Najważniejsze aby zrozumienie odpowiedzi było bardziej wyczerpujące niż sama odpowiedź inaczej w wyczerpującej odpowiedzi zmęczysz swój rozum przy samym czytaniu i nie będzie miał miejsca na rozumienie.



Zbyt pochopnie określasz rzeczy, transseksualizm i transwestytyzm to jak gałęzie jednego drzewa. Jedno się maluje na zewnątrz inne maluje się w środku.



A po co miałbyś to zmieniać? Może po prostu nie rób z tego problemu albo czegoś ważniejszego niż jest w rzeczywistości, jeżeli tego w sobie nie zaakceptujesz albo nie zauważysz niezmienności tego co jest równe z akceptacją to gdzieś ten twój wewnętrzny sprzeciw zawsze będzie to ładował jak bateryjkę. Jest duże prawdopodobieństwo gdy rzeczywiście zaakceptujesz swój stan to on minie, bo sam żywi się pewnie konfliktami, mówieniem o tym, dokazywaniem temu i wieloma innymi rzeczami, który ten proces nakręcają, nawet jeżeli po akceptacji nie minie ów proces to nie będzie mieć większego znaczenia bo i tak nie będzie Ci to przeszkadzać, akceptując siebie inni nie będą mieli z tym problemu, ani ty z nimi.



Mówimy prostym językiem. Do Boga możesz to odnieść tak, że to co za siebie uważasz nie jest Tobą, bo to co się uważa za coś w co wierzysz czym jesteś nie jest Tobą tak jak kamera nie może siebie kamerować, Twoje poczucie tożsamości na tym bazuje i nic więcej, jest to po prostu rodzaj czkawki, który się tak objawia, w takiej formie. Im więcej się temu przyjrzysz tym jaśniejsze się to stanie.



To fantazja, ciało już masz ale co jest tam w nim co chce się uważać za to co sobie wyobrażasz? od Boga żadnego ciała nie dostaniesz bo Bóg raczej reklamacji nie przyjmuje.



Bóg dał Ci to co masz w sobie, ten genialny mechanizm nie po to aby teraz miał naginać Twoją tożsamość, która istnieje na tym samym poziomie co potwór w szafie, którego dziecko się boi we własnych myślach, chociaż go nie ma, a boi się do czasu, aż nie sprawdzi tego czy jest czy nie ma. Nie odwlekaj sprawdzania realności swojej tożsamości inaczej czeka Cie jak to dziecko - wiele nieprzespanych nocy. Z całym szacunkiem, ale to o czym piszesz to fantazja, która z Tobą nie ma nic wspólnego prócz tego, że bezkrytycznie wierzysz w realność tych fantazji.



Może pierw stań się sobą. Gdy poznasz naprawdę kim w twojej duszy jesteś nie będziesz mieć takich problemów bo to całkiem inny wymiar postrzegania rzeczywistości i bardziej klarowna percepcja, to co mówisz, że wiesz kim jesteś w "swojej duszy" to tylko inne określenie "wiem kim jestem w swoim wyobrazeniu" tylko bardziej podkoloryzowane. Znajdź siebie poza tymi ozdobami zewnętrznymi i wewnętrznymi, a wtedy sam sobie odpowiesz na to pytanie.

Jesteś tego absolutnie pewien? Nie masz żadnych wątpliwości? Jeśli tak, na usta ciśnie się pytanie: dlaczego jesteś taki pewien? Człowiek może się omylić i w mniej skomplikowanych sprawach...

Nie, on to sobie zmyślił i się lansuje na forum. MIXer, na miłość boską...

Chodzi mi o to, że być może equuleuss wmówił sobie, że jest mężczyzną, a tak naprawdę jest kobietą (albo na odwrót).

Rozumiem. Ale o ile mi wiadomo, to nie bangla w ten sposób. Równie dobrze mógłbyś tłumaczyć człowiekowi po amputacji, z bólem fantomowym, że wmówił sobie cierpienie (i że w związku z tym jęczy bez sensu).

