Gdyby Krk nie miał dużych korzyści materialnych ze swojej działalności byłby bardziej przekonujący. Zawsze byłby to jeden możliwy zły motyw mniej przy próbie wytłumaczenia po ta aktywność. Łatwiej byłoby dojść do wniosku że chodzi tu tylko o Boga i głoszenie prawdy o nim. Również Islam gromadzi środki, powiększa wpływy i liczbę wyznawców a przecież nie jest religia prawdziwą.

W najogólniejsztym ujęciu, istotą ateizmu jest odrzucenie wiary w istnienie wszelkich bogów, duszków, aniołków i w ogóle religii. Zbyt skomplikowane na twojego tęgiego umysłu?

To się na ogół łączy z materializmem, racjonalizmem czy scjentyzmem i tak dalej, ale nie musi koniecznie.

A co do ateofobicznych urojeń na temat ateizmu to jest ich multum.
Tu na tym forum pod tym względem wymiata Seweryn i jego tezy z rodzaju "podstawą ateizmu jest wiara w samopowstanie z niczego". Inne tego typu kwiatki to np. "ateizm to najbardziej ludobójcza ideologia w historii", "ateizm to wyrodna filozofia markiza De Sade" (tutaj twierdził tak Johnny o ile pamiętam), "ateizm to lewactwo", "podstawą ateizmu jest zrównanie człowieka ze zwierzęciem"... ateofoby uwielbiają wymyślać sobie setki różnych definicji ateizmu (na głęboko mistycznym forum Onetu był nawet taki wątek "Katalog definicji ateizmu" wg takich właśnie teistycznych filozofów), które z ateizmem mają tyle wspólnego co komory gazowe z Auschwitz z uzdrowiskami wypoczynkowymi.

Bycie ateistą nie ma sensu. Ateistą nie zostaje się dlatego ze to coś daje. Ateistą się po prostu jest.

Mnie mocno utkwiła w pamięci wypowiedź Seweryna o ateistach kopulujących na ulicy. Również jego wywód o uznawaniu roku 2008 jest dla mnie niezapomnianym przeżyciem intelektualnym. Natomiast dyskusja o dowodach osobistych i podłym ich wykorzystywaniu przez ateistów dla osobistej korzyści pokazała ostatecznie jakimi są nędznymi i zakłamanymi kreaturami.

R6: no i kontynuując OT, nie możesz zapominać o niemożności edycji postów na forum, bo złośliwi ateiście zmienialiby zeznania w trakcie dyskusji .

To dobrze, że nie ma możliwość aby ateistyczni zaprzańcy mataczyli. Nie wyprą się teraz bzdur jakie wypisywali.

Sens bycia ateistą ? A co pytający miał na myśli ? Nie mieszajmy religijnych sensów z niewiarą bo to zupełnie różne sprawy. To tak jakby zapytać jaki jest sens jeść rosół we czwartek.

R6- mistrz riposty :>. Prosta, grzeczna, ironiczna, inteligentnie skonstruowana. W każdym calu doskonała

Jak na mnie, każdy wierzący jest romantykiem

Johnny99 !



Sensem istnienia ateisty nie jest Bóg , ani inni bogowie .
Nieistnienie Boga pozbawia sensu jedynie istnienie wierzących - co akurat jest zgodne z prawdą .



Wiara w Boga miała by sens gdyby wynikało z niej coś pozytywnego - czy tak jest to kwestia conajmniej dyskusyjna .





Zastanówmy się czym różnią się regóły którym podlegają osoby świedckie od tych którym podlegają wierzacy .

Zarówno wierzący jak i niewierzący podlegają prawu grawitacji .
Istnieje więc pewna grupa regół którym podlegamy wszyscy .

Wierzący mają jednak pewną grupe regół dodatkowych wynikających jedynie z ich religii [ np sobotni szabat święcić - Żydzi ] .
Niewierzących w religie Żydowską to nie dotyczy .

Zatem jeśli ktoś lubi podlegać większej liczbie regół /ograniczeń , to zdecydowanie powinien zostać wierzącym .
Jeśli zaś ktoś ceni wolność i niezależność zdecydowanie powinien religii unikać .



Zdasniem ateisty istnieją tylko prawa ludzkie , do których należą także te głoszone przez religie przypisujące je Bogu .
Prawa zaś mogą albo służyć społeczeństwu , albo mu szkodzić .

