Królestwo Niebieskie to jest po prostu Niebo ,Niebo to też jest Królestwo Boże, bo władcą Nieba jest Bóg. Natomiast Królestwo Boże to będzie Królestwo Jezusa Chrystusa na Nowej Ziemi gdzie będzie on królem . Nowa Ziemia to będzie oblubienica Jezusa Chrystusa która będzie trwała 1000 lat a potem będą rzeczy następne które zaplanował sobie Bóg.

Czyli Królestwem Bożym jest życie wieczne dla ducha człowieka, które zaczyna się za jego życia w ciele i będzie trwać po śmierci ze względu na Osobę Chrystusa?

Tak, ale to nie wszystko. Na koniec wyznaczonych czasów Bóg przystroi oblubienicę Baranka(zmartwychwstanie ciał)

Swołocz, Krolestwo Boze "przyblizylo sie", poniewaz pojawil sie na ziemi "Chrystus, Syn Boga Zywego", ktory "dal swiadectwo Prawdzie".
Kazdy czlowiek, ktory szczerze poszukuje Prawdy objawionej w Chrystusie, odnajdzie te Prawde i pozwoli umrzec "staremu czlowiekowi"(" w ciele"), rodzac sie jednoczesnie "na nowo" ( "w duchu" ).
Inaczej mowiac, taki czlowiek stanie sie ponownie dzieckiem, ktore nie przyswoilo sobie jeszcze swiatowych kryteriow sugerujacych ,co jest prawda a co nie, co jest zgodne z obowiazujacym w swiecie prawem, a co nie jest.
Czlowiek stajacy sie dzieckiem to ktos, kto uswiadamia sobie, ze jego wypelniony informacjami mozg(tworzacy i okreslajacy osobe tego czlowieka) nie jest tym, kim ten czlowiek jest w swojej naturalnej istocie. Powstala w procesie wychowania i rozwoju osoba jest kreacja niezgodna z definicja czlowieka, ktory objawil sie w Chrystusie.
Dlatego CZLOWIEK, ktorym stal sie Jezus podczas chrztu w Jordanie, kiedy to w jego ciele zaczal zyc Chrystus, ten CZLOWIEK stal sie " Synem umilowanym", ktory od tej chwili stal sie jednoczesnie "domownikiem" w Krolestwie swego Ojca.
Ten CZLOWIEK wskazal nam droge, ktora mamy podazac. Jest to droga, na ktorej odkrywasz uniwersalna, niepodwazalna prawde o sobie i o tym, co istnieje z woli Boga. Odkrywajac te prawde, stajesz sie wolnym w duchu czlowiekiem i "umierasz w ciele", co oznacza, ze umiera rowniez osoba, wykreowana z informacji docierajacych ze swiata, utworzonego przez osoby takie jak ty i ja, zanim zaczniemy podazac wlasciwa droga, we wlasciwym kierunku.

Ta wykreowana przez zaklamany swiat osoba to nasze ego, ktore najbardziej ze wszystkiego boi sie wlasnej smierci i jest gotowe zrobic doslownie wszystko, zeby przetrwac.
Jest gotowe ranic, ponizac, klamac, sądzic, maltretowac, niszczyc ziemie, zabijac....byle tylko sie ostac...

System swiatowy utworzony przez takie osoby to zbiorowe ego, ktore nigdy nie stanie sie czescia Krolestwa Bozego. Dlatego tez Mistrz, Jezus Chrystus, uczy nas, ze z "tego swiata" nalezy wyjsc.

A wiec, Swolocz, aby znalezc sie w Krolestwie Bozym, trzeba najpierw zmienic sposob myslenia (metanoia), aby nastepnie bez zalu stac sie "jak dziecko", ktorego system "oswiaty i wychowania" nie zdazyl jeszcze wykreowac na osobe.

W swojej prawdziwej naturze jestes juz dzieckiem bozym. Jednak twoja falszywa natura(osoba) nie dopuszcza do glosu tej prawdy, ktora w tobie jest. Im bardziej bedziesz wzrastal jako osoba w systemie, tym mniejsze szanse na znalezienie sie w krolestwie Bozym, ktore "przyblizylo sie" do kazdego z nas tak bardzo, ze bardziej sie nie da.

Nie boj sie smierci twojej osoby. Ta osoba to fikcja. Im szybciej umrze, tym lepiej dla ciebie.
Nie boj sie "swiata". Zaufaj Mistrzowi, ktory mowi: "Odwagi, ja zwyciezylem swiat".

Czyli najlepsza droga dla czlowieka jest umrzec jak najszybciej?
Cos mi to przypomina.