Już tłumaczę swoją reakcję. Gdybyś podczas dyskusji oświadczył, że jesteś mistykiem, to OK, w porządku, dyskutujemy. Tak samo byłoby z z robotnikiem, stolarzem. Ale! Ty zakładasz swego rodzaju "panel ekspercki", wychodzisz od razu z pozycji nie dyskutanta ale autorytetu, "pytajcie mnie o co chcecie". To już wykracza poza ramy normalnej dyskusji. Kontynuując analogię z innymi zawodami, mogę sobie podyskutować z każdym kto twierdzi że jest wykłądowcą uniwersyteckim, ale jeśli mam przyjść na wykład to już wolałbym do kogoś o kim wiem że jest wykładowcą uniwersyteckim; tak samo mogę sobie podyskutować z każdym kto twierdzi że jest lekarzem, ale po poradę medyczną przyjdę do kogoś o kim wiem że jest lekarzem. Ten wątek natomiast przypomina bardziej przyjście na wykład czy wizytę lekarską aniżeli dyskusję, a wobec tego ja bym się domagał weryfikacji autorytetu. Analogicznie gdyby ktoś założył wątek że jest lekarzem i będzie świadczył poradnictwo medyczne, to ja też bym miał zastrzeżenia co do takiego wątku.

Na marginesie, cóż to znaczy, że

Rozumiem, że kiedy człowiek staje się mistykiem, to wie już absolutnie wszystko? Nie ma przed nim tajemnic na niebie ni na ziemi, czy jak

Moje pytania. W jaki sposob dostrzegles cechy mistyka? Czy i ja moglbym sprobowac je odnalesc?

Problem ludzi jest taki, że wszyscy chcą określać jakby bez tego nie było można żyć, a to jest akurat umartwianie ludzi i życia dookoła. Nie musisz nic określać aby być, inaczej sam sobie dołki kopiesz sprowadzając rzeczy, których nie wiesz do jakiejś definicji, one są wtedy pozbawione rzeczy.




Nie musi jej akceptować bo to nie ma znaczenia czy akceptuje czy nie. To jest coś co jest niezmienne więc nie ma znaczenia czy to akceptujesz czy nie, jeżeli coś jest to znaczy, że w swojej naturze jest to niezmienne - po prostu, a to czy to akceptujesz czy nie to już od Ciebie zależny, gdy zauważysz niezmienność pewnych rzeczy akceptacja przyjdzie sama, naturalnie. Brak akceptacji to po prostu dźganie siebie nożem lub płacz małego dziecka, które wymusza tak rodzice o cukierka, nic tym nie osiągniesz chyba, że twoim celem w życiu jest cierpienie.



Może masz nawyk robienia sobie problemów, bo to nie jest problemem tylko Ty robisz z tego problem to różnica, nie ma sensu zasłaniać się, że coś jest problemem, bo nie jest, tylko Ty masz problem, mówimy tak jak jest, inaczej to oszukiwanie siebie.



Skoro możesz to zrób to, przecież tu nie chodzi o innych, skoro szukasz akceptacji u innych to znaczy, ze sam nie akceptujesz tego. To co inni widza nie ma znaczenia bo to nie określa tego czym lub kim jesteś, ale po prostu uzależniasz się tak od opinii innych jak od narkotyku. Problem z akceptacją siebie właśnie tak się objawia.



To nie ma znaczenia, z życiem nigdy nie skończysz, może Ci się tak wydawać. Chodzi tutaj o twój kompulsywny umysł, który na Tobie wymusza te zachowania i potrzebę akceptacji, niestety omylnie się z nim utożsamiasz dlatego takie myśli chodzą Ci po głowie, gdy zauważysz to i nabierzesz dystansu do tego co myślisz to te problemy rozwiążą się same, bo poza historia w głowie, w która wierzysz tak jak w rzeczywistość to żaden problem.



