Nie moja działka, więc się nie odnoszę. Po prostu nie wiem. Pożyjemy, zobaczymy, albo i nie. Niemniej wszechświat ewolucyjny nie świadczy na niekorzyść Boga imho. A ewolucja, choć komuś niedysponującemu wiedzą może wydawać się nierealna i mało prawdopodobna, to jednak zachodzi. Przynajmniej Bóg nie musi być jakimś tandetnym kuglarzem, jak go przedstawiają kreacjoniści.


Ale wiedza poszerza horyzonty. Serio serio Poza tym akurat mam przeczulenie na tym punkcie, wybacz takie zboczenie zawodowe....

KusKus, wszelkie wyobrażanie sobie życia po śmierci nie ma większego sensu. W tej chwili nie wyjdziesz poza ramy swojego ograniczonego rozumu (nie że akurat ty, nikt z nas nie wyjdzie) a po śmierci to nastąpi, więc jaki jest sens zgadywania jak to będzie? Mnie też się w pale nie mieści, że nie mając życia (czyli celów, marzeń, przeszkód do pokonania, szczytów do zdobycia) nie będę mogła być tym, co czyni mnie człowiekiem i tym, co w człowieczeństwie szczerze kocham. Ale jedno jest pewne, po śmierci nikt z nas nie pozostanie takim człowiekiem jakimi jesteśmy teraz.

KKK 990"Pojęcie "ciało" oznacza człowieka w jego kondycji poddanej słabości i śmiertelności (Por. Rdz 6, 3; Ps 56, 5; lz 40, 6. "Zmartwychwstanie ciała" oznacza, że po śmierci będzie żyła nie tylko dusza nieśmiertelna, ale że na nowo otrzymają życie także nasze "śmiertelne ciała" (Rz 8,11)."
KusKus - możemy oczywiście odpowiadać na Twoje pytania, ale lepiej gdybyś solidnie zapozał się z Biblią i KKK - wtedy dyskusja miałaby bardziej merytoryczny aspekt.

Dusza będzie przyobleczona w nowego człowieka (powiedzmy boskie ciało), które nie będzie odczuwać łaknienia, głodu, snu, zmęczenia, bólu itp., tak więc myśli o sprawy doczesne nie będą nam zaprzątały głowy(miłość lub brak miłości, to chyba nie jest małoambitna wizja).

Moim zdaniem niepotrzebnie zastanawiasz się nad tym czy w niebie będzie ci się podobało czy nie (będą 2 wyjścia-albo niebo albo nie-niebo, dlatego dywagacja nad kształtem nieba wydaje mi się równie niepotrzebna co rozmyślanie nad tym dlaczego pomarańcza jest pomarańczowa, a nie ciemno pomarańczowa).
Jeśli chcesz iść drogą "chrześcijańskiego zbawienia" to lepiej postaraj się znaleźć drogę, która do niego prowadzi, bo na razie chyba starasz się sobie wyobrazić, co by było gdybyś trafił 6tkę w Totka i dlaczego 10 milionów to dla ciebie za mało.
Postaraj się docenić to co masz już teraz i wybierz co jest dla ciebie bardziej wartościowe(jeśli jesteś teistą, to zakład Pascala powinien ci na początku wystarczyć i rozwiać wątpliwości).

KKK to dla mnie zło dlatego szczerze odradzam każdemu kto chce poznać sens Słowa Bożego.
Jeśli ktoś chce być tradycjonalnym katolikiem to proszę bardzo, ale osobiście polecam głębszą lekturę Biblii (na początek NT).

A ja przekornie poradzę: wierz w to co dobre i pełne miłości
Tam znajdziesz to co najcenniejsze, bez względu na to czym to jest i jak to nazywają.

Jest taki fragment w PŚ "miłość przykrywa grzech", także z tym bym uważał.

Czyli do końca nie wiadomo, co my tam będziemy robić. Rozumiem.
Nie będziemy odczuwać głodu i pragnienia.
Czy Jezus po zmartwychwstaniu miał wlaśnie takie nowe ciało? Z tegoo co się orientuję raz posiadał rany po gwoździach, innym razem ich nie miał. Raz wyglądał tak, że go ludzie po trzech dniach od śmierci nie poznawali, mimo że go widzieli przez 3 lata dzień w dzień, innym razem był tak podobny, że jak Tomasz zwątpił w ogóle, czy Jezus umarł.
Jeżeli tak, to mogę wnioskować że mimo braku głodu i pragnienia będziemy mogli np. pić i jeść? Jezus przecież po zmartwychwstaniu jadł rybę i pił wino z uczniami.