Co to znaczy "bliskie jest królestwo Boże".
Widzę to podobnie, ale…

Królestwo Boże jest w nas i wokół nas. Nie mając wiedzy Adam wraz z Ewą (ci z przypowieści) byli jak dzieci. Królestwo było w nich i wokół nich. Wiedza, którą zdobyli, pozbawiła ich tego co posiadali. Stali się, jak piszesz osobami. Powstały przywiązania, przekonania, lęki, nimi zarażano następne pokolenia, poprzez ich programowanie. Osoby zakładają, że te lęki, przekonania, przywiązania czynią ich życie ekscytującym i bezpiecznym. Nie dostrzegają, że to właśnie one tworzą piekło, zasłaniają jak ekran symfonię życia. Dziecko, to Adam i Ewa przed spożyciem jabłka. Ono jest w Bogu i Bóg jest w nim. Ten ekran z wiedzy, postawiony przez społeczeństwo, oddziela dziecko, twojego ducha od Boga, od harmonii wszechświata.
Jeśli zostanie odblokowany duch twój, zmysły otwarte, zaczniesz współdziałać z rzeczywistością i będziesz zachwycony harmonią wszechświata, zrozumiesz czym jest Bóg - miłość.
Stając się na powrót jak dziecko (nie me możliwości bycia dzieckiem i nie stania się osobą, mamy świadomość ekranu wiedzy, nikt jednak nie jest w sanie go przed nami ustawić
Jezus pozbył się tego parawanu, wszedł do Królestwa Bożego, wskazał swoja ścieżkę, ścieżkę, która doprowadziła Go do Królestwa. Mówił, porzuć ideę, że przywiązanie i miłość to jedno. Są wrogami. To przywiązanie niszczy wszelką miłość. Jeśli będziesz żywił, jeśli będziesz odżywiać przywiązanie, miłość zostanie zniszczona; jeśli będziesz karmić i karmić miłością, przywiązanie spadnie samo z siebie. Nie są jednym; są to dwa oddzielne byty i antagonistyczne względem siebie.

Czy Jezus też uśmiercił swoją "osobę"? Kto w realnym fizycznym(zmartwychwstałym)ciele zasiada po prawicy Ojca? Czy On po śmierci ciała się rozpłynął(ciało i duch)i nie ma poczucia własnego "ja"?
Przestał istnieć, rozpłynął się w Nirwanie? Czy to nie jego "ja" zwyciężyło świat?Czy to nie człowiek dokonuje własnego wolnego wyboru iż chce żyć tak jak mówi Bóg(przekracza własne "ja", lecz ono nadal istnieje w Chrystusie, by na końcu połączyć się znów ze swoim ciałem(zmienionym) i być osobną jednostką, mieć poczucie własnego "ja")
Jego "ja" postępowało i mówiło tak jak chciał tego Ojciec jednak to nie znaczy że znikło, ono nadal było obecne i w Ojcu i na ziemi, to się nazywa pokora i posłuszeństwo, a nie śmierć.

Skoro tak jest, gdzie było przed Jezusem, skoro miało dopiero nadejść? Blisko i przybliżyło się (dopiero co)to nie to samo co jest już we wszystkim i we wszystkich od zawsze.

?
"Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie"Łk.22,42- cierpienie
"Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił"Mt.27,46- nagły brak poczucia jedności ze wszechświatem?
Słowa które wypowiedział pochodzą z psalmu, który dalej brzmi tak:
"Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek! Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro, wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!"Ps.22- ocal moje życie, szczególny nacisk na "moje"
Czy to ma świadczyć o "pozbyciu się parawanu"?

Było od zawsze i jest wieczne. Pozostaje kwestia zauważenia i wejścia weń, jego doświadczenia. Przez wskazaną ścieżkę, Jezus miał świadomość, że naród żydowski (przynajmniej jego część) już w tym pokoleniu doświadczy, odkryje to Królestwo.
Każde odkrycie wiąże się z niedowierzaniem, wątpliwościami, strachem. Ktoś, kto przez lata był wychowywany (programowany) przez swych rodziców, otoczenie, uznaje wiedzę weń za imputowaną za coś świętego, nienaruszalnego. Taki problem miał również Jezus, wątpił, prosił o ratunek, dbał o swą osobę. Parawan przesłonił także Mu to co przesłania osobom.
On potrafił go przesunąć, odstawić na bok, i ujrzeć Królestwo Boże. Miłość, jaka odkrył, nie pozwala się zamknąć, jest bezwarunkowa, jak zapach wydzielany przez kwiat. Dla kwiatu, nie ma znaczenia czy przechodzi obok niego, ksiądz, pop, złodziej, prostytutka czy bandyta, obdarza swym zapachem wszystkich, dal niego życie to nie indywidualny koncert, dlań życie to symfonia.

