Przejście na inne wyznanie chrześcijańskie jest konwersją. Przejście na islam jest apostazją, podobnie jak niewiara. Zawsze skutkuje to ekskomuniką.
Konwertyta czy apostata to wykluczony człowiek z KK, nie może uczestniczyć w przyjmowaniu sakramentów. Nie weźmie ślubu kościelnego (apostaci często zgłaszają się do księdza i chcą zawrzeć związek małżeński argumentując, że są bierzmowanymi), księża odmawiają też apostatom katolickiego pochówku (znów rodziny często nalegają).
Sakrament chrztu jest niezmywalny, stąd pozostają formalnie katolikami. To nie jest jednak przepustką do zbawienia.

Nie formalnie tylko MATERIALNIE.To kto ma rację?
Katolikiem jest się do śmierci, czy do formalnej apostazji?
A może materialni heretycy przestają już być katolikami, zanim nawet dokonają oficjalnej konwersji (odstępstwa)?

Z tego co słyszałem to chrzest jest niezacieralny, tylko wiem co to dokładnie znaczy - jest się dożywotnim, katolikiem? chrześcijaninem? "odpadniętym" dzieckiem, ale nadal dzieckiem bożym?

W myśl tej absurdalnej zasady mój kolega który jest zdeklarowanym ateistą został zmuszony przez księdza do spowiedzi (nieszczerej) i przyjęcia komunii (świętokradczego) na swoim ślubie (małżonka jest wierząca), bo "przecież był ochrzczony". Straszna bzdura.

Wracając do tematu - czy apostazja = automatyczna ekskomunika ?
Zawsze wydawało mi się że nie ma spraw nieodwracalnych i synowie marnotrawni i inni nawróceni są na łonie Kościoła zawsze mile widziani...

Tak.Ekskomuniki są odwracalne - wystarczy zgoda biskupa i odpokutowanie grzechu odstępstwa.
Ale wcześniej musi nastąpić nawrócenie i szczere uznanie własnych błędów.

Taki ktoś z nikąd nie zostaje wykreślony, a ekskomunika to jedyna rzecz ,która mu "grozi".

A powiedzcie mi- czy zmiana obrządku katolika rzymskiego na grekokatolicką wiąże się z ekskomuniką? Ktos na pewnym forum zadał to pytanie

nie, skoro Kościół grekokatolicki jest w pełnej komunii ze Stolicą Apostolską

Nie tylko straszna, ale niezgodna z instrukcją episkopatu. Zamiast dać się "zmuszać", trzeba było pisać do kurii.

Instrukcja Episkopatu Polski, mówiąc o tych małżeństwach, wymienia kilka grup ludzi, których to dotyczy:

osoby, które formalnym aktem odstąpiły od Kościoła;
uważają się za niewierzących lub ateistów;
wprawdzie nie formalnie, ale praktycznie i publicznie odstąpiły od Kościoła, tak że faktu tego odstępstwa nie da się ukryć;
trwają notorycznie w karach kościelnych;
ostentacyjnie nie praktykują

To już nieaktualne...

Mnie interesuje inny aspekt. Jakie skutki pociąga za sobą apostazja względem małżeństwa zawartego w myśl przepisów prawa kanonicznego?

Żadnych.

Nie znam się na prawie kanonicznym, ale jeżeli wziąć pod uwagę skutki apostazji, można uznać, że stanowi ona coś w rodzaju cywilnej śmierci. Zatem taka osoba traci zdolność zawarcia małżeństwa kościelnego, prawda? Chyba, że małżeństwo w myśl prawa kanonicznego wywiera nieodwracalne skutki. Ale i tak dziękuję za odpowiedź

Tak, ważne małżeństwo w myśl prawa kanonicznego ,wywołuje nieodwracalne skutki.
W myśl "omnium in mentem" osoba ,która dokonała apostazji, może zawrzeć małżeństwo kościelne.

Masz na myśli zawarcie małżeństwa kościelnego, przez osobę, która dokonała apostazji pod warunkiem wcześniejszego niepozostawania w ważnym związku małżeńskim, czy w ogóle osobę, która dokonała apostazji?