angue napisała:

1. Po raz kolejny schodzisz z tematu.
2. Przypisujesz mi rzeczy, których nie sugerowałam.
3. Przypisujesz mi stwierdzenia, których nie napisałam.
4. Obrażasz innych.
5. Nie napisałeś ani jednego zdania na temat.

W związku z tym w jednym masz rację - nie będę z Tobą dalej dyskutować.[/quote]
1.Zszedłem z tematu aby uzmysłwić innym twoją niczym nieuzasadnioną wyższość chrześcijańskiej intelegentki
2.No cóż:DNapisałem ,tylko,że twierdzisz,iż biblia jest bksięgą natchnioną przez boga.Jeśli tak nie myślisz to bardzo przepraszam.Widocznie nie jesteś chrześcijanką, gdyż ten fakt jest chyba fundamentem tej wiary;-)
3.Tak?przecież ja cię tylko cytuję;-)
4.Czasem prawda wymaga ofiar;-)
5.Z tym sie zgodzę ,chylę czoła przed twym przenikliwym rozumem,który mnie zdemaskował
Pozdrawiam,

Podstawowa różnica między obydwoma koncepcjami (filozofiami) leży w sposobie zbawienia, spełnienia się. W reinkarnacji człowiek zbawia się niejako sam, to oczywiście nie oznacza że jest zdany wyłącznie na własne siły – ma pomocników duchowych, mistrzów, ale sam akt woli i minimalny wysiłek musi wyjść od samego adepta.

W chrześcijańskiej koncepcji zbawienia jest to niemożliwe (nie ma Zosi Samosi), potrzebny jest koniecznie pośrednik – Chrystus który pełni coś w rodzaju odgromnika, który neutralizuje niszczycielską moc zła, bo w przeciwnym wypadku to zło mogłoby zniszczyć człowieka

Jest jeszcze jedna różnica a mianowicie w samej realizacji zbawienia na wschodzie adept dostępuje oświecenia (nirwana) doznaje – doświadcza - odkrywa Boga w sobie i nie jest tu konieczna śmierć fizyczna, jest to możliwe za życia, a tam wystarczy być duchem
W Chrześcijaństwie właściwie dokładnie nie wiadomo na czym miało by to polegać - jakaś mglista wizja wiecznego szczęścia po śmierci w takim razie po co ciała zmartwychwstanie skoro wystarcza niebo

errata:
zdanie ...a tam wystarczy być duchem... powinno być na samym końcu mojego postu - wkradł się jakiś chochlik

Co sprawia, że miliony wierzą w reinkarnację

Nie mam pojęcia Ja nie wierzę

Za to ja wierzę i czuję się z tym doskonale. Moja koncepcja na życie pozagrobowe wygląda tak: człowiek umiera. Przypomina mu się całe jego życie i wszystkie poprzednie życia. I dostaje wybór : inkarnować się jeszcze raz, czy poddać się osądowi. Ale myślę, że nawet jeżeli człowiek trafo do piekła to i tak ma szansę stamtąd się wydostać jeżeli wystarczająco będzie żałował swoich win i postanowi je odkupić (najprawdopodobniej inkarnując raz jeszcze). Nie wierzę wcoś takiego jak wieczne męki piekielne ponieważ w moich oczach jest to absolutne zaprzeczenie idei Boga Miłosiernego.

angua. Tak jest napisane w Biblii, że "raz postanowione człowiekowi umrzeć, a potem na sąd". Ale nie powiedział tego Chrystus więc słowa te mają dla mnie mniejszą wagę. Są to słowa człowieka, który jak każdy z nas może być mylny i mógł powiedzieć coś co zgodne z prawdą nie jest.

Chaoto, rozumiem jednak, że nie jesteś chrześcijanką Bo w Biblii jest jasno napisane: człowiek RAZ umiera, a potem sąd

Przepraszam, że nie napisałem tego razem w poprzednim postem...


Chaoto - wierzymy, że Biblia jest cała spisana pod natchnieniem Ducha Świętego. Człowiek raz żyje na świecie, ma jedno życie - i po śmierci raz staje przed sądem Bożym.

Tu się zgodzę z ToMu. List do Hebrajczyków należy do kanonu Pisma Świętego i ja go uznaję za natchniony.

Jak w związku z tym widzisz zmartwychwstanie ciał?

A co wy na taka wersję reinkarnacji:

Założenie:
Piekłem jest nieśmiertelność.

Nie chciałbym życ wiecznie w jakiejkolwiek formie - bo to byłoby piekło.

Może po śmierci meczymy się w nieśmiertelności (jako Bogowie) i świadomie uciekamy do swiata ziemskiego. Jako Bogowie mamy swiadomość że na ziemi musi istnieć dobro i zło, miłośc i nienawiść ... gdyz jedno bez drugiego nie może istnieć.

Mamy zatem wybory:

Jeśli w jednym życiu wybierzemy życie np. pięknej kobiety, to w drugim dla równowagi musimy wybrać potworna brzydotę ... aby swiat ziemski mógł funkcjonować.

Przeciętnośc możemy wybrac za każdym razem ... i może tacy ludzie są najszczęśliwsi.

To tylko teoria reinkarnacji której nikt na ziemi nie jest w stanie jej ani obalic, ani udowodnić - to chyba oczywiste ...

A może taka jet prawda

ToMu, jednak przecież możesz sobie wyobrazić, że miliony w ta reinkarnację wierzą. Słyszałeś chyba o decentracji poznawczej ?

