A może te koszmary itp. to jakaś ciemna strona naszego ja, która uaktywniła sie podczas LD z jakiegoś powodu. Nie znam sie na tym, więc tak sobie gdybam. Może jej ujawnienie /tej ciemnej strony/, mimo że skutkuje koszmarami, jest dobre, bo dzięki temu mozemy zmienić/poznać/nie_wiem_co_jeszcze to, co tkwiło gdzieś głeboko w podswiadomości. Może nawet rzutowało na nasze zachowanie czy samopoczucie, tylko nie mieliśmy o tym pojęcia. Może ktoś lepiej znajacy temat sie wypowie. Może jest na to jakieś psychologiczne uzasadnienie.
Spróbujmy znależć jakieś racjonalne wytłumaczenie, bo najłatwiej wrzucić wszystko do worka z okultyzmem. W końcu jak tak dalej pojdzie, to do tego samego worka wrzucimy z niewiadomych przyczyn jedzenie parówek o północy. Szczegółnie z keczupem.

ja od niedawna się w to bawię

ciekawe doznania

polecam

Zainteresował mnie ten temat :] Ktoś tu wspominał o paraliżu sennym. Czy mogą występować jeszcze jakieś jego zaburzenia, które nie oznaczałyby lunatykowania ? Sorrka za mały off topic.
Nigdy nie zastanawiałam się nad stanowiskiem Kościoła co do świadomego śnienia, którego ja nie posiadam ( niestety lub stety ). Jeżeli świadomy sen jest po prostu odmianą śnienia, cechą/zdolnością niektórych ludzi, czymś naturalnym, stanem naszego umysłu, to chyba mało wspólnego ma to z grzechem o.O"

Przez LD rozumiem świadomość tego, że właśnie śnię. Jeśli śnią mi się jakieś nieprzyjemne sceny to szybko potrafię je wygasić lub mniej je przeżywać przez to że wiem ze to tylko sen. Z ciała mnie nikt nie wyrywa. To już jest raczej OOBE. To nigdy mi się przydarzyło ( lub przydarzyło ale tego nie pamiętam)

Jesli to jest to całe LD to ja to mam Ewentualnie podejmuję wtedy /w tym śnie/ decyzję o obudzeniu sie i sie budzę. I koniec nieprzyjemnego snu

Jeżeli ktoś byłby jeszcze zainteresowany tym tematem to wrzucam tu odnośnik do pewnego artykułu, który powinien rzucić nieco światła każdemu niepewnemu chrześcijaninowi:

http://www.ojceimatki.republika.pl/mono ... ty_aka.htm