Posłużę się tu pewnym cytatem:
"Wierzący jest szczęśliwy, wątpiący mądry."
Ale nie każdy potrafi myśleć a wiara jest przeszkodą w myśleniu. Próbowałeś kiedyś sobie wyobrazić, że boga nie ma? Sprobuj i spójrz potem na swiat. Normalniej jakoś nie? A ile tajemnic? MNÓSTWO.

Bóg mi nie przeszkadza w nauce (ŻADNEJ). Mało tego, dzięki Niemu mam jeszcze do niej chęci.

To Ty (bez obrazy) chyba się nie uczysz. Wiara jest pełna sprzeczności z nauką np. wszechświat.

To bardzo ciekawe, np. co jest w sprzecznosci?

Z nauką niekoniecznie,z logiką napewno

Dużo tego do wymieniania, zaczekaj do jutra, bo już późno to Ci podam cały szereg sprzeczności nauki z wiarą.

Włochy wygrały

Dobra, czekam w utesknieniem .

Aha i chciałem dodać, że mnie nie obchodzą takie wywody, bowiem na szczęście moja wiara jest na tyle silna, żeby żadne tam spory religijno - naukowo-przyrodnicze nie mogły jej zaszkodzić. Bóg jest najważniejszy, ja doświadczyłem Jego działania. Skoro Ty nie to mi bardzo przykro. Gdybyś doświadczył to byś inaczej gadał.

Nie przekonasz mnnie do nieistnienia Boga, a ja Ciebie zapewne do Jego istnienia. Najwyżej zrobi to za mnie Bóg wtedy kiedy zechce Ci się objawić. Nie bój się: już było wielu ateistów, którzy tego doświadczyli. Może będziesz następny.

Pozdrawiam i życzę udanej rozmowy z Roszworem

Kris, nie można mówić o 15-letnim dziecku, że Bóg obdarzył do łaską wiary czyli że "Poznał Chrystusa" (to że dziecko cos napisało nic nie znaczy) - to sie dopiero okaże gdy dorośnie, bo kazde dziecko jako dorosły człowiek na prawo zmienić wiarę z przekonania bez żadnych konsekwencji u Boga, inaczej wolna wola człowieka legnie w gruzach, zaś każdy człowiek bedzie niewoliniem tej religii w której przytrafiło mu sie urodzić.

Moja córka zmieniła wiarę z przekonania po osiagnięci dojrzałośći - chyba nie powiesz że nie miała do tego prawa, że grożą jej jakiekolwiek konsekwencje ze strony Boga

Po prostu nigdy 'Nie poznała Chrystusa" bo gdyby poznała to na pewno nie przeszłaby na innowierstwo - proste jak cep, prawda ?

Crosis zrobił dokładnie to samo z tym że przeszedł na ateizm - też miał do tego swięte prawo inaczej wolna wola leży w gruzach

Co do tych sprzeczności pomiędzy wiarą a nauką - prosiłabym, żeby to było w formie umożliwiającej dyskusję. A skoro tak, to pewnie w nowym wątku, bo to nie miejsce na takie rozmowy


A teraz do rzeczy - czyli Wiktorze

Tak jak napisał Roszwor chyba - wiara zawsze będzie sinusoidą. Czyli nie zawsze będzie lekko, łatwo i przyjemnie, nie zawsze będzie się modliło samo i nie zawsze będzie się odczuwało bliskość i miłość Boga. Ale ważna jest wierność. A do niej prowadzi między innymi swiadomość, że Bóg jest Miłością. Że przykazania nie są bezdusznym Prawem, a Prawem, w które Chrystus tchnął ducha miłości.

A tak "życiowo"? Przede wszystkim się módl. Wakacje mamy, więc może jakieś rekolekcje się jeszcze znajdą?

Po drugie - jest mnóstwo świetnych książek, ale ja bym Ci na początek radziła tę:
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TS ... ra_01.html
Nie spiesząc się - bo miejscami nie jest prosta. Ale naprawdę warto!

A po trzecie - możesz też poszukać jakiejś wspólnoty. Taka Odnowa czy Oaza z reguły pomagają znaleźć drogę do Boga

Pozdrawiam

Dzięki, o takie rady prosiłęm a więc...

@wiedzący
Wiedza i wiara są jak magnez według mnie, przyciągają się i czasem takie połączenie jest dobre. Jan Paweł II, nie powiesz chyba, że był nie myślący bo nawet więcej wiedział i mądrzej mówił niż ty i Ci cali ateiści. Ale nie będe wzburzał "potoku". No i czekam na te przykłady.

Ktoś powiedział co ten 15 letni dzieciak wie mu się tylko cos tam wydaje, napisał bo napisał więc... 15 lat to za mało by myśleć, by dostrzegać Boga, by rozmawiać o takich rzeczach jak wiara. Pewnie powiesz, że trzeba mieć doświadczenie, pewnie tak. Mi raz Bóg poważnie pomógł i czuje, że mnie doświadcza. Lecz się nie poddam. I mówię do tych wszystkich wiedzących itp. Czasem lepiej zaufać sercu i uczuciom niż rozumowi bo on może zawieść. Więc sądzisz rafal 3006, że ja jako 15 letni gówniarz nie poznałem Jezusa, nie dostąpiłem łaski wiary. Więc może za 3 lata dostane, w urodziny, wtedy dostane dowód osobisty i łaske wiary. Uwierz, że według mnie niektórzy przez całe życie mogą tego nie doświadczyć, a inni mogą to dostać za młodu.

A co do konsekwencji u Boga. Według mnie Bóg ingeruje tylko w niektórych sprawach, wiele rzeczy dzieje się przez ludzi (katastrofy też). Według mnie życie w świecie materialnym jest "przedsionkiem" prawdziwego życia. Kto był dobry i wytrwały tutaj, będzie szczęśliwym tam.

@Kris_yul
Dzięki wielkei za rady, a co do Twojej wypowiedzi, nie jestm ateistą i nigdy pewnie nie będe.

Warti przeczytac encyklike "Fides at Ratio" JPII. Dostepna jest np. tu:
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... tio_0.html

Coz, czasami 15 letni dzieciak ma bardziej rozwinieta wiare i 60 letni dziad, wiec po wieku raczej nie nalezy oceniac. Oczywiscie, pewna umiejotnosc postrzegania pojec abstrakcyjnych dopiero sie rozwija, ale przeciez to nie jest potrzebne by wierzyc.

Przepraszam jeśli cię uraziłem. Tylko skąd możesz byc pewny, że kiedyś nie zmienisz wiary ? Jeśli już jesteś pewien że "poznałeś Chrystusa" to juz jesteś niewolnikiem swojej wiary, jej zmiana w przyszłości np. na ateizm to 100% piekło bo dogmat jest taki:

Kto poznał Chrystusa i w niego nie uwierzył, będzie potępiony.

Czy nie lepiej nie byc pewnym że "poznało się Chrystusa" ?

W szczególności wszelkie deklaracje nieletnich są z mocy prawa ludzkiego nieważne bo piekło to nie żarty i dlatego bierzmowanie powinno byc wymagane od dorosłych, nie dzieci.

Wporządku. A jak definiujesz w takim razie "niewolnictwo wiary"?

Sorry za podwójny post, ale jeszcze jedno. Co piekło ma do tego? Czy ja wyrzekam się Boga? Każdy z nas co chwile an swojej drodze spotyka skrzyżowanie. Gdzie iść? Myślanie na ten temat to droga do piekła?