Rodzice też Ci karzą nie biegać jak wariat przez ulicę. Możesz zawsze nie uwierzyć. Raczej warto przyjąć że rodzice jak już czegoś wymagają to nie po to żeby Cię krzywdzić tylko po to żebyś mógł w przyszłości uniknąć różnych problemów.

a to bierzmowanie daje gwarancję unikania problemów w życiu ?

ciekawa teoria...

Ani rodzice, ani sakramenty nie dają nikomu żadnych gwarancji...
Uświadomienie sobie tego ułatwia sakrament Bierzmowania.
Bierzmowanie niesie różne Dary Ducha Świętego:

1. Dar mądrości
Jest on uczestniczeniem w mądrości Jezusa, czyli widzeniem ludzi, rzeczy i ich relacji takimi, jakimi widzi je On. Jest to dar patrzenia na rzeczywistość oczami Boga, widzenia wszystkiego w perspektywie wieczności. Święty Tomasz pisał w tym miejscu o mądrości jako o „Bożym instynkcie”. Dar mądrości jest związany bardziej z miłością niż z samym rozumem. Jego przeciwieństwem jest głupota, która jest brakiem smaku w sprawach Bożych. Głupota w myśleniu o życiu nie bierze pod uwagę krzyża, śmierci, kruchości życia; nie uwzględnia w ogóle Boga, zawęża horyzont życia wyłącznie do doczesności.

2. Dar rozumu
Jest on sztuką wnikania w tajemnice Boże. Dar rozumu pojmuje relację między Krzyżem a Trójcą Świętą, między moim krzyżem a miłością Boga - w konkretnej perspektywie mojego życia, losu. Pomaga on rozumieć głęboko to, co najważniejsze: życie, miłość, śmierć. Bez tego daru człowiek nie jest w stanie patrzeć z odwagą na to, co się z nim dzieje, traci „Ducha”. „Rozumnie” znaczy „biorąc pod uwagę Boga”.

3. Dar rady
Jest on kunsztem orientacji w moralnej złożoności życia. Pozwala radować się życiem, jego prostą, codzienną osnową. Pozwala się nie gubić, niweluje niepokój rodzący wątpliwości, z których powodu człowiek odwleka podjęcie „moralnych” decyzji. Dar rady przynosi duchowy pokój, uzdalnia do entuzjazmu i do działania. Jest źródłem pasji życia.

4. Dar męstwa
Jest pokarmem nadziei. To głównie ten dar uwalnia człowieka od lęku przed największym wrogiem - śmiercią. Daje siłę „Ducha”, potrzebną w trudnych doświadczeniach życia, takich jak choroby, rozłąki, sytuacje, o których wiemy, że nie będą miały ziemskiego happy endu. Dar męstwa pomaga czerpać siłę do życia z samego źródła witalności: z Boga samego.

5. Dar wiedzy (umiejętności)
Jest on poznawaniem prawdy o Bogu i budowaniem wiedzy o sobie, ludziach i świecie na tej właśnie prawdzie. Tak o tym darze mawiał święty Proboszcz z Ars: „chrześcijanin natchniony przez Ducha Świętego potrafi rozróżniać. Oko świata nie widzi dalej niż życie, tak jak i moje oko nie widzi dalej niż do tego muru, gdy drzwi kościoła są zamknięte; lecz oko chrześcijanina widzi aż po głębię wieczności”. A święta Teresa z Lisieux: „Wiedza Miłości, och tak! (...) Tylko takiej wiedzy pragnę!”.

6. Dar bojaźni Pańskiej
Jest on taką miłością do Boga, która świadoma jest własnej kruchości. To lęk przed tym, aby nie zerwać z Nim relacji, poczucie głębokie, że Bóg jest tajemnicą, z którą nie można igrać; lęk przed tym, że nie jest się w stanie sprostać wielkiej, Boskiej miłości, a równocześnie silne pragnienie bycia całym dla Boga. To dar, który owocuje odpowiedzialnością za siebie i innych. Bojaźń wobec Pana nie jest czymś, co miażdży, ale czymś, co poszerza serce i daje radość. W tym sensie jest syntezą biblijnej duchowości.

7. Dar pobożności
Jest on zdolnością traktowania Boga jako Ojca. Czyli bycia wobec Niego na sposób synowski; prosto, z ciepłym szacunkiem, czule; wychwalając Go i adorując. Światłem dla „bycia pobożnym” jest Jezus i Jego słowo Abba, Jego modlitwa. Ale pobożność wyraża się również w sposobie odnoszenia się do ludzi. Poznać ją po wrażliwości, delikatności, serdeczności. Łagodność jest jej lakmusowym papierkiem. Jej przeciwieństwem jest niezdolność rozumienia innych, niewrażliwość na nich, zatwardziałość serca. Pobożność ma po prostu swoje źródło w świadomości, że jest się dzieckiem Boga. I jest tej świadomości siłą oraz owocem. A jeśli się tego poczucia nie ma, to źle się traktuje zarówno Boga, jak i ludzi...

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD ... zymik.html

Gwarancji nikt ci nie da, ale prawdopodobieństwo uniknięcia choćby straty czasu jest spore.