I jeszcze jedno. Jeśli już mówiliśmy o śmierci klinicznej, to warto zauważyć, że ci ludzie mówili o witających ich bliskich zmarłych. Po tym wnioskuję, że po śmierci jednak mamy kontakt z rodziną i możemy z nimi być.

Ten cytat nie wyklucza możliwości przebywania z bliskimi. Owszem, nie będziemy się żenić ani wychodzić za mąż, ale chyba pozostanie pamięć po tym, co zrobiłem na Ziemi. I będę pamiętał, że to był mój brat, to moja mama, a to moje dziecko. Więc to nie wyklucza tej możliwości.



Nie wierzyłem w Boga.

No cóż, na taką potrzebę odpowiedź jest taka: dowiedz się, jaką religię wyznaje najwięcej ludzi na świecie, i podciągnij pod nią swoje wierzenia Podpowiadam: najwięcej ludzi na świecie wyznaje chrześcijaństwo

Patrząc na temat watku pomyślałem że to jakis nowy teleturniej

Jaka to religia?
Odp. PRYWATNA

Co to jest religia prywatna? Chyba jak nietrudno sie domyślić to religia która wyznaje jedn aosoba - ma swoje własne poglądy religijne, często będace syntezą kilku róznych systemów religijnych.

Zjawisko prywatyzacji religii (pojęcie wprowadzone przez Luckmanna) jest bardzo powszechne.
Stopien uświadomienia sobie tego że się wyznaje religię prywatną jest też różny.
Od osoby z silnie rozbudowanym światopoglądem religijnym nieidentyfikujacej się z żadnym wyznaniem po np. osobę deklarująca się jako katolik, a wierzącym w reinkarnacje, predestynacje itp.
Na forum jest bardzo wiele osób którzy sprywatyzowali religie - przez poszukiwania, badania Pism i rożnych filozofii ukształtowali swój własny, oryginalny religijny światopogląd. Nie będę jednak sypał nickami

Oczywiście nie wyklucza możliwości przebywania z bliskimi (jeśli będą zbawieni, a nie smażyli się w piekle;), ale jak mówiłem-będzie "tam" obecna tylko miłość boska i (chyba) nie będziesz wiedział kto jest kto, nie będziesz odczuwał "miłości ludzkiej", po prostu nie będziesz odczuwał takiej potrzeby (przykład: nie wiesz jakie owoce rosną na Martynice i wcale nie potrzebujesz znać ich smaku, nawet gdyby były bardzo smaczne-wystarczają ci te dobra które masz).

Nie wiem dokładnie, ale raczej to albo przeoczenie ludzi którzy z Nim byli po zmartwychwstaniu albo przeoczenie(niekonsekwencja) ewangelistów.

Może po prostu nie mogli uwierzyć, że ktoś kto umarł, teraz chodzi z nimi (zob. fragment w którym jacyś ludzie z nim szli i zatrzymali go na wieczerzę i dopiero przy łamaniu chleba jakby "łuski spadły z ich oczu", ale on zniknął im sprzed oczu).

Tomasz zwątpił, że Jezus zmartwychwstał (musiał zobaczyć Jego a na Nim rany), a gdy Jezus przyszedł znowu, to Tomasz chciał się trochę zrehabilitować (zresztą nie wiemy czy nie włożył palców w miejsce gwoździ) i wykrzyknął: "Pan mój i Bóg mój". Jezus jednak wiedział, że Tomasz uwierzył w to co zobaczył, a "Błogosławieni co nie widzieli a uwierzyli".

1.Czemu służyć miałyby posiłki, skoro żyłbyś wiecznie?
2.Czy jak jesteś objedzony po obiedzie masz ochotę na "jeszcze kawałeczek"? Zwyczajnie jak nie odczuwamy głodu, to nie jemy, bo nie ma to sensu, "żyjemy miłością" i to wystarcza (w raju oczywiście).