Widzisz nie ma znaczenia czy to urojenia czy nie dopóki sam tego nie sprawdzisz, dlaczego tak bardzo uzależniasz swoje istnienie od opinii innych? To co napisałem dotyczy tego aspektu jako nierealnego, a to czy to prawda musisz sam sprawdzić bo jak mi po prostu uwierzysz to faktycznie zaczniesz mieć objawy urojenia i paranoi. Zrozum, że jeżeli ja Ci powiem, że masz urojenia i w to uwierzysz to z transwestyty zrobisz się "urojeńcem" albo paranoikiem czyli generalnie tym samym. Tu nie chodzi oto abym ja Ci przygotował jakąś tożsamość, w którą uwierzysz. Dokładnie roisz to sobie w głowie i wymyślasz, tak jak człowiek widzący w ciemności kawałek sznura czy ruszające się krzaki za potwora, w końcu czuje strach i tak jakby to się działo naprawdę, tak samo Ty we własnej głowie wyobrażasz sobie siebie jako kogoś kim nie jesteś i w to wierzysz traktując własną myśl za rzeczywistość. I nie myśl "o kurde to prawda faktycznie jestem paranoikiem" bo robisz dokładnie to samo biorąc kogoś słowa i zmieniając to w swoją osobowość. To jest twoja imaginacja ten cały transwestytyzm, po prostu coś czego nigdy nie sprawdziłeś, nie szukałeś w tym tego o czym mówię, nie kwestionowałeś tego więc to po prostu jest i robisz z tego problem wymuszając aby inni ludzie to akceptowali samemu nawet tego nie akceptując. Po prostu sprawdź czy to jest prawdziwe czy nie, ale głęboko sprawdź a nie tylko powierzchownie. Nie chodzi o wymianę poglądów czy osobowości tylko o prawdę, która nie liczy się z tym co uważamy i myślimy, ale przez to daje nam wyzwolenie.



Dla wielu dzieci ich fantazje też nie są fantazją w ich mniemaniu dopóki tego sami nie zrewidują i nie staną się jej świadomi.



Bóg dał Ci wszystko co potrzebne, to że robisz z tego pole na swoje fantazje to twój wybór i wolna wola, jeżeli nie wykorzystujesz tego co dostałeś w sposób prawdziwy tylko do oszukiwania siebie to cierpisz, jest to prosty rachunek. Boga nie rozpatruje się w takich kategoriach, po to masz rozum i cała resztę rzeczy aby nie robić z siebie kogoś kim nie jesteś jako substytutu dla ignorancji. Odkryj to kim jesteś i dyskwalifikuj każdą myśl o sobie bo ona nie jest prawdziwa, a odbija jedynie wyobrażenia, które chcesz przełożyć na realny świat.

Możesz jedynie za swoje cierpienie obwiniać tylko siebie, nikogo innego.



Nie wiesz tego tylko spekulujesz, tak jak sobie wyobrażasz siebie, tak wyobrażasz sobie wszystko przez co stoisz w miejscu i cierpisz. Dopóki się nie ruszysz i nie sprawdzisz tego nigdy nie dowiesz się do czego Cie doprowadzi. Zrozum, że oszukujesz siebie samego opowiadając sobie historie tego typu, że "na pewno tak będzie". Tak jak ludzie, którzy nie chcą gdzieś wyjść z czterech ścian to znajdują tysiące wytłumaczeń aby tego nie zrobić, ale gdy jednak ich coś zrobi zazwyczaj kończy się "ale super" i oczywiście każde ich wyobrażenie o tym co by było kończy się adekwatnie inaczej w rzeczywistości. Zastanów się nad tym, ograniczasz siebie samego i oczekujesz jeszcze od innych cudów. Masz tylko siebie, nikogo więcej więc po co masz sobie zadawać cierpienie i ograniczać ?



Te historie są po to abyś tkwił w błędnym przekonaniu o sobie i się w nim umacniał, zastosuj odwrotną taktykę jeżeli kiedykolwiek chcesz być wolny.



Tak, jeżeli utożsamiasz się z ciałem to owszem, ale jeżeli zobaczysz i nabierzesz odwagi aby zobaczyć co kryje się w Tobie poza imaginacją, halucynacjami i ciałem to problem minie, i żadna zmiana płci nie będzie potrzebna aby stać się sobą.