Wszystko więc sprowadza sę do określenia które są sensowne , a które stanowią destrukcyjny idiotyzm .



Idea boga nie nadaje sensu czemukolwiek .
Stanowi jedynie odsunięcie problemu braku sensu , za "zasłone" ideii Boga .

To tak jak by twierdzić że zebranie wszystkich niewiadomych w równaniu i zastąpienie ich przez podstawienie stanowi jego rozwiązanie .
To zaś nie jest rozwiązanie , tylko przekształcenie nie zmieniające naszej wiedzy o wyniku .

Nie chodzi o to , że : Należy samemu nadawać sens .
Poprostu sens to cecha z definicji nadawana przez jednostkową świadomość .



To zależy od def. Boga [ rodzaju sensu , lub jego pozoru ] .

Większość religii wywodzących się z Judaizmu mówi o bogu czyniącym cuda , oraz o bogu jako wszechistoćie [ wszechmocny , wszechdobry , wszechwiedzący ] . Taka definicja [ pozór sensu ] jest ewidentnie gorsza , bo wręcz destrukcyjna dla psychiki .



Może i jest trudniejsze , ale nie o to chodzi .
Nic nie może się równać z przyjemnością płynącą z samej świadomości [ zrozumienia ] otaczającego nas świata .



Normalnie .
Robienie czegokolwiek to trudzenie się .
Z takiego trudu samorealizacji można czewrpać mnóstwo satysfakcji .

Brak możliwości takiego trudzenia się [ np zupełny paraliż ] to moim zdaniem horror .

Ludzka świadomość to wypadkowa wszelkich procesów które doprowadziły do jej wyłonienia w takiej czy innej postaci .
Samorealizacja [ realizacja konsekwencji uwarunkowań , które doprowadziły do naszego zaistnienia ] to cel egzystencji samoświadomej istoty [ znajdujący wyraz w przyjemności ] .

Odniose się jescze do twojej stopki :


Jeśli Bóg nie istnieje , to wierzący poświęcający mu swoje życie tracą je bezpowrotnie - wiec tracą wszystko co mają [ lub tracą proporcjonalnie do czasu poświęconego religii ].
Jeśli zaś Bóg istnieje , to ateista nie traci jedynie ewentualną nagrodę .

Pozdrawiam .

Tak tak, zawsze można zagrać na emocjach, jeśli się nie ma innej odpowiedzi.



A to a propos czego ? Nie uważam, by moje wypowiedzi były w jakimkolwiek sensie gorsze od wypowiedzi forumowych ateistów na temat religii. Żarty, kpiny i bluzgi są na porządku dziennym. Jeżeli ateiści mają kompletnie za nic uczucia religijne forumowiczów, to ja nie widzę powodu, by być bardziej wyrozumiałym. Nie udzieliłeś mi odpowiedzi na pytanie. Ja się absolutnie zgadzam, że jeżeli nie ma Boga, to ateizm jest światopoglądem jak każdy inny, to właśnie napisałem. Więc pytam, jaki miałoby mieć sens zostawanie ateistą.



Nie, Johnny niczego takiego nie twierdził.



Rany, zupełnie niedawno w innym wątku ateiści przez jakieś kilkadziesiąt stron dowodzili i przekonywali, że człowieka należy zrównywać ze zwierzęciem ! To co my niby mamy twierdzić



Nareszcie sensowna odpowiedź !

Mnie nie interesuje, co jest sensem istnienia " dla kogoś ". Ateista chyba powinien to zrozumieć ? Przecież Was też nie obchodzi, czy " dla kogoś " Bóg istnieje - Was obchodzi tylko to, czy Bóg " obiektywnie " istnieje. Na tej samej zasadzie mnie interesuje tylko " obiektywny " sens.



Nie ma podstaw do takiej alternatywy. Proszę mi wykazać, że bezsensowne są akurat te prawa, które są destrukcyjne - bo ja np. uważam, że własnie prawa destrukcyjne są sensowne, jako że destrukcja jest warunkiem rozwoju.



Skąd to wiadomo ?