A.R.E.K z tą miłością do siebie boskie. Długo myślałeś nad tą teorią? Mi i wielu psychologom masturbacja kojarzy się raczej z brakiem miłości do siebie;) Pozdrawiam

To nie jest grzech tylko według KK, ale, przede wszystkim, według Biblii, czyli Boga. Już tam On wie, co nam szkodzi.

Jeżeli nie uważasz masturbacji za grzech, poszukaj na tym forum, co na ten temat mówią doświadczeni ludzie.

Może zbyt dosadna będę, ale czasem to dużo uświadamia. Wg Twojego myślenia np. męskie przyrodzenie nie mogłoby mieścić się z dziecięcym odbycie, bo skoro byłoby to złe, Bóg By na to nie pozwolił.... I tak z wszelkimi dewiacjami.

Przepraszam nie rozwinąłem tej myśli do końca. Miałem kolegę który się w wieku no dla was zapewne dość zaawansowanym zakochał. Wiecie. Zapragnął (nie wiem czy on czy wybranka) ślubu kościelnego. A facet kompletnie bez papierów. Tak mu wyszło w życiu, nie jego wina raczej rodziny, zresztą czy to wina ? Co on się biedny nałaził na nauki, coś tam zdawał, chyba z pół roku albo lepiej. Po pracy zamiast do domu to chodził się szkolić. Masakra. To miałem na myśli pisząc o stracie czasu i zapomniałem dodać że "w przyszłości".

Nie, nie myślałem nad tym długo. Nie sądzę też, żeby psychologowie mieli rację w każdym przypadku. Psychika człowieka jest złożona. Są też różne rodzaje masturbacji. Czasem może ona wynikać z miłości do siebie, swojego ciała i pomagać w jego akceptacji. Problem leży w tym, że niektórzy mylą masturbację z czysto zwierzęcym popędem i zaspokojeniem siebie. Swoją drogą, potrzeba seksu jest tak samo ważna jak inne potrzeby co nie znaczy, że masturbacja nie może być przeżyciem dychowym.

Psycholodzy sie mylą za to A.R.E.k nie! Wiesz ja na przykład mogę mieć potrzebę codziennie chodzić na zakupy. Dla mnie to może być przeżycie duchowe, zaspokoi mnie, uspokoi, usatysfakcjonuje, uszczęśliwi, ale mimo to raczej nie będzie to dla mnie dobre. Pomyśl, dlaczego.

Po pierwsze, kto mówi o codziennej masturbacji? Po drugie, nadal nie rozumiesz o jakim rodzaju masturbacji ja mówię. A psychologowie, owszem, mogą się mylić. Trzeba tylko wiedzieć kiedy masturbacja staje się patologią. Mogę lubić chodzić na zakupy, co nie znaczy, że jestem zakupoholikiem. Poza tym wszystko może być przeżyciem duchowym. Nawet jedzenie. Duchowość wcale nie musi być różna od cielesności. Wręcz przeciwnie. Jedno może wynikać z drugiego. I póty jest to dobre, póki działa i czujemy się z tym dobrze.

lepiej idź do tego psychologa
Ciekawi mnie o jakim rodzaju duchowego przeżycia mówisz
Uspokaja Cie? to hormony i czysta biologia Cie uspokajają a nie przeżycie duchowe
ja nie moge...

Święte słowa. Obiema rękoma pod tym mogę się podpisać. W zasadzie na temat onanizmu tyle już było mówione, że nie warto na nowo przytaczać argumentów uzasadniających jego potrzebę. Dylatacja _ czasu to młody człowiek, nic więc dziwnego, że onanizuje się- to tylko świadczy o Jego prawidłowym rozwoju.Czy może przystąpić do bierzmowania? Jeśli uważa że sakrament może w czymś pomóc to owszem-tak. Czy powinien o tym problemie mówić podczas spowiedzi? Uważam że nie, ale decyzja należy do samego zainteresowanego. Nie ma ludzi idealnych,
jeden ( a w zasadzie prawie wszyscy) onanizuje się a ktoś inny kradnie, ubliża, niszczy mienie wspólne.
Kto jest bardziej " niemoralny"? Onanista czy ten drugi. Nie warto wszystkiego rozkładać na czynniki pierwsze i doszukiwać się problemów, gdzie ich nie ma. Dla Boga to na prawdę nie ma znaczenia, czy ktoś dotyka sobie to i owo czy w ogóle nie pamięta, że coś tam ma. ONANIZM JEST NATURALNĄ POTRZEBĄ FIZJOLOGICZNĄ, szczególnie w przypadku osób, które jeszcze nie rozpoczęły współżycia.

Hmm w sumie to nie zgadzam się z ani jednym zdaniem z Twojej wypowiedzi, Arku.
Obiektywnie patrząc - podążając za Twoim tokiem rozumowania - np. seks a drugą osobą bez sakramentu małżeństwa jest więc aktem miłości do drugiej osoby i też zbliża do Boga?

....

??? Dobrze się czujesz? To był ironiczny przykład, absurdalnyprzerysowany. Czasami mam wrażenie, że do niektórych trzeba pisać prostymi zdaniami jak w przedszkolu. Odnosiło się to do wypowiedzi A.R.K.A, może przeczytaj cały wątek.