Wedlug mnie czlowieka wierzacego i niewierzacego laczy pogląd(swiatopogląd). Czlowiek wierzacy w swoim pogladzie na wiare jest przekonany ze tylko dobre uczynki i wiara w Boga moze przyniesc pelni szczescie i spotkanie z Bogiem. Ze nie trzeba widziec cos, aby w to uwierzyc. Natomiast czlowiek niewierzacy w swoim swiatopogladzie odnosnie wiary bedzie opieral wszystko na dowodach, na tym co jest wytlumaczalne. Zarówno jeden jak i drógi ma swoje przeswiadczenia i przekonania i na swych pogladach wybieraja wlasna droge zycia.

Właśnie o tym piszę: ludzi wierzących i niewierzących wiele łączy i dzieli, ale niekoniecznie ze względu na światopogląd.
Mając dwie różne osoby, możemy np. stwierdzić co je łączy a co dzieli i możemy mimo tego nie mieć pojęcia o ich światopoglądach (w sensie wierzący - niewierzący).



Coś takiego jest, ale to nie zależy od tego, czy ktoś jest wierzący czy nie.
To tak, jakbyś próbowała znaleźć wspólny mianownik wyznawanych zasad u wysokich brunetów i średnio niskich blondynów.

Ok Ibrisolu

Chyba załapałam o co Ci chodzi . Nie rozgraniczajmy więc ludzi ze względu na wyznawany przez nich światopoglad, a spróbujmy poszukać czegoś wspólnego dla czlowieka, dla nas, np. dla mnie i Ciebie.
Jest coś takiego ? Co nas może łączyć, w sensie na co możemy wspólnie się zgodzić zaaprobować jako ogólną zasadę dobra ogołu.
Mam nadzieję , ze nie zamieszałam za bardzo. Rozumiesz o co mi chodzi?

Masz więc jakiś pomysł?

A może ktoś z Państwa przeglądajacych ten topic chciałby się podzielić jakąs refleksją?

Jest możliwe znalezienie, wypracowanie zasad , na które godziłby się każdy dla wspólnego dobra człowieka? Jakie to są zasady i od czego to zależy? Od wychowania ?

Tutaj wcześniej bodajże Xenotym , wspomniał coś o moralności, która wydawać by się mogło winna być czymś wspólnym, ale tak przecież nie jest . Chociaż to chyba własnie ten zdrowy kościec moralny - to wydaje mi się dobry trop .

To bardzo proste.... śmieją się z łysych

Aniu, niepotrzebnie sie tak tym przejmujesz... to się odbywa cały czas. Takie choćby wartości jak współistnienie różnych narodów...wpracowywane są bez odnoszenia się do światopoglądu... a raczej wspóllnego interesu. Zwalczanie przestępczości, choćby ... tysiące przykładów można tu siać.
Nie jest tak źle.

Podałeś dobry przykład, bo NIEKONIECZNIE muszą się z nich śmiać. Z faktu, iż ktoś śmieje się z łysych (lub się z nich nie śmieje) nie da się wywnioskować, czy jest wysokim brunetem czy średnio niskim blondynem.

ANIA



Czyli chcesz znaleźć jakiś przepis postępowania (zbiór zasad), który byłby oceniony jako słuszny bez względu na światopogląd?
Przede wszystkim należy przy jego doborze odejść od jakiegokolwiek arbitralnego światopoglądu w celu uniknięcia sztucznych narzutów.

Taki zbiór zasad dałoby się znaleźć, ale na lokalną skalę czasową i przestrzenną. Moralność jest kwestią mocno subiektywną i jej standardy zmieniają się wraz z upływem czasu i w zależności od miejsca. Typowym przykładem są zasady moralne przestrzegane przy egzystencji w trudnych warunkach życiowych - wówczas zasady te podporządkowane są celowi przetrwania gatunku. Zasady te ulegają wyraźnej zmianie dla społeczeństwa żyjącego w łatwych warunkach.

Ale pewnie dałoby się wybrać z różnych moralności (pozytywnych) wspólne cechy.

Możesz takie cechy moralności zaproponować.

Oczywiste jest, że naśmiewanie się z łysych niekoniecznie dotyczy wszystkich owłosionych. Jednak łysi z łysych śmieją się dosyć rzadko.
Zamieńmy to śmianie się na - zauważanie, że łysi mają zdecydowanie mniej włosów niż oni sami... Wtedy już wspólny mianownik mamy (pomińmy owłosionych niewidomych).

Drugiego zarzutu o wnioskowaniu wstecz nie rozumiem. Szukamy wspólnego mianownika, więc takie zagadnienie odwrotne nie ma tu zastosowania... a nawet wprost przeciwnie - zdecydowanie różne podmioty ma coś łączyć.

Odpowiedziałeś sobie sam:


Nie jest to więc ich wspólny mianownik, bo mogą się z łysych zarówno śmiać jak i nie śmiać.



To zauważanie jest bezpośrednim stwierdzeniem faktu do zaliczania się do innej grupy - to tak, jakby powiedzieć, że różnicą pomiędzy wierzącym a niewierzącym jest fakt, iż jeden wierzy, a drugi nie, a wspólnym mianownikiem jest to że żaden z nich jednocześnie nie (wierzy i nie wierzy).
Znalazłeś więc wspólny mianownik na poziomie definicji, a nie o to chyba chodziło.

Może wspólnym mianownikiem są w takim razie wątpliwości.

Nie u wszystkich one występują - i to po obu stronach.
Problem polega na tym, że trudno jest znaleźć coś, co występuje zarówno u jednych i u drugich, i to nie dlatego że jedni twierdzą tak a drudzy inaczej, tylko dlatego, że takie wspólne cechy trudno znaleźć w zakresie jednej tylko grupy - za wyjątkiem cechy, która tę grupę wyodrębnia - ale ona wynika z definicji.

Tutaj proponuję zakończyć ten wątek. W sumie coś podobnego napisałem już wcześniej, a mój przykładzik z łysiną był jedynie prostą trollową zagrywką.