Odpowiadałem juz milion razy na ten zarzut, ale mogę jeszcze raz:

1) jeżeli wiara w Boga rzeczywiście daje wierzącym szczęście, to na jakiej zasadzie " tracą " swoje życie ?
2) jezeli życie nie posiada obiektywnego sensu ani wartości, to tak samo jest z jego utratą. Nie widzę powodu do przejmowania się utratą czegoś bezwartościowego.



.. i zyskuje wieczną karę w piekle To trochę poważniejsza strata niż brak nagrody

Johny, może wreszcie wprost i wyraźnie wyraź co to dla ciebie znaczy "obiektywny sens" i jakim cudem, Bóg miałby tu cokolwiek zmieniać, bo mam wrażenie, że za twoimi malkontenckimi argumentami stoi jakieś rozumienie, którego nie chcesz wprost wypowiedzieć. Dla mnie na przykład instynkt samozachowawczy, popęd ro rozmnażania i kilka innych predyspozycji (np. do życia w społeczeństwie, do rozwoju, ułatwiania sobie życia...) są obiektywne i ukierunkowują ludzkie życie, czyli nadają mu immanentny życiu sens. Po co jeszcze transcendentny?

Sens życia obiektywnie nie istnieje.
Obiektywny "sens życia" to abstrakcja która swoją irracjonalnością i bezużytecznością dalece przewyższa ideę Boga.




Założenie: istnieje życie wieczne, które jest lepsze od tego materialnego.
a więc życie materialne nie ma absolutnie-żadnej-wartości. Po co żyć tutaj, skoro za rogiem czeka życie wieczne które jest tak wspaniałe że hej.




Zatem droga wolna. Skaczesz sam czy ci pomóc?

ak to opisałem wyżej, życie teisty jest jeszcze bardziej bezwartościowe, co więcej aż dziw bierze, że wy w ogóle wykazujecie do tego życia materialnego jakieś przywiązanie, skoro wierzycie że po śmierci będzie wam tak wspaniale. Czyżby jednak doza sporej niepewności wam towarzyszyła w tej wierze w życie wieczne?

To wygląda tak:
teista zakłada, że istnieje życie wieczne, w związku z czym marnuje swoje życie doczesne na to, żeby zasłużyć na wieczne. Problem polega na tym, że życie doczesne jest PEWNE, a życie wieczne to irracjonalna, mglista, niespójna wizja, na której istnienie nie ma absolutnie żadnych dowodów, ani nawet żadnych mocnych argumentów - tylko wiara. Zatem kto postępuje racjonalniej: ten kto stawia na to co jest pewne, czy ten kto poświęca życie dla jakichś bajeczek?




...która to całkowicie dobija i tak już niedorzeczne twierdzenie o nieskończonej miłości Boga. Jeżeli istnieje wieczna kara w piekle, to Boga można porównać z Hitlerem albo Stalinem, a was do volksdeutschów i innych takich którzy z nimi kolaborowali żeby uniknąć obozów koncentracyjnych. Brawo. Więc jednak wierzycie w Boga tyrana, tylko maskujecie to jakimiś gadkami o jego miłości, no ale cóż, ze Stalinem było tak samo.




No, może nie dosłownie, ale:



Zwłaszcza to ostatnie zdanie...

Znowu to samo: MIESZACIE POJĘCIA I DEFINICJE , pomiedzy poniższymi punktami są lata świetlne...

1. definicja: co rozumiemy pod pojęciem "Bóg," czy "sens"
2. czy Bóg jest czy go nie ma?
3. jeśli jest to jak się ma ta wiara do istniejących religii?

Ad1. :
- Johnny zdefiniuj proszę co rozumiesz pod pojęciem "sens".

Ad2.

Jaki argument by Cię przekonał?

Ad3.
[quote = "Johnny"]Główny argument drugi: wiara w Boga odbiera wolność, ponieważ trzeba się stosować do reguł, zakazów, rytuałów. Odpowiedź: niezależnie od tego, czy się wierzy w Boga czy nie, i tak trzeba się stosować do różnych reguł, zakazów i rytuałów - tyle, że świeckich.[/quote]

Gdy piszesz o "wierze w Boga" masz na myśli wiarę wg KK? Bo wiara sama w sobie chyba nie zakłada żadnych rytuałów, nakazów i reguł. Dopiero wiara ubrana w konkretną religię, czy brak wiary ubrany w normy świeckie wprowada nakazy, zakazy itp.

