filippiarz

myślisz, że jak trzymam ręką stół - to może nie być stół?

albo jak patrzę na dom - zmysły mogą mnie okłamywać, że to nie jest dom?

Nie masz możliwości weryfikacji tego.
Chcesz sprawdzić za pomocą zmysłów czy zmysły Cię nie okłamują? - Onanizm tautologiczny...
No chyba, że posiadasz jeszcze coś oprócz zmysłów czym mógłbyś poznawać rzeczywistość bez udziału zmysłów.
Posiadasz coś takiego?

filippiarz

posuwasz się w stronę absurdu. To prowadzi do nikąd.

Zapewne chcesz mi powiedzieć, że jedno co pewne do NIRVANA? - o ile oczywiście istnieje

to absurd, filippiarz.

.

Ten temat trochę został sprowadzony na bok, ale sprawa jest dość istotna.

1. Jeśli jedna religia wierzy, że po śmierci jest zmartwychwstanie

2. a druga wierzy, że po śmierci jest reinkarnacja


przecież wiemy, że zmartwychwstanie to nie to samo co reinkarnacja


to która religia ma rację czyli jej wiara istnieje w rzeczywistości?


W tej sytuacji musi któraś religia być FAŁSZYWA - o ile nie obie.

to nie jest żaden dudalizm czy biało-czarne. Proszę nie mylić.

Nie możesz przecież w tej samej chwili istnieć i nie istnieć.


Prościej było wierzyć w czasach średniowiecza, bo my - to prawdziwa religia, a za granicą - to poganie.
Dziś religie wymieszały się i widzimy, że
Kasia wierzy w jedną,
Bartek - w druga religię
a Jan - w trzecią.

I każdy z nich wierzy, że po śmierci jest coś innego - czyli ich wiara jest przeciwstawna sobie (gdyby wszystkie ich teorie zebrać)

Ja wierzę zarówno w zmartwychwstanie i reinkarnację - i co mi zrobisz?

filippiarz

jesteś tylko przykładem na to, że wierzyć można we wszystko w co się tylko chce,
nawet bez względu na to, czy coś istnieje w rzeczywistości czy nie.

Potwierdzasz tylko moją teorię, że właśnie ludziom bardziej zależy na jakiejś wierze niż na poznaniu rzeczywistości.


Wiem jaki to ból poznać, że wiara, którą się wyznaje i gorliwie nią żyje od lat - że może być wątpliwa i niepewna.


Wierz, wierz - filippiarz - bo wiara ma dobre skutku np. wiara dzieci w krasnoludki - ta wiara pomaga dzieciom, pomimo iż wiemy, że krasnoludków nie ma.

Wierz w co tylko chcesz = ja ci nic nie zrobię = ja Cię podziwiam!

a jednak tak można, a jednak, filippiarz!!!!

No toś sobie namieszał

W rzeczywistość też wierzę
Natomiast nie widzę możliwości innego niż subiektywnego jej doświadczenia. To co mamy na co dzień, to opisy/modele rzeczywistości i na jeden z nich się powołujesz, ale ja znam też inne, które wydają mi się bardziej przystające do mojego "doświadczania rzeczywistości".
Chyba zgodzisz się ze stwierdzeniem, że opis rzeczywistości nie jest rzeczywistością?

Bardzo polecam lekturę np. Immanuela Kanta - powinno dać Ci to obraz problemu absolutyzowania własnych opinii (co nagminnie stosujesz), zagadnienia różnicy sposobu/form postrzegania w stosunku do postrzeganego fenomenu, a także, że sądy analityczne a priori i syntetyczne a posteriori (wyłącznie takie stosujesz) z jednej strony nie dają żadnej wiedzy, a z drugiej dają wiedzę nieweryfikowalną.

@Alus
Nie twierdzę jednak, że jakieś konkretne opinie o nich są "prawdziwe" lub "fałszywe". To tylko opinie, zależne od subiektywnie przyjętych założeń.

Nie rozumiem Twojego pojęcia prawdy. Powiedz co nią jest, a co nie - skoro wiesz. Co istnieje w rzeczywistości, a co nie?

Czy to prawda, że prawda nie istnieje?

filippiarz

"opis rzeczywistości nie jest rzeczywistością" - oczywiście!!!


filippiarz, to może inaczej.

Ty istniejesz teraz czy nie istniejesz. Czy uznajesz, że jest coś pewnego np. Twoje istnienie?

Bo jeśli istniejesz teraz to nie możesz jednocześnie nie istnieć.

Tak samo i z teoriami - nie mogą teorie istnieć i nie istnieć jednocześnie. Chodzi o realność, o fakt, a nie o nasze subiektywne poznanie.

Wielu ludzi patrzy na to samo i widzi co innego. Każdy inaczej interpretuje, ale interpretacja następuje w wyniku jakiegoś istnienia.

"Istnienie" to akt interpretacji.
Twierdząc, że coś istnieje, stwierdzasz, że uważasz, że to istnieje wg twoich obserwacji, założeń i przemyśleń.
Dlatego zamiast o bytach, wolę mówić o fenomenach.

Jeśli chodzi o "ja istnieję", to skłamał bym Ci, bez względu na to czy powiedział bym "tak" czy powiedział "nie".

Mam odczucie (fenomen) istnienia "ja", ale z drugiej strony w zgodzie z np. buddyzmem, częścią filozofów i z niektórymi prądami najnowszej psychologii, nie potrafię znaleźć żadnego jednoznacznego desygnatu tego odczucia.
Czyli poza odczuciem nie mam nic pewnego, a na odczuciach wiele razy się "przejechałem", więc nie zamierzam ich absolutyzować.

filippiarz

To tak pokrótce o fenomenologii, na którą się powołujesz:

"Fenomenologowie przejęli też od Brentany fascynację oczywistością. Fenomenologia zaczyna budować teorię od tego, co oczywiste. Sądy powinny być oczywiste, powinna je cechować "świetlista pewność". Husserl przejął od swojego nauczyciela ewidencjonalistyczną koncepcję prawdy. Według niego oczywistość właściwie rozumiana jest przeżyciem prawdy.

Wśród innych ważnych pojęć fenomenologii znajduje się analiza eidetyczna, czyli dążenie do uchwycenia istoty tego, co dane, ideacja, docieranie do istoty zjawisk, widzenie istotnościowe. W naoczności istotnościowej dana jest czysta istota zjawiska. Uchwycenie tej istoty nie musi być przeprowadzone na wielu przykładach, wystarczy nawet jeden lub tylko naoczność wyobrażeniowa (przykład wyobrażony)."


filippiarz

po części masz rację, ale obawiam się, że za bardzo wszystko relatywizujesz.
Odnoszę wrażenie, że dla Ciebie nie ma istoty i nic pewnego, oczywistego.
Powiem więcej - odnoszę wrażenie, że nawet nie jesteś pewien swego istnienia.
W czym się mylę?

Jeśli okroimy pojęcie Boga z wszystkich Śiw, Allahów, Jahwe i całej reszty, pozostanie nam Jeden Jedyny Bóg - czy nam się to podoba czy nie. Bóg jest Jeden i koniec.

Jaka religia jest fałszywa? A co rozumiesz pod pojęciem "fałszu"? Bo pojęcie to ostatnio dość mocno się rozmyło.

fałsz jest wtedy jeśli głoszone teorie przez daną religię nie istnieją w rzeczywistości.

np głosi, że po śmierci jest reinkarnacja - a w rzeczywistości jej nie ma.