Wcale nie dba o bezpieczeństwo swojego stada, chce tylko przejąć przywództwo i związane z nim przywileje. Te przywileje, to przede wszystkim posiadanie samic przywódcy. Echa tegoż znajdziemy nawet Biblii: "Dałem ci dom twojego pana, a żony twego pana na twoje łono" [2 Sm 12,8]. Dlatego też w stadzie szympansów przywódca stara się zaskarbić przyjaźń silnych samców, którzy w razie zagrożenia przychodzą mu z pomocą. Taki też jest fundament prawa rzymskiego. Nie zapominajmy, że jest to prawo ateistyczne, którego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa bandytom, którzy zdobyli władzę i pieniądze nie dając się przy tym złapać.

Podstawowa różnica pomiędzy prawem rzymskim a prawem bożym mieści się w jego podstawach. W prawie bożym bratobójca zostaje wygnany (Kain), w prawie rzymskim staje się prawodawcą (Romulus) i założycielem państwa.

Zgodnie z rzymskim, spartańskim, szypansim i wszelkim innym bezbożnym prawem, masz całkowitą słuszność. O ile Cię nie złapią, bo wtedy zostaniesz surowo ukarany. Oczywiście dla przykładu, żeby innym nie przyszła ochota do naśladownicta, bo wtedy podstawy prawa byłby naruszone. Podstawą prawa ateistycznego jest bowiem majętność dotychczasowych posiadaczy, nielegalność zaś polega na takim przejęciu własności, w której trakcie zostanie się złapanym za rękę.

Należy pamiętać, że bogaty dysponent stara się stworzyć wrażenie, że ci, co bronią jego własności są współposiadaczami. W społecznościach ludzkich jest to często wrażenie czysto symboliczne, np. poprzez umundurowanie strażników i inne imponderabilia, np. etos. W ten sposób jego mienia bronią także ci, co go nie mają. Nie należy też lekceważyć wstydliwych skłonności ludzkich, jak np. czerpania przyjemności z nadzorowania innych i naginania ich do swojej woli.

Użycie przez Ciebie stada szympansów w poszukiwaniu źródeł moralności ateistów jest niepoprawne z kilku względów:
1. szympansy (w odróżnieniu od ludzi) nie znają pojęć moralności i etyki, przynajmniej nie w tym znaczeniu, jakim posługują się ludzie
2. społeczności ludzi wyewoluowały daleko poza zachowania spotykane w stadach szympansów
3. użycie stada szympansów to broń obosieczna, do równie ciekawych wniosków można dojść próbując wywieść z zachowań tego stada moralność judeochrześcijańską

Trochę tak, jakbyś chciał wywieść kapitalizm bezpośrednio z zachowań stada szympansów - bo jeden szympans wymienia z drugim banany za iskanie.

To jest skrajna patologia, spotykana wyłącznie w społecznościach ludzkich. Aby troszeczkę podgrzać atmosferę, pozwolę sobie na cytacik z pewnego uznanego autora.Świat koszmaru wspomnienie, którego odbija się w późniejszym okresie zycia. Dziecko już jako dorosły nie umie podejmować racjonalnych decyzji, jakie wynikałyby z zaufania wobec społeczności. To dziecko nauczone jest ufać tylko sobie. Każda utrata panowania nad światem wokół jest dla niego powrotem do wyciszonego pokoju, w którym umierając ze strachu, bezsilnie woła matki, która nigdy nie przychodzi...

Istnieje cała literatura na ten temat, gdzie jasno i otwarcie stwierdza się, że błędy wychowawcze popełnione we wczesnym dzieciństwie pozostają nie do przezwyciężenia i NA ZAWSZE. Mamy wokół siebie takich ludzi, którzy sądzą, że przez postępujące cyborgizowanie świata wszystkie problemy zostaną rozwiązane. Tworzą "lepsze" prawa, "lepszą" technikę. Tacy ludzie, gdy zawiedzie ich technologiczna prezerwatywa, są gotowi wywołać wojnę światową w obronie swego bezpieczeństwa.

Tymczasem dziecko pragnie po prostu doświadczenia bliskości silniejszego rodzica. Takiego, w którego ramionach można zawsze się schronić przed światem. Dziecko, owszem, chce być pokonane, ale jednocześnie nie utracić kontaktu z rodzicem. W swojej ekspansji wobec świata usiłuje wykorzystać swoją wiedzę na jego temat. Nie pyta, co to jest prąd elektryczny. Po prostu wiąże naciśnięcie przełącznika z zapaleniem światła. Na weryfikacje swojej wiedzy zaczeka do okresu dojrzewania. Na razie ją gromadzi i wykorzystuje. Nie pyta czy mama jest zmęczona. Kiedy wrzeszczy, to się nim zajmuje, wiec wrzeszczy, żeby to robiła. Tak więc, kiedy rodzic wychodzi i gasi światło, to staje się coś strasznego: mama, która jest wszystkim najlepszym, działa jak najgorszy wróg. To związanie, wielokrotnie powtarzane, pozostaje na cale życie.

