.

Człowiek jest takim sprytnym urządzeniem, że może uzależnić się w sumie od wszystkiego, religia zapewne nie jest tu wyjątkiem.
Ludzie uzależniaja sie od papierosów, alkoholu, pracy, oglądania seriali, pisania na forum:D:P, robienia na drutach, więc i od religii - pewnie nawet nie od religii jako takiej, ale np. od chodzenia do kościoła /tzw. niewierzący praktykujacy/
Formy uzależnień religijnych też pewnie są bardzo różne u różnych osób.

Od wszystkiego można się uzależnić, zarówno od religii, jak i od ataków na nią.

Nie można uzależnić się od religi, w takim sensie jak od heroiny (nie wezmę działki-wszystko mnie boli itp.).

Johnny, napisz coś jeszcze o uzależnieniu od ataków na religię. Proszę.

Uzależnienie od ataku na religie jest często częścią uzależnienia od religii. Np. uzależnienie katolika od nienawiści wobec Żydów, Świadków Jehowy, muzułmanów, jest częścią uzależnienia od katolicyzmu.

A czy nie jest przejawem uzależnienia uznawanie, że jeśli moja religia nie jest prawdziwa to życie nie ma sensu? Co się dziwić że wtedy ktoś się będzie bronił przed uznaniem tego faktu wszelkimi środkami.

Jeśli np Islam jest fałszywy to czemu ma tylu wyznawców?

Nienawiść to bardzo prymitywne odczucie i jest domeną ludzi słabych. Zamiast nienawidzić powinniśmy współczuć. Atakują religię ludzie słabi, nie potrafiący sobie poradzić z własnymi problemami i szukający winnych wszelkich nieszczęść, obarczając za nie wszystkich prócz siebie.

Religię atakują nie tylko ludzie słabi Sewerynie. Są ludzie, którzy boją się tego "ataku" ze strony innej religii, i sami ją atakują. To też jest odmiana fanatyzmu...

Seweryn już poznał wszystkich atakujących. Ile on musi mieć lat, że mu się to udało? Ja wszystkich wierzących nie poznałem, żeby stwierdzić jacy to oni są. Ale to ze względu na mój młody wiek.

A czego odmianą jest jeśli ktoś rozmawia ciągle o czymś w co nie wierzy?

Przyjmijmy, że prawdziwy jest albo ateizm, albo islam. Jeden z nich jest zatem fałszywy. Skoro tak, to dlaczego oba mają tylu wyznawców ? A może żaden z tych systemów nie jest " całkiem " fałszywy ? Po prostu jeden ma rację w tym, a inny w tamtym ? Dlaczego nie jesteś w stanie tego pojąć ?

Albo religijności, albo ludzkiej ciekawości...

Nienawiść jest dokładnie tak samo prymitywna jak miłość, i tak samo na jedne rzeczy otwiera oczy, których inaczej by się nie dostrzegło, jak na inne zamyka, które dostrzega osoba kochająca.
Bardzo sprytnie sprowadziłeś motywy ludzi atakujących religie do psychologii, ale psychologia to worek, z którego można wyciągnąć wiele różnych motywacji. Czy to samo powiesz o antyfaszyście, który zwalcza skinhaedów? O żołnierzu, który wbija bagnet we wroga swego narodu? Nienawiść jest adekwatną reakcją na zjawisko, które uznajemy za złe, szkodliwe, dla siebie bądź innych. Można je za takie uważać w wyniku własnych uwarunkowanych problemami błędów poznawczych, ale można teżna podstawie rzetelnego poznania tej religii, kierunku jej społecznego oddziaływania. Jak napisał Palton, mędrzec ma obowiązek miłować prawdę ale i nienawidzić fałszu.

zależy co uznamy za atak, bo nieraz poszukiwanie prawdy i podważanie pewnych praw danej religii, które komuś się zwyczajnie nie mieszczą w głowie uznaje się za atak. To jednak nie jest atak, ale chęć poznania, upewnienia się, że są tez np. inni, którym też coś się w głowie nie mieści. Czasem jest to chęć przekonania sie, czy idę dobrą drogą, bo jeśli mam załóżmy podejrzenia, że Kościół /jakikolwiek/ się myli, to muszę naprawdę rzetelnie poszukiwać prawdy, by moc stwierdzić, czy zostać w nim, czy odejść. Nie wszystko jest atakiem, mimo, że czesto bywa tak interpretowane.