Agniulka napisał(a):
jak widzisz wystepuje tutaj imie boze w formie Jehovah
W żadnym ze znanych mi tłumaczeń na angielski a przejrzałam ich kilka nie ma w tym wersecie takiej formy jak podajesz - ale to oczywiście bez znaczenia. Ważniejsze jest co innego
jak to bez znaczenia .
to jest podstawa
oryginal podaje zawsze JHWH .i koniec
nie ma co do tego watpliwosci .(przynajmniej znawcy Biblii nie maja)
to ze ty uwazasz inaczej to juz Twoja sprawa.
Ale dowody sa jasne i pewne ze tak bylo.
wiec wszedzie w tlumaczeniu niezaleznie czy na polski ,angielski czy grecki powinno byc JHWH lub podobnie
Jehowa, Jehovah itd w zaleznosci od jezyka
to ze tlumacze pozamieniali to imie na swoj sposób to inna kwestia ,dlaczego tak zrobili.
ale w oryginale na ktory sie tak powolujesz jest JHWH
dawniej wszyscy o tym wiedzieli .nawet pisarze tacy jak Mickiewcz czy Slowacki i w swoich utworach uzywali tego imienia bo to bylo normalne
dla nich ze Bog ma na imie Jehowa
• Imię boże w literaturze polskiej:
Juliusz SŁOWACKI (1809–1849)
Znajdzie - ja sądzę, że znajdzie - i życzę
Ludziom małego serca: kornej wiary,
Spokojnej śmierci. - Jehowy oblicze
Błyskawicowe jest ogromnej miary!
("Beniowski", pieśń V, w. 461-464)
A koronę Jehowy przyozdobię perłą
ludu zmartwychwstałego...
("Kordian" Akt III - Scena 4, w. 857-858)
Onego czasu jedna z gwiazd wiecznego gmachu
Obłąkała się w drodze, jam ją zganił lotem,
Czułem w dłoni jej serce bijące z przestrachu
Jak serce ptaka, ludzkim dotkniętego grotem;
I drżącą położyłem przed tronem Jehowy.
("Kordian. Przygotowanie" w. 281-285)
Głuche cierpiących jęki, śmiech ludzki nieszczery
Są hymnem tego świata - a ten hymn posępny,
Zbłąkanymi głosami wiecznie wniebowstępny,
Wpada między grające przed Jehową sfery
Jak dźwięk niesfornej struny, Ziemia ta przeklęta,
Co nas takim piastunki śpiewem w sen kołysze.
Szczęśliwy, kto się w ciemnych marzeń zamknął ciszę,
Kto ma sny i o chwilach prześnionych pamięta.
("Godzina mysli", w. 1-8)
Adam MICKIEWICZ (1798–1855)
Pokłon Przeczystej Rodzicy!
Nad niebiosa Twoje skronie,
Gwiazdami Twój wieniec płonie
Jehowie na prawicy
("Na dzień zwiastowania N.P. Maryi")
Cyprian Kamil NORWID (1821–1883)
Dziejów sąd ma u siebie tę straszną potęgę,
Że może słowa nie rzec i utworzyć księgę,
Skoro nie gwałcąc zdania ani rzeczy biegu,
Postawi tylko trumnę przy trumnie w szeregu,
A wiatr kątami onych zaświśnie w te słowa:
’Nie rzekłem nic... czytajcie! co zmówił Jehowa!’
("Rzecz o wolności słowa", XII, w. 162-167)
Druk - gocka litera,
Litera umiera...
Tyś rzekł, o! Panie.
Jehowo, Jehowo,
Wracamy w Twe Słowo:
My bo Słowianie.
To słowo w bez-mowie,
Choć z niego przysłowie
I zmartwychwstanie!...
("Pol listu. Slowotwor", s. 383)
Zygmunt KRASIŃSKI (1812–1859)
Moc Jehowy – nie gniew –
Zlana z myślą Chrysa
("IV Psalm żalu", II, w. 1)
Nieznany poeta żydowski (XIII w.)
Ty jesteś Jehowa, ja jestem wędrowiec.
Kto powinien mieć litość nad wędrowcem
jeżeli nie Jehowa?
(tłum. Czesław Miłosz)
:: całość w Internecie ::
LUDWIK KONDRATOWICZ (1823–1862)
W doli narodów, nim burza Jehowy
O ściany kraju uderzy w zapędzie,
Bóg najprzód miesza stary ład domowy,
Żywioły bytu porozprzęga wszędzie,
("Stare wrota", V, w. 1-4)
TEOFIL LENARTOWICZ (1822–1893)
Jehowa mocny, strzeż, żeby dzieci tej ziemi
Nie poszły z Polski precz, jak my z Jerozolimy,
By studni ludy swych nie zamknęły przed niemi,
Gdy środkiem wielkich miast iść będą te pielgrzymy;
("Izrael", w. 1-4)
ADOLF NOWACZYNSKI (1876–1944)
Od Jehowy począwszy każdy artysta znajduje na
początku tylko chaos. Rzadko który jednak ma
ostatniego dnia czas spoczynku.
("Skotopaski sowizdrzalskie", s. 28)
ARTUR OPPMAN (1867–1931)
Zgasł mój Eli jak świeca zdmuchnięta,
Taka ładną śmierć mu dal Jehowa,...