@Mixer i @ErgoProxy

Prosiłbym o nie wywoływanie zbędnych dyskusji tylko zachowanie pewnej harmonii tego tematu w formie pytań i odpowiedzi, bardzo proszę. Inaczej nieświadomie możecie rozpętać jałowe dyskusje, które będą opierały się na wyrzuceniu z siebie swojego napięcia i robienia miejsca na nowe.



Na mistycyzm nie ma papierka inaczej nie byłoby mistycyzmem, jeżeli tu piszesz to znaczy, że masz cichą nadzieje, że to prawda. Ja nie mogę Ci dać żadnego potwierdzenia poza odpowiedzią na Twoje pytania, jeżeli Cie taka forma nie zadowala, nie musisz tu pisać ani czytać, na pewno jest wiele tematów w której twoja logika i oczekiwania znajdą ujście.



Każdy ma swój rozum i sam weźmie z tego co najlepsze lub zignoruje, wyśmieje i nie weźmie nic adekwatnie do swojej receptywności, rozumu, rozumienia, umysłu itd. To nie jest żadna poradnia lekarska, tylko odpowiedzi na pytania nad którymi ludzie szukają odpowiedzi, jeżeli to co mówię ma dla kogoś sens to na tym skorzysta, jeżeli nie to nie musi bawić się w inkwizycje i według swojej wyobraźni ustalać co i jak powinno wyglądać, daj przestrzeń, nie ograniczaj jej i będzie wszystko okej. Jeżeli się nie odnajdujesz w tym temacie, w jego formie to po prostu tutaj nie zaglądaj i nie pisz, nie prowokuj, a jeżeli nie możesz sobie tego odmówić to wiedz, że prawdy nie da się ignorować.




Człowiem mistykiem się nie staje, człowiek nim jest. Tak jak mrówka nie uczy innej mrówki jak być mrówką, tak człowiek wie wszystko co powinien aby odpowiedzieć sobie na każde pytanie, dlatego nie ma pytań. Ludzie jako jedyni muszą się uczyć jak być sobą, a nie ma takiej potrzeby. Gdy jesteś sobą poza wyobrażeniem o sobie, jesteś mistykiem.

Opowiem Ci pewną historie jeżeli nie masz nic przeciwko. Pewnego dnia były sobie dwie krowy, wcinając tak trawę jedna zapytała drugiej "Co sądzisz o tej chorobie szalonych krów co panuje?", zaś ta druga odpowiedziała "A co mnie to interesuje?! I tak jestem helikopterem!"

Bycie mistykiem jest właśnie takie, krowa, która wie, że jest krową, a nie helikopterem.




Cech mistyka się nie odnajduje. Nie musisz ich odnajdywać, po prostu bądź sobą. To pytanie odwołuje się do tego, że chcesz być kimś więcej niż już jesteś dlatego pytasz "jak moge zostać mistykiem". Im mniej Cie jest tym bardziej jesteś mistykiem.

A ty nie pomyliles for?
To nie jest forum mistyka UD, tylko forum dyskusyjne. Ten, kto wie, ze ma racje jest tu pomylkowo.

Nieomylny jest tylko papiez i tylko w okreslonych sytuacjach. Cala reszta smiertelnikow "wie, ze nic nie wie" i tego radze sie trzymac.

Nie uwazam odpowiedzi za zrozumiala. Jestem ateista. Mistycyzm moglbym nazwac filozofia gdyby nie zaczerpnieta znikad swiadomosc istnienia "swiata duchowego".

Nie, nie pomyliłem for, dziękuje za troskę.



Bycie ateista to cecha nabrana, nie możesz być tym co nabierzesz (zrobiłeś z siebie ateistę, taka mała podpowiedź), urodziłeś się ateista czy na drodze różnych myśli nabrałeś taka wiarę, że Bóg nie istnieje? Tak jak kolega wyżej napisał @Kael, jeżeli chcesz być mistykiem musisz przyznać się do swojej nie wiedzy, zamiast substytuować wiarę, że Bóg nie istnieje czy przekonania o tym czy o tamtym, warto sobie częściej powiedzieć, że się "nie wie" niż wierzyć we własne przekonania, które nie są tak naprawdę własne tylko w głównej mierze narzucone przez ludzi, którzy propagują takie, a nie inne wierzenia. Wystarczy, że będziesz widział rzeczy takimi jakimi są, a nie wymyślał sobie rzeczy odciągając ich od prawdziwego znaczenia, które nie wymaga interpretacji. Zauważ, że po prostu "jesteś" nie musisz do istnienia dodawać niczego innego, chyba, że chcesz, jak widzisz ma do tego wolną wole od Boga, musicie zauważyć, że nie cierpicie z powodu ograniczeń religijnych, takich czy innych tylko własnie z powodu wolności, a nie ograniczeń. Bądź po prostu, a Bóg da Ci jasno znać o sobie przez co nie będziesz musiał spekulować między ateizmem czy teizmem.

