Widzisz tylko ze nie mozna traktowac opisu doslownie - biblia nie jest podrecznikiem goegrafii geologii itp tylko ksiega religijna. Opis ma wyraz metaforyczny jego doslowne interpretowanie jest bledne bo 2 opisy stworzenia odczytane doslownie wzajemnie sobie przecza...

Z innej strony to w jaki sposob powstal swiat nie ma zadnego znaczenia na nasze dzisiejsze postepowanie...

P.S "Katoliku" z katolik.pl mogles uzyc nicku Lefebrysta albo cos w tym stylu

Czy Twoja wypowiedź jest prawdą objawioną? Ja wierzę tylko w prawdy objawione a nie wymyślone przez ludzi.
W którym miejscu opis stworzenia przeczy sobie?

Gdy Pan2 Bóg uczynił ziemię i niebo, 5 nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi, ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła - bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię 6 i rów kopał w ziemi3, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby - 7 wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia4, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

laquo;Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I stało się tak. 12 Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
13 I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.
14 A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; 15 aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak. 16 Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. 17 I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; 18 aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
19 I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.
20 Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!» 21 Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre, 22 pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».
23 I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.
24 Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak. 25 Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre. 26 3A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!»
27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz,
na obraz Boży go stworzył:

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz,
na obraz Boży go stworzył:
stworzył mężczyznę i niewiastę

Potem Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc». 19 Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa"9. 20 I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny10.
21 Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber11, a miejsce to zapełnił ciałem. 22 Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, 23 mężczyzna powiedział:
«Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała!
Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta»

Następnie wybudowaliśmy dom.
Potem go urządzaliśmy. Potem zasadziliśmy drzewa w ogrodzie i kupiliśmy psa.
A potem urodziły się nam dzieci.

W tych slowach zawiera sie dosc dlugi czas. To jest obrazowosc.

Bóg potrzebował tylko 6 (sześć) dni. Jeśli w to nie wierzysz, to jesteś niewierzącym.

A gdzie jest napisane w Pismie Swietym ze POTRZEBOWAL szesciu dni..

Wytłumaczę Ci to na przykładzie ludzkiego rodu.
Senior rodu, opowiada dzieciom, wnukom lub tp . historię rodu.
Najpierw, jak poznaliśmy się z mamusią, postanowiliśmy ułożyć razem życie.
W pierwszym tygodniu (dniu lub tp.) kupiliśmy ziemię pod nasz dom. W drugim tygodniu załatwialiśmy wszystkie formalności. Następnie wybudowaliśmy dom.
Potem go urządzaliśmy. Potem zasadziliśmy drzewa w ogrodzie i kupiliśmy psa.
A potem urodziły się nam dzieci. Pięciu chłopców i siedem dziewczynek.
A z rodzeniem dzieci to było tak: Po kolacji we dwoje i lampce wina i nastrojowej muzyce …. O resztę zapytaj mamusi jak jeszcze nie wiesz.
W tzw. pierwszym opisie stworzenia człowieka, ukazane są kolejne etapy stworzenia. W drugim opisie następuje uszczegółowienie stworzenia człowieka, jako jednego stworzenia z istot widzialnych, stworzonych na Obraz Boży.
Całość tworzy piękny opis i dzieje stwarzania przez Boga.
Czy to tak trudne do zrozumienia? Jeżeli się nie wierzy to chyba tak.

Bo to dotyczy losów rodu ludzkiego. Bóg potrzebował tylko 6 (sześć) dni. Jeśli w to nie wierzysz, to jesteś niewierzącym. Nie można być katolikiem w 30 lub 99 %. Albo wierzę we wszystko co Bóg objawił, albo jestem niewierzącym.

Bóg potrzebował tylko 6 (sześć) dni.

Jeśli w to nie wierzysz, to jesteś niewierzącym.

Egzegeta musi zatem z całą starannością, nie zaniedbując żadnego środka poznawczego dostarczonego przez nowe badania, starać się określić, jaka była zdolność oraz okoliczności życiowe pisarza biblijnego, w jakim czasie żył, jakimi źródłami ustnymi czy pisemnymi się posługiwał, jakich rodzajów literackich używał. W ten sposób pozna on dokładniej, kim był pisarz biblijny, do czego zmierzał: przez napisanie swego dzieła. Każdy przyzna, że najgłówniejszą regułą interpretacji jest określenie, co pisarz miął zamiar powiedzieć. Słusznie przestrzega św. Atanazy: "Tutaj, jak zresztą we wszystkich innych miejscach Pisma św., to trzeba mieć na uwadze: z jakiego powodu Apostoł mówił, trzeba dokładnie i sumiennie zbadać, do kogo i z jakiej racji pisze, aby przez ignorancję lub domysły nie zaprzepaścić prawdy"(29).