Pozwoliłem sobie wykorzystać własny materiał z innego forum.

Skąd Ci przyszło do głowy, że usiłuję odnaleźć źródła moralności ateistów w stadzie szympansów?

Stąd:

Widzę, że muszę objaśniać to co sam napisałem. Nie sądziłem, że kiedykolwiek się z tym spotkam...Wydawało mi się, że wyraźnie zaznaczam, iż używam modelu szympansiego właśnie dlatego, że zachowania między ludzkie są znacznie bardziej skomplikowane.

To ma być niby dowód na co? Na to, że ateiści nie zwracają uwagi na dzieci kiedy chcą mordować swoich przeciwników? Bo już nie wiem...

...acha, teraz już rozumiem. Ateiści nie mają takich zahamowań. To wiele wyjaśnia.

Dziękuję za próby dalszego wyjaśniania nam, maluczkim.

Dobrze, ale używasz tego modelu do czego? Czy przypadkiem nie do znalezienia "podstawy w światopoglądzie ateistycznym do obrony słabych i bezbronnych?" (cytat z kaloryfera)? I czy używając tego modelu nie dochodzisz do wniosku, że "w światopoglądzie ateistycznym, obrona słabych i bezbronnych jest rozciągnięciem na nich zachowań przysługujących dzieciom i kobietom." (to już cytat z Ciebie)?

Mnie nie pytaj, to cytat z Twojego posta. Ja przytaczam ten fragment, bo posługujesz się nim, by pokazać, że słabi (lub silni posługujący się słabymi) unikają ataków - ten przykład prowadzi do Twojego wniosku.

Nie napisałem, że ateiści z zasady atakują słabych, bezbronnych, kobiety i dzieci. Napisałem, że "Użycie przez Ciebie stada szympansów w poszukiwaniu źródeł moralności ateistów jest niepoprawne z kilku względów". Podważam użycie przez Ciebie konkretnego modelu, nie podważam tutaj wniosków.

Uważam, że ten model jest zbyt uproszczony i zbyt odległy od społeczności ludzkich i dlatego wywodzenie z niego zasady (z którą się zgadzam lub nie - to nie jest przedmiotem mojej pierwotnej odpowiedzi na Twój post) jest nieprawidłowe.

Dostrzegam tutaj pewną sprzeczność, mógłbyś to rozjaśnić?
Z jednej strony przeciwstawiasz prawo boże prawu rzymskiemu:Z drugiej jednak strony w tej samej Biblii są przykłady stosowania prawa rzymskiego obok prawa bożego. Bo w jednym miejscu Biblii mamy prawo boże: ale w innym miejscu Biblii [2 Sm 12,8] mamy coś, co chyba nazwałbyś prawem ze stada szympansów (sam przytaczasz ten fragment, podkreślenie moje, pozwoliłem sobie przytoczyć wraz ze zdaniem poprzedzającym):
Czy mógłbyś więc przybliżyć nam czemu w Biblii są przykłady prawa bożego obok prawa rzymskiego? Jak pogodzić ze sobą te dwa prawa?

I co rozumiesz przez "prawo ateistyczne"?

Witam po przerwie.

Jednak nadal nie mogę dostrzec "poważnych podstaw" dla moralności w światopoglądzie ateistycznym, które by wykraczała poza przymus i narzucenie wizji świata przez jedną grupę ludzi reszcie w imie mniej lub bardziej logicznych przesłanek (głównie utrzymania porządku). Zgadzam się Kancermeistrem: etyka niezależna(z wikipedii) to chciejstwo i życzeniowość.



A czy jeżeli ja jestem w mniejszości, która nie uznaje prawa własności bo mi się to opłaca [np. jestem złodziejem] i w państwie ateistycznym ukradnę ktoryś tam z kolei np. telewizor i zostanę złapany, to myślisz że się mnie potraktuje jako mniejszość kulturową, która ma własny światopogląd, który wciela w życie czy będę ukarany jako zwykły złodziej?
Obstawiam drugie. Chodzi mi o to że, aby tworzyć społeczeństwo trzeba narzucić jakieś normy, które chronią większość. Mi się wydaje że obecnie ateiści w Polsce są takią analagią "złodzieja telewizorów"(analogia w znaczeniu: mniejszości o odmiennym od większości zdaniu), która chce wymóc - pytanie w imię czego? - respektowanie swoich praw (czyli np. skasowanie powoływanie się na wartości chrześcijańskie w konstytucji).



