Istnienie zła – chociaż w przeważającej mierze jego twórcą jest człowiek – wydaje się pozornie przeczyć Bożej dobroci opiece i Opatrzności. Może zrodzić się pytanie: „Dlaczego jednak Bóg nie stworzył świata tak doskonałego, by żadne zło nie mogło w nim istnieć?” (Por. KKK 310)

Katechizm w następujący sposób odpowiada na ten problem: „W swojej nieskończonej mocy Bóg zawsze mógłby stworzyć coś lepszego (Por. św. Tomasz z Akwinu, Summa theologiae, I, 25, 6). W swojej nieskończonej mądrości i dobroci Bóg chciał jednak w sposób wolny stworzyć świat "w drodze" do jego ostatecznej doskonałości. To stawanie się dopuszcza w zamyśle Bożym pojawianie się pewnych bytów, a zanikanie innych; dopuszcza obok tego, co najdoskonalsze, także to, co mniej doskonałe; obok budowania natury, również zniszczenia. Obok dobra fizycznego istnieje zatem także zło fizyczne tak długo, jak długo stworzenie nie osiągnie swojej doskonałości” (Por. św. Tomasz z Akwinu, Summa contra gentiles, III, 71.. KKK 310)

Bóg nie dopuścił ani nie dopuści nigdy do pojawienia się takiego zła, z którego nie mógłby i rzeczywiście nie wyprowadzałby większego dobra. Na tę prawdę zwraca uwagę św. Augustyn, pouczając: Bóg wszechmogący... ponieważ jest dobry w najwyższym stopniu, nie pozwoliłby nigdy na istnienie jakiegokolwiek zła w swoich dziełach, jeśli nie byłby na tyle potężny i dobry, by wyprowadzić dobro nawet z samego zła” (Św. Augustyn, Enchiridion de fide, spe et caritate, 11, 3; KKK 311).

Historia sprzedania Józefa do niewoli przez jego braci stanowi jeden z przykładów wyprowadzania przez Bożą Opatrzność dobra nawet ze złych czynów. Ten bowiem zdradzony i sprzedany przez braci Józef znalazł się w Egipcie i uchronił ich od głodu. "Nie wyście mnie tu posłali – mówi Józef do swoich braci – lecz Bóg... Wy niegdyś knuliście zło przeciwko mnie, Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić... że przeżył naród wielki" (Rdz 45, 8; 50, 20; KKK 312)

Innym potwornym złem było zabójstwo Syna Bożego. To zło sprowadziło jednak na ludzkość zbawienie. „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swojej łaski (Por. Rz 5, 20), wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie. Zło nie staje się jednak mimo to dobrem.” (KKK 312)

Wszystko, co Bóg dopuszcza, służy dobru człowieka. Poucza o tym św. Paweł słowami: "Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra" (Rz 8, 28).” Tę samą prawdę wyraża św. Katarzyna ze Sieny: "Wszystko pochodzi z miłości, wszystko jest skierowane ku zbawieniu człowieka, Bóg czyni wszystko tylko w tym celu" (Św. Katarzyna ze Sieny, Dialogi, IV, 138: KKK 313). Również św. Tomasz More przed swoją męczeńską śmiercią pociesza córkę: "Nic nie może się zdarzyć, jeśli nie chciałby tego Bóg. A wszystko, czego On chce, chociaż mogłoby wydawać się nam najgorsze, jest dla nas najlepsze" (Św. Tomasz More, List do Alice Alington Margaret Roper; por. Liturgia Godzin, III, Godzina czytań z 22 czerwca; KKK 313).

Chociaż objawienie usiłuje wyjaśnić sens istniejącego zła, a przede wszystkim pouczyć nas, jak zamieniać je na nasze dobro duchowe i jak łączyć je ze zbawczą ofiarą Jezusa Chrystusa dla zbawienia świata, pozostaje ono dla nas wielką tajemnicą. Wyjaśni się ona dopiero w chwili osiągnięcia zbawienia, kiedy poznamy w pełni Boga i Jego sposób kierowania się miłością. „Dopiero u kresu, gdy skończy się nasze poznanie częściowe, gdy zobaczymy Boga "twarzą w twarz" (1 Kor 13, 12), w pełni poznamy drogi, którymi Bóg prowadził swoje stworzenie, nawet przez dramaty zła i grzechu, do odpoczynku ostatecznego Szabatu (Por. Rdz 2, 2), ze względu na który stworzył niebo i ziemię.” (KKK 314)

Bóg stworzył świat idealny, w którym było samo szczęście. Warunkiem tego szczęścia było posłuszeństwo człowieka wobec Boga. [...] Myślę też, że nie stworzył chorób jako takich, ale pojawiły się one właśnie po wygnaniu z Raju, po utracie łaski, czyli po grzechu.