Jezus jadł i pił, bo miał ciało człowieka i żył jeszcze trochę dni NA ZIEMI wśród uczniów (po Wniebowstąpieniu na pewno się zmienił ale w jaki sposób? Nie wiadomo).

Na pewno Jezus po zmartwychwstaniu nie miał takiego ciała jakie my będziemy mieli:
1.Pił i jadł jedzenie ziemskie.
2.Był Bogiem więc nikt nie miał i nie będzie miał ciała podobnego do Niego.
3.Zmartwychwstając raczej nie będziemy wyglądali tak jak na ziemi (co by było przecież z osobami kalekimi, czy skremowanymi?), a Jezus zwyczajnie żył później w tym ciele w jakim umarł (u nas to nie przejdzie).
4.Przyobleczemy się w "nowego człowieka", a nigdzie chyba nie ma napisane, że "odzyskamy" chociaż kształt swoich dawnych ciał, tylko raczej dostaniemy coś na kształt "powłoki duszy"(powiedzmy...)

Do relacji osób będących w stanie śmierci klinicznej należy podchodzić bardzo ostrożnie(obrazy mogą być wytworem wyobraźni/podświadomości/snu...). Nie wiemy czy te osoby były rzeczywiście blisko raju (bo dlaczego niby Bóg miałby pozwolić by ktoś kto był w raju np po odzyskaniu świadomości zrobili coś złego i trafili do piekła? Trochę pokrętne jest takie kilkukrotne podróżowanie do nieba, do piekła, z powrotem itd.)
Jak wcześniej wspomniałem po śmierci trafiamy(wedle chrześcijańskiego wzorca) do Otchłani (ciemnia, hibernacja, nic nie czujemy). Jeśli trafialibyśmy do raju i widzieli bliskich to musimy pamiętać o tym, że nie wszyscy mogą tam być (nie każdy zostanie zbawiony), bo jak każdy by był w raju, to czy chciałbyś spotkać się z Hitlerem, który odcierpiał parę lat w ogniu i teraz sobie hasa po ogrodzie?

Tak naprawdę każdy do pewnego stopnia wyznaje religię "prywatną" - bo każdy ma inne doświadczenie religijne. Kiedy ktoś mówi: "wierzę, że Bóg jest jeden, a Biblia jest natchnionym Słowem Bożym", to nie da się tak do końca sprawdzić, co wewnętrznie przez to rozumie i jak wewnętrznie się do tego odnosi. Można go, oczywiście, poprosić o doprecyzowanie tego twierdzenia, ale zazwyczaj i tak odpowie dalszymi zdaniami pochodzącymi z systemu religijnego, którego się nauczył - i problem pozostanie, bo nadal nie będziemy wiedzieć, co on sam w wewnętrznym doświadczeniu wiary rozumie za tymi kolejnymi zdaniami. O religii całkowicie nieprywatnej moglibyśmy mówić jedynie wtedy, gdyby ktoś za tymi twierdzeniami nie rozumiał w ogóle niczego - a przyjmował je jedynie dlatego, że mu powiedziano, by je przyjmował. Ale czy to w ogóle byłaby wiara ?

Byłaby to raczej wiara ludziom niż wiara Bogu (wystarczy porównać sobie co o dyskusyjnych sprawach wiary mówią protestanci, a co katolicy i jakie argumenty przedkładają-czy źródłem jest Biblia, czy tradycyjna interpretacja ludzi).
Dlatego potrzebne jest by odczytywać Biblię jako osobisty przekaz Boga "dla mnie" (dla każdego), a nie przyjmować ją tylko jako źródło informacji o tym co jest dozwolone, a co nie i dopasowywać do tego swoje życie lub naginać nawet w pewnych miejscach interpretując je dla własnej wygody.

Te dyskusje to są właśnie najczęściej dyskusje o zdaniach, nikt natomiast nie interesuje się treścią, jaka za tymi zdaniami stoi, i celem, w jakim je wypowiedziano. Stąd nie ma porozumienia, bo celem, jak u Schopenhauera, nie jest porozumienie, tylko zwycięstwo w dyskusji.



Z tym się w pełni zgadzam.