Ludzie. Ten wątek to jeden wielki OT.

On nie jest na temat tego czy wierzycie i dlaczego.

Wyobraźcie sobie hipotetycznie, że Bóg nie istnieje. Czy wolelibyscie się o tym dowiedzieć, czy raczej żyć w błędnym (hipotetycznie) przekonaniu że Bóg istnieje?

Ludziu,



Wyobraź sobie hipotetycznie, że logika nie istnieje. Czy wolałbyś się o tym dowiedzieć, czy raczej żyć w błędnym (hipotetycznie) przekonaniu, że logika istnieje?

Wyobraź sobie hipotetycznie, że jesteś kamieniem, czy chciałbyś się o tym dowiedzieć, czy raczej żyć w błędnym (hipotetycznie) przekonaniu, że jesteś człowiekiem?

Wyobraź sobie hipotetycznie, że nic nie istnieje, czy chciałbyś się o tym dowiedzieć, czy raczej żyć w błędnym (hipotetycznie) przekonaniu, że coś istnieje?

Bóg to rzeczywistość. Rzeczywistość nie można sobie wyobrazić (to co wyobrażasz nie jest rzeczywistością), rzeczywistość musi zostać odkryta, a nie wyobrażona.
Odkryj rzeczywistość, odkryjesz Boga. Myśląc, wyobrażając, jesteś w świecie wirtualnym, istniejącym w umyśle, nie w rzeczywistości. W nim nie ma Boga, co najwyżej może być bożek wirtualny.

Swietnie. Tyle tylko ze troche sie obawiam pogladu ze Bog objawia sie przez ukazanie sie, znaki(np. uzdrowienie), doswiadczanie jego obecnosci itp. To jest w porzadku i to nie tak zebym mial cos przeciwko temu.
Wole jednak myslec o Bogu jako o kims kto obejmuje wszystko, cala rzeczywistosc zawsze i wszedzie. Moze tak jak prawo powszechnego ciazenia lub twierdzenie Pitagorasa na kazdej plaszczyznie. Lub Milosc. Nie jako Ktos/cos. Milosc to chyba nie konkretny przedmiot ale i nie pojecie.

Zaznaczyłem w Twojej ankiecie pierwszą możliwość. Zdecydowanie chodzi o to, by wiedzieć, jak jest. To jest najistotniejsze.

Jednak obawiam się, że bardzo trudno jest wiedzieć, jak naprawdę jest.

Tak.

Tak.

Nie.

Rozum należy do człowieka, ewentualnie delfina - nie do wszechświata.

Mózg przynależy do do organizmu żywego, głównie kręgowców, a nie do wszechświata.

To już zapytaj robaczka.

Czyli podsumowując, oprócz Swołocza i jeszcze kogoś, nie możecie sobie nawet hipotetycznie wyobrazić że Boga nie ma. Dobrze rozumiem?
To w sumie wiele wyjaśnia dlaczego moje rozmowy poza nim są takie bezproduktywne.

To, że jest Bóg jest sprawą oczywistą. A m.in. dla ateistów i agnostyków jest 100% dowód na istnienie Boga i Jego obecność podczas Eucharystii do wygooglowania w necie. Dotyczy m.in. Cudu Eucharystycznego w Lanciano.

Nawet aby sobie coś hipotetycznie wyobrazić też trzeba mieć jakąkolwiek ku temu podstawę. Ja takowej nie mam. Przypuszczam, że wielu innych również jej nie posiada.

Pytania tendencyjne, od
zdecydowanie tak - prawda jest najważniejsza
do
zdecydowanie nie - wolał(a) bym żyć w błędzie
czyli Bóg byłby odwrotnością prawdy
Tymczasem jest na odwrót.

A dlaczego miałabym sobie wyobrażać choćby hipotetycznie że Bóg nie istnieje?
Ja znam odpowiedź, i to mi wystarcza. Dla mnie Bóg istnieje.
Problem widzę w postawie człowieka stojącego w rozkroku nad przepaścią - jedną nogą stoi po stronie wiary, a drugą po stronie ateizmu.
Pytanie brzmi: ile wody musi upłynąć, zanim zobaczy że stoi w rozkroku?


nolda wyraził to w punkt. Innymi słowy trafił w sedno.

Nie wiem. Dla mnie wyobrażenie hipotetyczne że Bóg istnieje nie jest problemem. Uznałbym że mam przerywane, ale chciałbym to wiedzieć.

Może wskażesz, jak działa Twa wyobraźnia i opiszesz jej wytwór? Innymi słowy, co/kogo sobie wyobraziłeś, postaraj się opisać. Po opisaniu tego co stworzyła Twoja wyobraźnia, odpowiedz sobie na pytanie: Czy gdyby taki Bóg (dla mnie to bożek) nie istniał to chciałbyś wiedzieć?
PS
Może wtedy rozmowa stałaby się produktywna.

Nie są tendencyjne. W Boga się wierzy, co oznacza, że nie wie się, czy on istnieje. Możesz więc spokojnie hipotetycznie przyjąć, że nie istnieje.

Ale wiara że nie istnieje została otagowana przez "prawda jest najważniejsza"
gdy wiara że istnieje "wolał(a) bym żyć w błędzie"
Ciekawe jak by odpowiedział na ankietę:
Wolałbym
1. być ateistą, kłamać , mordować
2. być wierzącym , więc dobrym człowiekiem
?