Pan dobrodziej Majzelsa pamięta?
Pan dobrodziej nie widział Jastrowa?
("Berek Jawor", V, w. 5-8)
MIECZYSLAW ROMANOWSKI (1834–1863)
Słucha ich rabin i rzecze: "Posłowie,
Na sądzie Pana przeniewiercom biada!
Jam się tu zrodził, tu służąc Jehowie
Zginę, gdy zginie braci mych gromada."
"Rabinie! - poseł niemiecki odpowie -
Nie miotaj darów, ktore-c kraj nasz składa;
("Rabin", w. 17-22)
JÓZEF SZUJSKI (1835–1883)
Co nam się pytać, jaki będzie los,
Co czasy przyniosły i lata:
W piersi każdego jest Jehowy głos
I przyszłość, i przeszłość świata.
("Maksyma", w. 5-8)
KORNEL UJEJSKI (1823–1897)
Od słońca pożaru sczerniała mi głowa,
A wkoło pustynia; do Ciebie Jehowa,
Podnoszę płaczący mój głos.
("Hagar na puszczy", w. 1-3)
Jehowa! Jehowa! och wody, och rosy,
Kropelki, kropelki choć dżdżu!
(Ib., w. 47-48)
JACEK KACZMARSKI
Jak ja powiem Jehowie:
Jahwe przy mnie stań
("Opowieść pewnego emigranta") Tutaj występuje połączenie dwóch różnych
wersji Imienia Bożego.
----------------------------------------------------------------------------
----
• Imię boże w literaturze światowej:
John MILTON (1609–1674)
Among the Nations round, and durst abide
JEHOVAH thundring out of SION, thron'd
(…)
JEHOVAH, who in one Night when he pass'd
From EGYPT marching, equal'd with one stroke
(…)
Great are thy works, JEHOVAH, infinite
Thy power; what thought can measure thee or tongue
(Raj utracony, "Paradise Lost", BOOK I, VII)
Emily DICKINSON (1830–1886)
If nature will not tell the tale
Jehovah told to her,
Can human nature not survive
Without a listener?
(Complete Poems, 1924, Part One: "Life CVII")
But contemplation for
Cotemporaneous nought
Our single competition;
Jehovah’s estimate.
(Complete Poems, 1924, Part Five: "The Single Hound XV")
Victor HUGO (1802–1885)
Dieu s'est trompé ; César plus haut que lui s'élance ;
Jéhovah fit le verbe et César le silence.
Parler, c'est abuser ; penser, c'est usurper.
La voix sert à se taire et l'esprit à ramper.
("C'est ŕ coups de canon qu'on rend le peuple heureux")
Alphonse de LAMARTINE (1790–1869)
Entre l'homme et le feu que va-t-il s'accomplir?
Dissipez, vains mortels, l'effroi qui vous atterre!
C'est Jehova qui sort !
Il descend au milieu Des tempêtes et du tonnerre !
("Jehova ou l'idée de dieu")
w Biblii tysiaclecia wydanie II rowniez bylo to imie w formie Jahwe.
w wielu kosciolach takze w Polsce to imie jest do dzis w formie Jehowa lub podobnie.wystarczy tam pojechac i zobaczyc
http://biblia.webpark.pl/wiec najpierw poszukaj a potem zarzucaj mi ze cos nacigam bo w tych wydaniach biblii ktore ty masz nie ma tego imienia
ja tez mam takie Biblie bez imienia
Cytuj:
ŻYDZI, którzy tłumaczyli ten werset na Grekę RÓWNIEŻ NIE UŻYLI TAM ŻADNEGO "Jehowah" tylko "Kyrios". Rozumiem, że również Żydzi nie rozumieli własnego Pisma Świętego i tłumaczyli je tendencyjnie, już na zapas pod późniejszych chrześcijan

Zydzi nie mogli tlumaczyc JHWH inaczej jak JHWH bo tak bylo w oryginale
najstarsze przeklady ktore dzis mozemy zobaczyc to II IV wiek .
wiec trudno sie dziwic ze 300 lat po Chrystusie wystapily zmiany
Zaden Zyd ktory znal hebrajski nie zrobilby takie szwindlu
oni tylko nie wymawiali tego imienia
zreszta pokaz mi jakikolwiek grecki przeklad z imieniem Bozym.
a przeciez to dowiedzione ze takie imie tam wystepowalo
wiele imion wtedy zawieralo to imie
''
Argumentem na to, iż Imię Boże było powszechnie znane w starożytności, jest fakt występowania go jako część składowa imion ludzkich. Formy te, na początku wyrazu, zaczynają się JEHO, a na końcu JEHU, JAHU. (Jehoszafat – król Judy, Jehoram – król Izraela, Jehu – król Izraela, Jehonadab, Jehoszeba – córka króla Jehorama, Jehoasz – król Judy, Jehojada – kapłan; Jehoachaz i Jehoasz – królowe Izraela; Jehoachaz i Jehojakim – królowie Judy; Jehojachin – król Judy; czy znane nam współcześnie nazwisko byłego premiera Izraela Natanjahu)''