Skąd pewność, że ono było od zawsze? Skąd wiesz jaką ścieżką podążał Jezus? Oparłaś się na Biblii, na Jego autorytecie czy doszłaś do tego sama, zupełnie Go nie znając?


Tak, do samego końca trwał przed Nim parawan(świadectwo na to zacytowałam powyżej)
W takim razie jaki to dla Ciebie mistrz, mistrz który do końca miał pragnienie życia, czuł, cierpiał(dosłownie- przywiązanie do życia)?
Skoro według jednego z nich np. Buddy przywiązanie, pragnienie powoduje anatta to czy Jezus(nie wierzył w nią) tego nie uniknie?

Najlepsza droga dla czlowieka jest droga Prawdy, ktora wskazuje nam Chrystus.Na tej drodze odkrywa czlowiek prawde o sobie i o tym, co istnieje z woli Boga. Poznanie tej Prawdy sprawia, ze stajesz sie wolnym w duchu czlowiekiem. Odzyskana w ten sposob wolnosc jest warunkiem znalezienia sie w Krolestwie Bozym. Rodzisz sie "na nowo" w duchu, do zycia wiecznego w Domu twojego prawdziwego Ojca, dawcy twojego zycia. Zaczynasz istniec "na nowo" w rzeczywistosci Prawdy, gdzie "wszystko, co stworzyl Bog jest dobre"

Subadam, smierc "osoby" to nie jest smierc czlowieka lecz nowy poczatek jego wiecznego zycia.
"Osoba" nie istnieje z woli Boga, lecz z woli bladzacego w klamstwie czlowieka i dlatego ta "osoba" musi umrzec, bo w rzeczywistosci Prawdy nie ma dla niej miejsca.
Twoja "osoba" to taki koszyk z napisem np. subadam, do ktorego twoi wychowawcy, nauczyciele, autorytety, media, elity swiatowe itd. nawrzucali roznych klamstw o tobie,,nadali numer ID , mowiac w ten sposob tobie i calemu swiatu, ze to ty i tylko ty. Ty w to uwierzyles i do dzis identyfikujesz sie z zawartoscia koszyka z napisem.


A coz ci to moze przypominac ?
W twojej pamieci (koszyk z napisem) zapisane sa rozne wazne dla twojej "osoby" informacje i jedna z nich wlasnie sobie przypomniales

Ty nie uwierzyłaś w Chrystusa, nie masz koszyka w pamięci z Jego napisem(słowami, czynami)? Kto to zrobił za Ciebie, kto to tam zaszufladkował(Chrystus mój mistrz)? Widzę, że jakąś wiedzę tam w sobie, na Jego temat masz. Kto o tym zadecydował by Go w takim koszyku umieścić?
Jeśli nie jesteś "osobą" to co będzie z Ciebie żyło wiecznie, atomy, cząsteczki? Hmmm.. o tym akurat wiem z fizyki kwantowej(nauka już do tego doszła)

Co to za prawda?

Wiara w Chrystusa nic nie daje, bo wierzacy nie moze byc "w jednosci z Ojcem"... wierzacy jest tu, a Chrystus gdzies tam, daleko...a kiedy Chrystus jest oddalony to wierzacy nie ma Zycia w sobie, bo Chrystus to Zycie, plynace prosto ze Zrodla.

Sens ma tylko zycie w Chrystusie... jednosc z Nim i nieprzerwana swiadomosc Jego Obecnosci.

Chrystus to Słowo-Prawda("Słowo Twoje jest Prawdą"Jan17,17 "Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go"Łk.11,28) O tym uczy cała Biblia(St również)


Nie, Chrystus to nie tylko życie, ale Słowo=Prawda a to daje Życie
Tak Chrystus jako Słowo płynie ze źródła, bo wyszedł z Boga którego nikt nigdy nie widział
Jeśli wierzysz w Jezusa, wtedy wierzysz w całe Słowo Boże(bo On nim jest), inaczej.. słuchasz słów Boga. Tego uczył Jezus, jedynie wiara daje życie. Wierzysz Mu?
"aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne."J.3
"Kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, żyć będzie."J11,25
Chrystus jest z nami cały czas, aż do skończenia świata(przez swego Ducha-Ducha Chrystusowego-Ducha Słowa Bożego)

Nawet gdyby Jezusa nigdy nie było to i tak każdy człowiek ma zagwarantowane życie wieczne ,bo każdy bez wyjątku posiada duszę nieśmiertelną która po śmierci ciała idzie na sąd szczegółowy po którym trafia do trzech miejsc bytowania to jest piekło ,niebo ,czyściec. Chrystus poprzez swoje jestestwo zwiększył moc Boga do postaci Trójcy Świętej najpotężniejszej unii miłosnej we wszechświecie.