Wracając do pytania tytułowego.
Dla mnie nie ma sensu pytać się sens (chociaż nie wiem do konca co Johnny pod tym pojęciem rozumiesz). Autentyczna wiara (wg mojego rozumienia) czy brak wiary nie wynika z sensu tylko sens wynika z wiaru lub jej braku.
Wiara lub brak wiary to nie hipermarket gdzie się wrzuca składniki do kosza (np.: zbawienie, miłość, fajne rytuały, sens itp). Tylko wiara rodzi się z potwierdzeń własnych przekonań (np.: ktoś coś uznaje za znak Boga a ktoś za złudzenie czy przypadek).
Wiara i brak wiary wynika z potwiedzeń. Są subiektywne przekonania i każda obiektywizacja tych pojęć to walenie głową w mur.

Natomiast mnie ciekawi i zastanawia: jak wobec wielkich niewiadomych idei i pojęć (wszechświat, czas,istnienie) powstają bardzo dokładne i precyzyjne w swoich założeniach religie... które dodatkowo uznają się za "najlepsze i najlepiej zbliżające do Boga" (pycha?).

Ten retoryczny zawijas zapętlił mi totalnie umysł



Ten facio z Canterbury zrobił niektórym konserwy turystyczne z mózgów.

Nawet jeśli jednym ze znaczeń słowa Bóg jest jego jestestwo, to i tak nie oznacza, że jest. Równie dobrze mogę wymyślić szereg innych istot i do definicji każdego dodać to, że jest i wiesz co? Wątpie żeby się pojawiły.



Nigdy nikomu nie mówiłem co należy mu się robić. Raczej można powiedzieć, że ateizm w takim wypadku jest najnaturalniejszą postawą.



1. A jaki ma sens, że masz taki, a nie inny kolor skóry? Jaki jest sens nie wierzyć w czajniczek na orbicie marsa? Jaki sens ma twoja niewiara w krasnale? Poza tym Johnny jak diabeł wody święconej broni się przed podaniem jakiegokolwiek wyczerpującego wytłumaczenia swojego pojmowania zwrotu "sens".

2. O czym wogóle piszesz? Z kontekstu w którym używasz słowa sens wnioskuje, że znaczy on u Ciebie "tajemnicza siła prostująca zwoje na mózgu"





racjonalna wiara
naukowy kreacjonizm
świecki rytuał - nowość w mojej kolekcji teistycznych oksymoronów





Hehe Johnny wymyślił sobie niezły obraz ateisty. Zarówno świeckie jak i religijne stworzyli ludzie. Z tą różnicą, że te świeckie można dostosować do życia i pragmatyzmu, a religijne są sztywne i nieżyciowe. Są wyssane z palca, posty, zakazy pracy z czego jeszcze większe absurdy płyną - zakaz stosowania prezerwatyw... etc.



No w naszej historyjce wierzący zawsze jest debeściak - poprawia głupawe błędy rozumowania ateisty



Zapewne nie taki jaki gości w Twojej głowie.



Można też przed domem wysypać 4 tony piachu i przesypywać na drugą stronę podwórka i tak przez całe życie. Taki sam sens skoro Boga nie ma. Ehh Johnny słowo Bóg naprawdę ma na Ciebie zły wpływ. Nie możesz się uwolnić i wznieść mentalnie chociaż na czas pisania postu ponad katolicyzm i objąć sprawę całościowo?



Te argumenty od księdza Dziewieckiego wziąłeś?

Wiara daje bufor psychiczny, ateizm z pewnością rozwija egzystencjalny niepokój i przez to jest trudniejszym do zaakceptowania poglądem. To że trudniejszym, nie znaczy, że jest to argument. Równie dobrze mółbym powiedzieć "Johnny jest katolikiem bo smakuje mu hostia".



Nie wiem jak.



Niestety chyba mi się nie udało. Do prowadzenia dyskusji zawsze używam porównań.

Na zakończenie: ateizm pozwala przede wszystkim poczuć przyjemność szukania. Ateizm pozwala zastanawiać się, wątpić. Wiara zamyka pewne drogi. Każdy kto się zastanowi powie "Ewolucjonizm jest sprzeczny z księgą rodzaju" i według mnie będzie miał rację. Katolik mi powie "Papież powiedział, że nie jest sprzeczny" he...