Rafał, ja myslę sobie, ze gdybym miał być nieśmiertelny zachowując siebie takiego jakim teraz jestem, to byłoby to faktycznie piekło.

Ciekaw jestem co następuje po zmartwychwstaniu ciał. Czy "wybrani" żyją wciąż z Bogiem na planecie Ziemia. Czy "wybranymi" są będą/byli (!!!) również ci, którzy nigdy o Bogu religii chrzescijańskiej nie słyszeli.

Wreszcie zawsze ciekawiło mnie, czy "wolna wola" przysługuje człowiekowi li tylko na ziemi w cielesnej postaci, czy też i potem ?

Wiem, że zadaję mnóstwo pytań, ale mam nadzieję, że skłaniają one do refleksji i do myślenia, pomimo tego, że dotycza raczej konkretów niż ujmowania pewnych rzeczy w kategoriach ogólnych.

Nie twierdzę, że nie wierzą. Pewnie wierzą. Twierdzę tylko, że nie da się tego zaakceptować wobec chrześcijańskiego widzenia świata, tego w co - jako chrześcijanin - wierzę

ToMu ,wierzyć w coś a prawda obiektywna, to dwie odrębne sprawy które niekoniecznie musza się ze sobą pokrywać, czyż nie twierdzą tak tomiści.

Chaota, jak najbardziej tak, poza tym myślę że wielu nie rozumie zasady reinkarnacji, ktoś tutaj pisał że jest to kara za złe życie, to nie do końca tak, jest to prawo, takie jak każde inne, istnieje bo musi istnieć tak samo jak prawo grawitacji czy inne, i jest ściśle związane z prawem przyczyny i skutku (karmy), które w chrześcijaństwie funkcjonuje pod innymi symbolami takimi jak: „co zasiejesz to i zbierzesz”, - „Jaką miarką mierzysz taką ci odmierzą” a więc nie chodzi tu jakąś zemstę czy odwet tylko zwykłe prawo
Mechanizm reinkarnacji można porównać do ciężaru właściwego jakiegoś ciała, wiemy np. że jeśli ciężar właściwy ciała jest większy od ciężaru w. wody to ono tonie, w odwrotnej sytuacji oczywiście pływa. Tak samo przedstawia się sprawa z duszą człowieka jeśli ktoś całe swoje życie oparł na negatywnych czyli „ciężkich energiach” to jakim prawem ma wypłynąć na „powierzchnię” czyli zaistnieć w subtelnym świecie jakim jest „Niebo” , po prostu tonie czyli wraca z powrotem na Ziemię, i podobnie jak zły uczeń musi repetować w tej samej klasie.

Angua:

„Jak w związku z tym widzisz zmartwychwstanie ciał?” – to pytanie nie do mnie ale spróbuję odpowiedzieć.

Przede wszystkim istota ludzka zawsze posiada jakieś „ciało”. Z chwilą gdy umiera ciało fizyczne jego rolę natychmiast przejmuje następne z kolei ciało „powłoka” energetyczne ( to te same które można obserwować ma zięciach kirlianowskich lub np. podczas badania EKG czy EMG. Z chwilą gdy umiera ciało energetyczne jej rolę przejmuje następne „astralne” inaczej emocjonalne, potem z kolei, „myślowe” itd. A więc człowiek zawsze posiada jakieś tam ciało czyli narzędzie doświadczania zewnętrznego tej płaszczyzny na której w danej chwili znajduje się jego dusza.
Na wszystkich płaszczyznach gdzie aktualnie przebywa dusza muszą istnieć trzy pierwiastki (aspekty) życia, a mianowicie – rozum (świadomość), energia i forma (czyli jakaś materia, niekoniecznie fizyczna)

Jak w związku z tym będzie wyglądać ciała zmartwychwstanie? Tak jak wcześniej napisałem rodzaj ciała zależy wyłącznie od tego na jakiej płaszczyźnie człowiek w danej chwili chce przebywać i jeśli uzna że akurat chce być na płaszczyźnie fizycznej to musi sobie to ciało stworzyć (czyli inaczej zrobić – proste, nie ), nie będzie to miało nic wspólnego z tradycyjnym rodzeniem się jak dotychczas. Skoro będę (a raczej jestem) dzieckiem Bożym to przysługuje mi część jego mocy z którą mogę zrobić co zechcę. Podobnie sprawa przedstawia się z innymi płaszczyznami. Wygląda to tak jak z nurkowaniem, jeśli chcesz przebywać w środowisku wodnym (które jest nieprzyjaznym dla człowieka) musisz założyć odpowiedni skafander, jeśli chcesz przebywać na Ziemi i coś na niej robić musisz założyć taki skafander czyli ciało, przecież sama dusza tego nie potrafi

Myślę, że ludzie wierzą, ponieważ na reinkarnacje jest mnóstwo dowodów. Zresztą, człowiek to część Natury, a cała Natura się odradza.
Myślę, że reinkarnacja istnieje, więc rację mają ci, którzy w nią wierzą.
A jeśli mylą się inni: to nic To nie znaczy, że się nie reinkarnują. Niewiara w coś oznacza, że to coś nie istnieje.

Proponuję skojarzyć sobie ten zwrot z innymi zwrotami św. Pawla i św. Jana aby go błednie nie rozumieć a mianowicie:
1.RAZ UMRZEĆ z 1Kor 15:22 b BT "I jak w Adamie wszyscy umierają,"
2.POTEM SĄD z J 3:19 BT "A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki."
Czyli sąd trwa cały czas.