do tego samego tematu jeszcze pytanie czy Bóg w nocy śpi i czy ma ręce i nogi jak człowiek i twarz

ludzie tam żyją dalej, ciało tylko umiera a każdy z nas taki sam jak jest tutaj na ziemi przechodzi do innego świata, na pewno nie ma tam zła i grzechu tak jak jest na ziemi, ale fizycznie to może być podobny świat do naszego

A czy można wybrać coś gorszego? Tzn. czy można w Niebie, ot tak, dla śmiechu, zgrzeszyć?

Po śmierci staniemy wobec wszechogarniającej miłości Boga, pojmiemy jak bardzo on nas umiłował - myślę, ze z tą świadomością nikt nie bedzie już grzeszył, aby go nie ranić, bo jak można ranić kogoś, kto tak bardzo nas umiłował?

zadajesz taie pytania, jakbyś myślał, że ktoś z nas widział Boga w jego postaci

A to szkoda.A i morale ludzi wyglądałoby zupełnie inaczej

Czemu zatem służy obecny stan nieświadomości miłości, o której mówisz?

Takie dyskusje z poniedziałku...
Po długim weekendzie...
Jak wam nie wstyd?

^^

Jak ja uważam:
to nie jest tak, że my jesteśmy utrzymywani w jakiejś nieświadomości. Po prostu miłość Boga do nas, jej ogrom, nieskończoność są poza naszymi możliwościami poznania.

To jest tak, jak z dzieckiem i z mamą. Mama mówi do swojego dziecka "Kocham Cię", dziecko wie, że mama je kocha. Ale dopiero kiedy samo zostaje rodzicem rozumie jak potężna jest ta miłość, dopiero wtedy pojmuje co mama miała na myśli mówiąc "Kocham Cię" - wszystkie swoje troski i kłopoty związane z wychowaniem, wszelkie uczucia, które przepływały przez nią kiedy pierwszy raz wzięła dziecko w ramiona, pierwsze słowo, krok. Wcześniej brakuje nam doświadczenia aby w pełni pojąć znaczenie tych słów.
Mam nadzieję, że zrozumiesz co chcę Ci wyjaśnić przez tę analogię.

No tak, ale w Niebie, jak rozumiem, zajdzie w nas jakaś zmiana i już będziemy ową miłość ogarniać, czy przynajmniej odczuwać ją w sposób niewątpliwy? Dlaczego zatem nie może być tak teraz? Nie robilibyśmy wtedy sobie nawzajem tych wszystkich głupich i strasznych rzeczy, a jednocześnie nie bylibyśmy niewolnikami, skoro, jak wyżej ustalono, mielibyśmy wciąż wolną wolę.

Pod warunkiem czynienia wyłącznie dobra.I tak powinno być tu na ziemskim padole

Nie tyle nawet pod warunkiem, co wiedząc i widząc, że czynienie zła jest beznadziejną głupotą i nie prowadzi do niczego sensownego. Zresztą - o złu chyba nawet byśmy nie myśleli.

A dlaczego teraz też nie możemy czynić dobra?

Możemy, rzecz w tym dlaczego oprócz tego czynimy zło, czego nie będziemy robić w Niebie. Jest w nas (wokół nas?) coś, co zostanie usunięte, czy przeciwnie, dane nam będzie to, czego nam brakuje?

A moim zdaniem niczego nam teraz, tutaj nie brakuje, żeby czynić dobro.
To wszystko jest w nas i wszystko jest efektem naszych działań i decyzji.

Ograniczenia surowcowe i przeludnienie,spowodują narastanie konfliktów w przyszłości