Ale UnioDivina, problem polega na tym, że ty bredzisz i swoim pobredzaniem możesz wyrządzić komuś krzywdę. Transseksualizm to nie są żadne fantazje, tylko szczera, twarda rzeczywistość konkretnego człowieka. To, że nie potrafisz sobie wyobrazić niezgodności "płci mózgu" z płcią biologiczną świadczy tylko o ograniczeniach twojej wyobraźni. Analogia z bólem fantomowym była skierowana tyleż do MIXera, co do ciebie, bo nie znasz się, a wymądrzasz się.

Wyobrażasz sobie za dużo, krzywdę możesz jedynie zrobić sobie i innym wątpiąc w ich rozum. (Co oznacza, że myślisz za nich traktując ich jako głupsze istoty i sugerujesz, że wiesz co jest lepsze dla nich od ich samych) Sprowadzając ludzi do bezmyślnych istot, które mają paść ofiarą paru słów, które przeczytają. To, że nie akceptujesz pewnych rzeczy nie znaczy, że Twój brak akceptacji ma być wyznacznikiem czegokolwiek. O cierpienie innych ludzi się nie martw, bo ono cały czas trwa, nawet teraz i gorzej już być nie może. Ludzie sami sobie zdają cierpienia, nawet nieświadomie uważając, że to jest okej w imię jakiejś słuszności. Dobrymi intencjami piekło jest wybrukowane - pamiętaj. Ja tu nie przyszedłem zbawiać ludzi bo od tego jest Bóg. Przyszedłem odpowiedzieć na pytania ludzi, którzy je mają i czują potrzebę aby je zadać, ludzie często się nad czymś zastanawiają, chcą wiedzieć ale nie znajdują odpowiedzi. To wszystko, nie ma sensu prowadzić dyskusji więc osoby, które nie są zainteresowane zadawaniem pytań tylko deptaniem w imię dobrych intencji prosiłbym o zachowanie tego dla siebie lub w temacie do tego adekwatnym, a jeżeli jednak kompulsywność i chęć dokazywania jest silniejsza, będę po prostu takie wywody ignorował, z całym szacunkiem do osoby, która tą dyskusje zaczyna, jednak tutaj nie chodzi o udowadnianie sobie czegoś, tylko zwykła odpowiedź na pytanie, która może kogoś poruszy do refleksji.

Wierze również w kompetencje moderatorów, jeżeli uznają, że coś jest nie tak to po prostu pokornie zniknę jeżeli to co robię i pisze faktycznie tu nie pasuje. Myślę, że jeżeli nie podoba Ci to co robię, pisze i w jakiej formie to prezentuje myślę, że łatwiej będzie zgłosić to moderatorom szczególnie, że zebrało już się tu takich parę osób nastawionych rogami do góry więc w takiej grupie będziecie mieć większe szanse na zdeptanie tego tematu.

Zapraszam do zadawania pytań.

Dobra, przyjdzie medieval i posprząta, w imię Regulaminu.


Zdecyduj się więc: albo jesteś zwykłym, szarym zjadaczem chleba, który przyszedł tutaj podyskutować jak każdy, albo jesteś mistykiem, czyli kimś, kto ma bezpośredni kontakt z Absolutem. W tym drugim przypadku twoje słowa mają potężną siłę rażenia, a ty wypierasz się wszelkiej odpowiedzialności za tę siłę. Jesteś człowiekiem poważnym? To waż słowo.