http://mateusz.pl/pow/021101.htm

Nie wiem czym musiał się kierować kościół stawiając znak równości między dziećmi , a osobami upośledzonymi. Zdrowe dziecko nawet poniżej 7 lat nie jest bezrozumne ! Przecież w naszym kraju zaliczyłoby już zerówkę, przedszkole i chyba zaczynałoby 1 klasę. Tam uczą podstaw matematyki oraz polskiego. Opanowanie tego wymaga używania rozumu.

Tu pojawia się kolejna kwestia skoro uznaje się za bezrozumnego to dlaczego można udzielać takiej osobie udzielać sakramentów. Skoro z założenia nie posiada ona rozumu , co przekłada się na brak możliwości pojęcia ich znaczenia.

Nadal pozostaje też pytanie - czy dusza upośledzonego będzie miała normalny charakter( rozumowanie,świadomość itp.) czy znowu tylko "egzystowała" niemalże jak roślina.
Jak Bóg wytłumaczy(możliwie) uleczonej duszy jej kalectwo za życia ziemskiego - zostałeś wylosowany, wybrany, ukarany, ludzie mieli się tobą opiekować to był test dla nich, byłeś narzędziem ??



[/quote]

Dobre pytanie, Ashkel, choć odpowiedzią może być zwyczajnie genetyka.

Owszem zgadzam się, dlatego tak bardzo bronię człowieczeństwa takich osób (bo nie brakuje takich, co uważają takie osoby, za nie-ludzi, lub ludzi gorszej kategorii).

Awa - tu mówisz o prawodawstwie! Co innego sytuacja prawna osoby, a co innego jej stan duszy. W tym kanonie, który podałaś, jest mowa o możliwości podjęcia zobowiązań prawnych przez osobę.


Dlatego się nie udziela. Poza chrztem, który do zbawienia jest konieczny i wola rodziców pozostaje wiążąca.
Ale nie o tym temat.

Oj udziela ,udziela, jeszcze I komunia...choć do zbawienia nie jest niezbędna.

Przecież szumi już to tłumaczył, tu chodzi o duszę a nie o kalekie ciało. Dusza takiego człowieka jest dokładnie taka sama jak każdego z nas, ani lepsza ani gorsza i w pełni świadoma. To, że ktoś rodzi się w niesprawnym ciele zależy wyłącznie od samej duszy, to ona właśnie podejmuje taką decyzję jeszcze przed swoim urodzeniem, zresztą jest to jej wolna i świadoma decyzja. Pewnie zaraz napiszesz, że nikt nie chce rodzić się kaleką, a jednak. Ogólnie chodzi o to, że jednym z powodów naszego bytowania tu na ziemi jest doświadczanie, po prostu dusza wcielając się w różne ciała (także te kalekie) uczy się, a zapewniam cię, że nie ma „lepszego” narzędzia doświadczania jak kalekie ciało. Przede wszystkim uczy pokory nie tylko chorego ale także tych co muszą się nim opiekować.




W pewnym sensie tak. Wszystko po trochu, jest to związane nie tylko z decyzją samej duszy ale także i z działaniem prawa przyczyny i skutku (powiązania karmiczne)

Chrzest powinien być w KRK przyjmowany przez dorosłych. Z tego oto powodu , że to Twoja wola (wierzącego) musi być wiążąca. Inaczej to tylko automatyczny rytuał wykonywany w imię jakiegoś tam większego dobra. Chrzest to tylko symbol przyjęcia nauk Chrystusa i wiary w nie. Jezus nie raz wyraził się, co myślał na temat takich pustych oznaków wiary. Jeśli chrzest jest konieczny do zbawienia, no to przerąbane ma jakieś 3/4 ludzkości

Wracając do upośledzonych.
Mormoni uważają , że oni będą oceniani najsurowiej ze względu na w ich mniemaniu lepszą wiedzę o Bogu. Czy podobna analogia może być przełożona do upośledzonych ? Jeśli tak to w którą stronę ?[/quote]

Przecież I Komunia jest udzielana w 2. klasie SP. A zatem ma się wówczas 8-9 lat. A zatem powyżej kodeksowych 7 lat, jako wieku dziecięcego.

Ale przypominam, że temat nie jest o sakramentach i wieku rozeznania.
Dlatego też ashkel86, o chrzcie czy dla dorosłych, czy dla dzieci możesz dyskutować, ale w innych już istniejących tematach.

Jak może się tego uczyć, skoro chory nie wie co to jest pokora. Cierpi nieświadomie i taka jest prawda-mówimy tutaj cały czas o upośledzeniu w stopniu b.ciężkim dot. rozwoju umysłowego. Opiekunowie mają czuć pokorę tylko wobec czego ? Boga ?



To bardzo ciekawe co napisałeś. Ja nigdy o czymś takim nie słyszałem. Dusza rodzi się razem z ciałem. Raczej nie może być tutaj mowy o wyborze sobie ciała przez duszę. Inaczej przypominałoby to trochę simsy (gra komputerowa).[/quote]

To by oznaczało, że dusza jest jakąś oddzielną nie materialną świadomością właściwie niezależną od fizycznego ciała. Problem w tym, że w praktyce rozdwajałoby to świadomość na fizyczną która rozumuje jak człowiek psychicznie upośledzony i duchową która patrzy na wszystko z pozycji człowieka w pełni zdrowego który wszystko rozumie i pewnie szczerze gardzi swoim fizycznym ciałem w którym jest uwięziony czy może raczej doczepiony bo przecież o niczym nie decyduje to musiałaby być istna tortura dla biednej duszy...

No jeśli masz taki problem to Twój problem w mojej koncepcji takich problemów nie ma.

Cóż może coś źle zrozumiałem ale jak wytłumaczysz np. utratę pamięci ? Jeśli świadomość pamięta to czemu działa jakby nie pamiętała, udaje? Rozdwojenie jest w takim wypadku nieuchronne ale przykłady można mnożyć niedorozwój umysłowy może wynikać z braku właściwej opieki skrajnym przykładem są ludzie którzy nigdy nie tylko nie nauczyli się czytać ale nie potrafią nawet wydawać ludzkich dźwięków bo wychowały ich zwierzęta. W pewnym wieku nasz fizyczny umysł nie potrafi się już tego nauczyć pytanie więc czy dusza nauczyła się w takim wypadku ludzkiego języka, zachowania i rozumuje jak normalny człowiek bo bez tego trudno byłoby jej pojąć nasze rozumienie dobra i zła...

No właśnie jak można ocenić akty woli takiego człowieka ? Skoro sprowadzają się one do czynności praktycznie neutralnych moralnie takich jak polowanie w celu przetrwania.
[/quote]

Można zaryzykować stwierdzenie, że więcej u takiego człowieka dziala instynkt, a nie myslenie.