To w końcu Bóg stworzył choroby czy same powstały? Powołujesz się na wygnanie z Raju jak na fakt historyczny - czy faktyczne za takowy go uważasz? A jak to co mówisz ma się do rzeczywistości - do wrzechświata który ma kilka miliardów lat, ewolucji, itp...

Cytat jaki podałeś jest bardzo mądry i pouczający, wielkie dzięki

9. Dlaczego pierwsi rodzice przed swoim upadkiem nie cierpieli?

Jedność z Bogiem zapewniała pierwszym rodzicom nie tylko nieśmiertelność, harmonijną jedność we własnym wnętrzu, między sobą i ze światem, ale ponadto jeszcze chroniła ich przed cierpieniem, na jakie naraża istnienie na ziemi.

Niepodleganie cierpieniom było, podobnie jak nieśmiertelność, wynikiem jedności z Bogiem, Życiem i Najwyższym Dobrem zdolnym w pełni uszczęśliwić człowieka. Promieniowanie łaski zjednoczenia z Bogiem "umacniało wszystkie wymiary życia człowieka. Dopóki człowiek pozostawał w zażyłości z Bogiem, nie miał ani umierać (Por. Rdz 2, 17; 3,19.), ani cierpieć (Por. Rdz 3, 16.)." (KKK 376)

Tak więc śmierć i cierpienie to następstwo upadku pierwszych rodziców, to wynik odejścia od Boga. Jak nie można odczuwać ciepła, kiedy oddalamy się od jego źródła, tak też znika szczęście, gdy porzuca się jego Źródło – Nieskończoną Miłość, Prawdę i Piękno.

Tak jak w tym cytacie: nie można być 100% pewnym jak było z chorobami, być może powstały same po utracie łaski Bożej [...]

Tzn. chodzi mi o to, że przywołując kolejny raz Raj, wygnanie i utratę łaski jesteś w sprzeczności z logiką podawanych cytatów.

Chyba, że uważasz, że dinozaury i inne stworzenia przed powstaniem człowieka nie chorowały

Takiej wiedzy tajemnej to ja nie mam, żeby przeniknąć tą tajemnicę.
Ma ją Bóg i jak wiadomo, można myśleć nad wieloma wariantami, ale nie dojdzie się do prawdy i tak.

Takiej wiedzy tajemnej to ja nie mam, żeby przeniknąć tą tajemnicę.
Ma ją Bóg i jak wiadomo, można myśleć nad wieloma wariantami, ale nie dojdzie się do prawdy i tak.

:D:D:D
Przepraszam za ewidentne podpuszczanie. Oczywiście zmierzałem do tego, że wg racjonalnego podejścia, logiczne jest, że choroby istniały przed powstaniem człowieka.

Z powyższego wynika coś jeszcze. Według mnie powinieneś chyba jeszcze mniej dosłownie traktować biblijną Genesis... Ale to już nie jest dyskusja odpowiednia do tego wątku
Jeszcze raz dziękuje za cytaty które umocniły mnie w wierze

To nie żadna wiedza tajemna, przecież są skamieniałości z czasów prechistorycznych na dłuuugo przed pojawieniam się człowieka i są dowody że wszystko rodziło sie i umierało. Nieprawdą jest zatem aby Adam i Ewa, pierwsi ludzie na ziemi nie znali śmierci i narodzin, nie znali chorób i okrucieństawa wśród zwierząt.

Aha i chciałem dodać, że Biblia pokazuje nam przyczynę stanu w jakim się człowiek znajduje teraz - oczywiście nieposłuszeństwo człowieka, spowodowane pokusą Szatana. Znamy przyczynę, ale okoliczności jak do tego doszło, jeśli biblijny opis jest tylko symboliczny nie znamy.

Przestrzegam tylko wszystkich, dla których ten problem staje się powodem odstępstwa, lub zachwiania wiary.

To naukowe podejście z którym się zgadzam,natura nie liczy się z naszymi uczuciami co innego Bóg osobowy dlatego pytam skoro większość tych "nowych rozwiązań" to ślepe uliczki to
czy Bóg skoro może wszystko nie mógł tego rozwiązać w inny sposób tak by niewinni ludzie nie musieli cierpieć?
Jeśli takiego nie było mógł z ewolucji zrezygnować...

Rafał, robisz się zbyt cyniczny!
Biblia nie jest kroniką historyczną ani literaturą faktu.
Nauka nie jest wymysłem szatana aby obalić treść Biblii.
Nauka i Biblia nie są wrogami, jedno pozwala lepiej poznać i docenić drugie...
Przecież Adam i Ewa żyli w Raju, a nie na Ziemi. Nie wiemy co to jest Raj ale można sobie pogdybać: 'platonicze', doskonałe byty niezależne od ziemskiej materii? Równoległy wszechświat?
Może... Jakie to ma znaczenie, być może nauka odpowie na takie pytanie, a może nie... Liczy się to co Biblia przekazuje naszym sercom, a nie umysłom - umysł nie potrafi dobrze rządzić sercem - Biblię należy czytać sercem.