Ateista jako jednostka moze być intuicyjnie (pytanie z czgo bierze się intuicja... chyba środowisko i wychowanie ma tu kluczowy wpływ jesli chodzi o moralność) po prostu ludzki ale ateizm jako światopogląd powinien mięć racjonalne i KONSEKWENTNE zasady w miejscach gdzie różni się od powszechnie panującego światopoglądu.
Natomiast takie gadanie: "wykorzystajmy osiągnięcia religii ale wiarę w Boga jako tako odrzućmy jest dla mnie NIEKONSEKWENTNE" (A. Nowicki w swojej książce "Ateizm" taki postulat mocno lansuje). To jest takie coś jak remontowanie starego domu i mówienie: "w sumie fundamenty to nie są nam potrzebne ale reszta niech sobie zostanie"



Być może niezbyt precyzyjnie się wyraziłem. Wydaje mi się że Twoje rozważania są ciekawe ale trochę nie na temat...
To że chcę wyruszając na wakację w czasie podróży pięc razy zmienię zdanie co do celu. Być nie zbyt dobrze o mnie świadczy ale to nie znaczy że podróż do ostatecznego celu jest zła sama w sobie. Ja się pytałem gdzie jest racjonalizm w SAMYM CZYNIE aborcji (i jego argumentacji: "mam prawo decydować o własnym brzuchu") a nie W PROCESIE MYŚLOWYM, który do niego doprowadził? I czym taka argumentacja różni się od "ja jestem silnijszy, więc mam WŁADZĘ CZYLI RACJĘ"? Hmm, niewolnictwo też chyba tak działało...

Ateizm jest pogladem odrzucającym istnienie Boga/Bogów i nic wiecej, nie rozumiem dorabiania specjalnych ateistycznych zasad - każdy ateista ma swoje zasady, które uważa za dobre i słuszne. To nie jest jaka jednolita ideologia - taka sama dla wszystkich ateistów. Nie róbcie z ateizmu religii. Ateiści ponad to, że są ateistami mogą być "wyznawcami" różnych ideologii, czy nurtów, nie mogą być jedynie /jak sama nazwa wskazuje/ teistami i wg mnie próżne jest doszukiwanie się w ateizmie czegoś wiecej.

poprawka:
To nie jest jakaś jednolita ideologia - taka sama dla wszystkich ateistów.

Owieczko - nie do końca się z Tobą zgadzam.
A oto dlaczego:
Gdyby odwrócić Twoje zdanie to można by powiedzieć że teizm jest to wiara w Boga, który ma swoja określoną naturę i tyle. Tymczasem to chyba nie jest do końca prawda bo wg tej wiary zazwyczaj Bóg ma określone "zalecenia" np.: miłuj swoich nieprzyjaciół, nadstaw drugi policzek, podziel się suknia jeśli masz dwie, czcij ojca i matkę swoją.

Więc myślę, że ateizm nie tylko odrzuca wiarę w Boga ale także powinien SZCZERZE I KONSEKWENTNIE zweryfikować zalecenia które wynikają z wiary w Boga (np. 10 przykazań). Albo wykazać że nie mają one nic wspólnego z wiarą w Boga a zostały zaadoptowane przez wyznawców.

Natomiast zgadzam się co do tego, że ateizm nie jest to jednolita ideologia i dopuszcze wiele opini. Natomiast jakie by to nie były opinie powinny mieć logiczne uzasadnienie i być konsekwentne. Problem jest tylko tam gdzie są dwie sprzeczne opinie które mają logiczne uzasadnienie (np niewolnictwo - czyli decydowanie o losie innych- jest złe - ludzkość jest na wyższym poziomie niż kiedyś, natomiast aborcja- czyli decydowanie o losie innych - jest dopuszczalne - można wskazać racjonalne powody za i przeciw podobnie jak w niewolnictwie).

kaloryfer zdania typu "miłuj swoich nieprzyjaciół, nadstaw drugi policzek, podziel się suknia jeśli masz dwie, czcij ojca i matkę swoją" to zasady moralne. Te zasady moralne są pochodną etyki chrześcijańskiej.

Pytanie: Czy istnieją kodeksy etyczne nie natchnione przez Boga?
Odpowiedź: TAK! Istnieje ich niezliczona ilość!

Każdy z nas przestrzega jakiegoś kodeksu etycznego i każdy ma jakieś zasady moralne.

Wpisz w googlach etyka sam się przekonasz ile jest kodeksów etycznych w tworzeniu których nie maczał palców Bóg.

A jeszcze jedno opieranie etyki na twierdzeniu "to jest dobre, bo Bóg tak zdecydował" to droga na skróty.

Np Dlaczego niewolnictwo jest złe
(1) Bo Bóg twierdzi, że jest złe (w istocie to nieprawda ale mniejsza o to)
(2) Niewolnictwo jest złe, bo odziera człowieka z wolnej woli i czyni z niego obiekt, o którym można dowolnie decydować

2 brzmi sensowniej