Owszem, Bóg nie każe nikomu odbierać sobie życia, ale chyba wie, że dany udręczony człowiek życie sobie odbierze, podobnie jak wiedział, że Hiob przetrzyma próbę. Wie, że dany udręczony człowiek odbierze sobie życie, a mimo to nie zmniejsza cierpienia. Czy Bóg oczekuje od niektórych aż tak wielkiej ofiary?

Dzięki, mazli, za słowa otuchy!
Niespecjalnie mnie jednak pocieszyłeś - wciąż mam w pamięci los całych miast a nawet plemion niewiernych eksterminowanych w ST...
Do tego Obcy Astronom mnie przekonuje, że Bóg zabija niemowlęta dla ich dobra (coby później nie nagrzeszyły)... No, trochę się jednak można wystraszyć, nie?

Owszem, jest. Ale jak to rozumieć jest już sprawą interpretacji.

Bóg to dla nas jak ojciec.
Czy gdybym poprosił abyś udowodnił mi czy twoje dziecko nie zaprze się ciebie jak będę je mocno torturował, to czy wydał byś mi je na tortury?

Bóg tak zrobił,
Mimo, iż wiedział, że Hiob przy nim wytrwa,
to aby udowodnić coś diabłu,
troszkę Hiobem sponiewierał.

Aby udowodnić coś złemu diabłowi, wzięli się za dobrego Hioba.
Widać zło ważniejsze od dobra,
To dowcipnisie.

Można powiedzieć że Bóg był dla Hioba bezlitosny, ale dlaczego? Lecz to pytanie można odwrócić tak - czy Hiob był litościwy? Nie - Hiob był SPRAWIEDLIWY. A jacy mamy być? LITOŚCIWI. I podobno on kilka razy wszystko tracił, a to co w Biblii to jest tylko rodzaj poematu o nim i tyle.
Człowiek powinien być litościwy a nie sprawiedliwy bo wtedy Bóg też sprawiedliwie się obejdzie z nim i wszystko mu weźmie oprócz wiary. i tak postąpił z Hiobem. Wziął mu wszystko a zostawił mu wiarę. Później mu wszystko oddał bo wytrwał w wierze. Ale czego uczy ta historia ogólnie?
Że lepiej się podzielić z biednym niż być wielce sprawiedliwym i wyladować w gnoju - tez sprawiedliwie, nie? Ale z wiarą.

MOJE ZDANIE nt. księgi Hioba.

Chyba nie wiesz na czym polega cnota sprawiedliwości

Sprawiedliwość polega na oddaniu każdemu tego, co mu się należy. Sprawiedliwością jest podzielić się z biednym jedzeniem. To nie jest litość, to sprawiedliwość. Jako człowiek ma prawo mieć coś do jedzenia i ja powinienem mu to zapewnić.

Chyba widzisz sprawiedliwość w kategoriach sądowych. A w życiu codziennym sprawiedliwość przejawia się inaczej.
Tak samo sprawiedliwość Hioba jest tutaj synonimem dobroci. Hiob był dobry. A jednak spotkało go coś złego. I ten problem rozpatruje Księga Hioba. Cierpienie niezawinione. Cierpienie ludzi dobrych. Tych, którzy zdawałoby się są przyjaciółmi Boga, a jednak Bóg nie jest dla nich 'łaskawy'.

Eee...co Ty? Sprawiedliwością podzielić się z biednym? Coś Ty. To jest litość właśnie.
1. Głodnych nakarmić 2. spragnionych napoić... masz to WYPISANE nawet.
A Hiob tylko się bał o swoje dzieci i czytamy, że składał za nie ofiary, żeby jak nabroją to Bóg im wybaczył? Ale nie wiemy czy to miało sens. Prawdopodobnie już żadnego bo od ofiar byli kapłani, a te ofiary składał on. A co on był kapłanem? Diabeł zaraz bezsens Twojego myślenia wytknie i ześle na Ciebie karę. Historia Hioba to parabola biblijna. W rzeczywistości podobno kilka razy się rujnował. Być może był zbyt przywiązany do dóbr doczesnych? Nie wiadomo.

ps. sprawiedliwy to był Pan Jezus bo za każdego umarł na krzyżu. A Hiob jakby był spraweidliwy to by za każdego pewnie te ofiary składał, a on tylko za swoją rodzinę oczywiście. Jak to Zyd...
no to był strasznie sprawiedliwy. Dla siebie i tyle.

pocahontas - dyskutować nie będę...

Eh...



W rzeczywistości to jest, to opowiadanie moralizatorskie, a nie historia 'jednego z Żydów'.

Opowiadanie, które stoi niejako w opozycji do starotestamentowego "prawa odpłaty". Zanim Jezus objawił prawdę o życiu wiecznym człowiek zaczynał rozumieć, iż sprawiedliwy niekoniecznie musi otrzymywać od Boga wszystko co najlepsze tutaj na ziemi.